Roxeanne Hazes - De Tijd Gaat Mooie Dingen Doen (2023)

Heeft haar broertje al gestemd?

Nee dr' moeder

Deze user deelde wel meer 1-beoordelingen uit.

Dommelvolk had denk ik een borrel op die geeft 3 albums een 1, in 3 minuten tijd !!

Mooi interview
Roxeanne Hazes: ‘Ik wil niet meer in angst leven’ - NRC

Tijd is helemaal geen actief fenomeen, een mooi kastje in elkaar timmeren bijvoorbeeld heb ik hem echt nog nooit zien doen.

Al is het een weinig fraaie titel - vind zelf het beginkapitaal uitermate storend - kan je alsnog het raam van je semantisch paradigma openzetten, welaan:

Bekend gezegde: De tijd heelt alle wonden
Vervelende waarheid, m.n. tijdens vakanties: De tijd gaat snel voorbij

Beide gevallen lijken me actief genoeg

Goed punt, al is er natuurlijk nauwelijks een actiever werkwoord te vinden dan het 'doen' uit de aanstootgevende albumtitel.

“De chirurg kan mooie dingen doen” lijkt me een passender titel.

Jaloers?

Nee, onder de indruk.

Met haar debut maakte Roxeanne Hazes zes jaar geleden grote indruk op mij. Wat zij deed was vernieuwend; levenslied in een modern popjasje, of ‘Levenspop’ zoals ze zelf zegt. Ze stapte uit de schaduw van haar bekende achternaam en creëerde haar geheel eigen sound. En met succes want wat een heerlijk album was dat!

Inmiddels dus zes jaar later, een wel erg lange periode voor de opvolger van je debuut. Tussendoor waren er nog de leuke nummers als Bonnie & Clyde en Kapot. Die stammen echter alweer uit 2019, dus die hebben dit album niet gehaald.

Veel van de nummers van dit album heeft Roxeanne het afgelopen jaar gereleased. Zoals het donkere Geen Sorry, wat een prachtig nummer is. Met haar diepe stem weet ze hier zeker weer te raken.

Het zijn echter niet enkel duistere popnummers op deze plaat, want op Signalen is er ruimte voor een dansje. Dit zou zo op de radio kunnen! Ook het zero-achtige Kans is lekker uptempo. Op Van Niemand Anders experimenteert Rox een beetje met een R&B-achtige sound en ook dat doet ze overtuigend.

Van de nummers die we nog niet gehoord hadden, vind ik Op Wie Ik Niet Mis en Mes In Mijn Hart het meest geslaagd. Laatst genoemde gaat het meest terug naar de sound van haar debuut. En op dit nummer bewijst ze mensen die twijfelde over haar vocale capaciteiten vast van het tegendeel!

Roxeanne flikt het met dit album weer om een uniek album af te leveren. Misschien iets minder verrassend en speels dan haar debuut, maar meer een ‘grotere zus’. Met haar herkenbare zang, melodieën en teksten onderscheidt ze zich van de rest en is ze weer helemaal terug!

De Tijd Gaat Mooie Dingen Doen is een prima album, dat slechts 1 week op nr. 25 in de album top 40 stond. Wellicht is dat tegenwoordig een indicatie dat het een goed album is!? Vooral het titelnummer, Wat Ik Niet Moet Doen, Signalen en Op Wie Ik Niet Mis vind ik fijne liedjes. En Roxeanne Hazes componeert mee, en dat is ook te waarderen.

Roxeanne Hazes heeft hier een fijne sound te pakken. Tekstueel is het nogal wisselvallig: nooit echt heel fantastisch, meestal wel acceptabel, maar soms ook wel erg matig. Ook haak ik af als ze echt plat-Amsterdams gaat zingen.

Is de top 40 niet altijd al een indicatie voor een kwestie van smaak geweest? Muziek dat de meeste mensen bereikt (en de meeste marketing krijgt)

Ik heb sinds het Ballade Van De Moord duet met Thijs Boontjes een zwak voor Roxeanne Hazes. Het eerdere werk met haar broer boeide mij niet, maar hier hoor ik een zangeres die het levenslied kan dragen, en tot meer in staat is. Ze heeft het geloofwaardige van haar vader in zijn beginjaren, en geeft hier een overtuigende eigen twist aan. Op In Mijn Bloed ontwikkelt ze al een eigen stijl en wisselt ze popdeuntjes met melancholische stukken af. Met het persoonlijke Ik Was Toch Je Meisje weet ze mij al te raken, en bewijst ze dat ze verbaal haar nummers met gemak kan dragen. Mijn jongste dochter deelt deze liefde en al snel heeft Roxeanne er twee fans bij.

Uiteraard volgt er in 2023 het eerste concert, en ondanks dat ze een prima show neerzet is er nog niks bijzonders gaande. Dat veranderd als een half jaar later De Tijd Gaat Mooie Dingen Doen verschijnt. Dit is de plaat die Roxeanne na de zoveelste tegenslag moet maken om haar verdriet te verwerken. Een therapeutisch proces om haar sterker te maken. Vervolgens deelt ze bij het eerstvolgende concert haar pijn met het aanwezige publiek, en blijft de diva maar groeien in haar voordracht. Collega’s verontschuldigen zich voor de valse tonen en onzuiverheden, bij Roxeanne Hazes is dit niet nodig, omdat ze simpelweg live geen misstappen maakt. Ik heb totaal niks met de Eefjes, S10s, Froukjes en Meaus. Ik voel het niet, bij mij komt het niet oprecht over, bij Roxeanne Hazes heb ik dat gevoel wel. Ik heb ze nu ook een paar keer na afloop gesproken en ervaren dat ze een warme amicale persoonlijkheid is, die liever naar anderen luistert als dat ze zelf aan het woord is. Een voorbeeld voor velen.

Op Wie Ik Niet Mis proost op een nieuwe start, de afsluiting van het verleden. Telkens als Roxeanne Hazes het optreden hiermee begint, zie je de podiumvrees in haar ogen. Het denkbeeldige slokje helpt haar verder. Hier staat een sterke vrouw, volledig in de kracht van haar leven. En we voelen elk woord met haar mee. Een flinke trap na, aan iedereen die haar vernedert en bedrogen heeft. Met het De Tijd Gaat Mooie Dingen Doen titelstuk herpakt ze zich en deelt ze de toekomstige hoop met de luisteraar. Er zitten elementen van de feelgood song Millennium van Robbie Williams in verwerkt. Ze weet nu waar ze in het leven staat, en bij haar geloof ik het ook. Natuurlijk heeft ze de nodige mensen naast haar staan die haar in het opnameproces helpen, voor de woorden is ze grotendeels zelf verantwoordelijk. Het is haar verhaal, zonder iemand persoonlijk aan te vallen.

Het uptempo swingende 1234 is luchtiger, dat komt mede door de vriendendienst van collega Kraantje Pappie, die met zijn rappende lyrics iets stoers zelfverzekerds toevoegt. De Wereld Draait Door hoorde ik al bij die eerste live kennismaking, waar ze de toen nog nieuwe track schuchter te gehore bracht. Ondertussen is deze dus voltooid en bezingt ze de liefde voor haar vriend. Prachtig om samen in het moment stil te staan, intiem en bijzonder dat ze dit deelt. Het zwaardere Geen Sorry is de angst dat de dromen uit elkaar spatten, en dat ze in het oude negatieve patroon terugvalt. Moet je jezelf kwetsbaar opstellen, of je hoofd vier overeind houden. Juist door die twijfel overstijgt ze haar zingende collega’s. Het is allemaal zo persoonlijk, zo puur.

Nu Voorbij handelt over vervagende vriendschappen en een wisselend toekomstperspectief. Mes in Mijn Hart staat nog eenmaal bij het bedrog stil. Juist door de krachtig gezongen passages krijgt de melancholische ondertoon meer zeggingskracht. De uptempo beats wuiven het verdriet weg, daaronder is deze nog steeds voelbaar. Dat haar vriend Roxeanne in alles steunt hoor je letterlijk in het voor hem gezongen High terug. Het is een bijzondere verbintenis, die in alles merkbaar is. Zelfs tijdens concerten is hij altijd op de achtergrond aanwezig, en staat hij op de juiste momenten naast haar. Toch ligt het verdriet en het bedrog nog steeds op de loer. Dat ze hier nog steeds gevoelig voor is, bemerk je in het wantrouwende Vals Beschuldigd.

Wat Ik Niet Moet Doen bekijkt de wereld door de jeugdige onschuld. Het onbegrip en het leren van andermans fouten en de angst om in dezelfde valkuil te vallen. Juist door zich zo menselijk in deze hedendaagse smartlap op te stellen houdt ze de muzikale erfenis van haar vader in ere, zonder zich als een kopie van hem te presenteren. Kans gaat letterlijk over het pakken van momenten. Elke Kans biedt mogelijkheden. Toch overstijgt ze ver boven zichzelf uit in het verleidende Van Niemand Anders. Een sensuele duistere triphop track die je als man klein en onderdanig maakt. Toch is de onderliggende gedachte juist dat ze zich maar een iemand laat binden en de touwtjes strak in handen houdt.

De poppy elektrobeat van Signalen benadrukken weer een andere kant van de zangeres, het is allemaal zo gevarieerd en veelzijdig. Vreemde Voor Mij ligt in het verlengde van de In Mijn Bloed nummers, al is deze tranentrekker net wat volgroeider en beeldender. Het melancholische Ik Ben Vrij heeft een optimistische vrijgevochten twist, loslaten en verder ontplooien. Jammer dat De Tijd Gaat Mooie Dingen Doen zo minimaal wordt opgepakt, deze plaat verdient zoveel meer aandacht.

De dochter van....
Ze kan er zeker wat van.