Lenny Kravitz - Blue Electric Light (2024)

Men is er wel mee bezig hoor..tjonge jonge..Wellicht bent u van de herenliefde dat kan natuurlijk.

Gewoon een lekker album van Lenny waarbij ik vooral het nummer "Love is My Religion" erg actueel (lees: sluit goed aan op het huidige tijdgewricht) ) vind.

Discussie ervoor gemist zeker? En waar uw hart van vol is wellicht?


Die hoor ik hier dan weer niet terug.

Ik ben aangenaam verrast door de pink and blue vinyl 2LP. Allereerst klinkt de plaat geweldig, hij is geperst in Duitsland. Verder zit er naast de dikke kartonnen uitklaphoes ook nog een 16 pagina's boek bij met foto's en alle teksten, op LP formaat. En hij is ook nog eens betaalbaar. Zo doe je dat!

fotos van Lenny met zonnebril en sixpack zeker?

Discussie ervoor gemist zeker? En waar uw hart van vol is wellicht?

Nee niet gemist en u pakt mijn quote en doet aan omdraaiing. Nee het was uw opmerking niet de mijne.

Haha, nee hoor.. vond t vooral grappig om nog eens te noemen.

Ik wacht al een wek geduldig op mijn LP die maar niet komt... ben wel benieuwd. Maar het boek boeit me dan weer niet zo.

Niet eens! Lenny heeft kleding aan, het is wel een lederen pak.
Zonnebril confirmed.

Een lederen pak? zonder kont zeker hahaha

Ik doel op het tweede deel van uw eerste zin. Geeft niet hoor. Uw hart mag daar best van vol zijn, sommige mensen schijnen dat interessant te vinden, ik heb daar geen mening over

En omdraaiing? Als Lenny in die clip nu..... laat maar.....

Een nieuw album van Lenny Kravitz… 30 jaar geleden verslond ik ze, maar na circus kon het me allemaal minder bekoren… En toch, er was nog wel iets van nieuwsgierigheid dus deze toch maar gekocht.
Na een eerste luisterbeurt moet ik zeggen dat het niet tegenvalt! De komende tijd toch maar wat meer draaibeurten geven.

Deze toch maar op vinyl binnengehaald. Mooie package en nog gesigneerd door ome Lenny ook. Er komt zo veel moois uit deze dagen maar ik had even geen zin in zware kost (Arooj Aftab, Beth Gibbons ) dit is een lekkere lichte plaat vol niets aan de hand nummers, maar ondertussen is het wel weer eens een Lenny album dat ik van het begin tot het einde leuk vind. Nostalgie en jeugdsentiment speelt ook zeker mee. Is het toch waar wat ze zeggen....oude liefde roest niet

Idem, dat had ik nooit verwacht, maar ik blijf het met plezier draaien, zo vaak dat ik het nu fysiek wil hebben. Misschien komt het inderdaad door al die andere releases die wat moeilijker zijn (en ik enorm waardeer).

Dat hoop je, want misschien had de schoonmaakster nog wat tijd over

Haha oke. Nu zie ik dus altijd een schoonmaakster voor me als ik Lenny draai.. (overigens prima muziek om je huis mee te soppen )

Nee, als je die handtekening ziet

Dan kan ik je ook de laatste van John Mayer; Sob Rock aanbevelen...

Mijn 1e indruk is toch wel positief.

Dit album is wat levendiger en gervarieerder in vergelijking met zijn voorganger. Nou vind ik dat Lenny nooit slechte platen maakt (al komt Baptism wel in de buurt) maar er zijn altijd genoeg nummers die het voldoende maken. Probleem is vaak dat het net iets te lang duurt (vooral na Circus het issue) maar dat gevoel heb ik bij dit album niet.

Behalve het letterype op de hoes (Are you gonna go my way) doen een aantal nummers me herinneren aan de "vroegere" Lenny.
Dit album is een combinatie tussen de nieuwe en oude Lenny, en dat maakt het waarschijnlijk ook interessant.
4 nummers waar de Lynn drum mooi wordt gebruikt, en natuurlijk een enorme Prince referentie inzit.

Ook zit ik in de credits Tony LeMans staan als mede schrijver. Deze man is in 1992 overleden, maar heeft destijds met Lenny gewerkt aan het Romeo Blue project. Dus die nummers zullen daar wle vandaan komen vermoed ik.
Ook heeft LeMans weer een Paisley Park connectie, dus de cirkel is rond.

Fijne nieuwe plaat van Lenny.

Eigenlijk volledig eens met wat lennon hierboven zet.
De Linn drummachine blijft toch wel een heerlijk herkenbaar geluid houden.

Prima nieuwe worp van Lenny.

Ook volledig eens met lennon.
Het is weliswaar meer van hetzelfde, maar daardoor zeker niet slecht. Het album staat best regelmatig op in huize Chet.

Over het algemeen toch weer eens een goed album van de heer Kravitz. Human, Paralyzed en TK421 kende ik al. Waarbij die laatste me het minst aanspreekt. Daarnaast staan er in ieder geval nog twee toffe tracks op, zijnde de rustigere nummers Stuck in the Middle en vooral Spirit in My Heart, met het ondersteunende "Stairway to Heaven" riedeltje (vanaf 10 seconden). Althans, zo komt het bij mij over. En dan die pompende bas. Sterke track. Verder voornamelijk prima tracks met een aantal duidelijke Prince invloeden met die funk en Lynn drums. Alleen vreemde eend in de bijt, Let it Ride en Bundle of Joy hadden voor mij niet op het album gezet hoeven te worden.
Gemiddeld 3,88*: rond ik af naar 4*

Kravitz, de hele hype die begin jaren 90 rondom deze man hing heb ik nooit zo begrepen.
Niet dat de beste man een slecht muzikant is, integendeel, echter heb ik altijd wat authenticiteit gemist in zijn muziek.
Qua zang redelijk maar zeker niet bijzonder, en vanuit muzikaal oogpunt heeft zij zich naar mijn mening te weinig weten te ontworstelen aan zijn invloeden en inspiratiebronnen.
Nooit heeft Kravitz mij weten te verrassen of heeft hij een interessante muzikale ontwikkeling doorgemaakt.
Het is mij allemaal te weinig onderscheidend en als componist mis ik de scherpte en creatieve invalshoek die nodig is, om het verschil te maken in het wat conventionelere genre.

Blue Electric Light is niet slecht, en dat geldt voor meer platen van Lenny, het is degelijkheid troef en dat is ook een kwaliteit. De schijf trekt echter geruisloos aan mij voorbij en dat is niet de bedoeling van muziek. Om hier de kwalificatie goed aan te geven mogen er toch wel wat meer muzikale grenzen opgezocht worden.

Degelijke plaat van Lenny waarbij bij mij het openingsnummer in positieve zin opvalt.
Weinig nieuws onder de zon, Kravitz heeft mijn inziens nooit slechte platen afgeleverd maar een volle mep heb ik ook nog nooit gegeven.

Heel herkenbaar en mooi verwoord. Niks aan toe te voegen.

Gisteravond Lenny zien optreden in de Ziggo Dome met deze albumtour. Vooral TK421 en Paralyzed zijn ook live érg fijn! Honey had hij van mij achterwege mogen laten maar ja, er moet bij Kravitz ook geglibberd worden...

En credits voor de vrouwelijke drummer, Jas Kayser. Die mag hij op het volgende album wel een potje mee laten rammen.