Rose Royce - Rainbow Connection (1979)

"I wonder where you are tonight" heeft mooie zang.

"You can't run from yourself" vind ik het beste nummer van dit album.

"Lock it down" heeft een uitstekend slot met die trompetten!

"Pazazz" , wat een mooie titel, met drie keer de letter z. Een geweldig keyboard-nummer!

What You Waitin' For is het meest Funky nummer op het album, met Disco invloeden, dat nog doet denken aan de tijden van Car Wash (1976).

Het is het langste nummer op het album en doet dan ook denken aan een lange jam. Het beste nummer wat mij betreft na de sequencer / synthesizer gedreven hit Is It Love You're After?.

I Wonder Where You Are Tonight en Shine Your Light zijn soulvolle Ballads. Bad Mother Funker een slow Funk-er rond een woordgrapje dat ook Prince gemaakt had kunnen hebben. Zangeres Gwen Dickey probeert wat overdreven deftig te praten in de overgangspassages.

You Can't Run from Yourself is een soort Latin Funk of Funk met tropische invloeden, loopt lekker door in een soort synthesizer-jam in de laatste minuten. Lock It Down is lekker dansbaar met veel ruimte voor blazers, meer Disco / Soul met Latin invloeden dan Funk en doet denken aan het werk van Bohannon. De opening van de instrumentale synth Funk Pazazz doet denken aan Earth, Wind & Fire, maar halverwege komen er 'oriëntaalse' invloeden bij die hier niet zo op hun plaats lijken.

De nummers zijn prima, alleen de Funk ebt langzaam weg en maakt plaats voor Soul / Ballads / R&B / Disco. Als ik het goed heb het laatste album met zangeres Gwen Dickey die hierna solo verder ging.

Altijd een zwak gehad voor Rose Royce, ook al was het een vrij anonieme en gezichtsloze muzikale act. Maar ze hadden natuurlijk heel wat in hun mars: ze speelden al jaren mee op superswingende Motown-producties als die van Edwin Starr (War), Temptations en The Undisputed Truth, voordat producer Norman Whitfield ze na zijn vertrek bij Motown meenam naar zijn eigen Whitfield-label.

Deze is net wat minder dan de twee voorgaande albums, maar er valt nog genoeg te genieten. Ook hier veel swingende disco-soul, gedomineerd door blazers, percussie en funky synths. Ze hebben met hun bekendste hits toch wel een paar evergreens afgeleverd, maar het bekendste nummer van dit album, de bescheiden hit Is it love you're after, reken ik daar niet toe.
Opvallend dat het intro van het nummer als twee druppels water lijkt op Love on the telephone van Foreigner, dat volgens mij ongeveer gelijktijdig in de hitparade stond. Al gaat dat nummer daarna natuurlijk een heel andere richting op... En daarnaast was die synth-riff natuurlijk de basis voor Theme from S-Express.

Ik vind het oorspronkelijke B-kantje van die single You can't run from yourself, eigenlijk beter.
What you waiting' for heeft ook een heerlijke groove, maar duurt me net iets te lang. Een beetje zoals Do your dance op het eerdere album In full bloom. Maar het funkt wel lekker allemaal.

Dit was inderdaad het laatste album met zangeres Gwen Dickey. Haar opvolgster klonk wel een beetje hetzelfde, maar toch net wat minder. En hoewel ze in '82 nog een aardige hit hadden met Best love, hadden ze na deze plaat hun hoogtijdagen wel achter de rug.

Niks R&B/Pop.
Heerlijke strakke disco/funk zoals het hoort en zoals je zoveel hoorde eind jaren 70.
Met de stuwende hit Is It Love You're After en het heerlijke lange What You Waitin' For.
Op origineel vinyl, Amerikaanse persing.

Mee eens, ik heb dan ook maar een correctie ingestuurd en het subgenre 'pop' laten veranderen in 'funk'. Het blijft jammer dat 'disco' geen genre-aanduiding is hier op MusicMeter. Zou wel moeten, vind ik, zeker als subgenre. Het genre heeft toch wel een heel eigen, onderscheidend geluid.