Kanye West - Graduation (2007)

Ook maar verhoogd naar 5*, Kanye's tweede album die de maximumscore krijgt van mij. Staat geen enkel minder nummer op, "Drunk and Hot Girls" is natuurlijk de minste maar vind die nog altijd bovengemiddeld.

Mijn absolute favoriet is toch wel "The Glory", die sample!!
Daar kan ik maar niet genoeg van krijgen.

Dit album nog altijd niet gevonden in de winkels trouwens, evenals MBDTF. Bijna overal hebben ze enkel The College Dropout, super irritant. :S

Persoonlijk vind ik beide singles erg sterk. En zelfs T-Pain klinkt gewoon goed op Good Life, wellicht de enige keer dat de auto-tune daadwerkelijk iets toevoegt met hem.

Noem het bijzonder, maar eigenlijk werd ik vanaf dit album echt fan van Kanye...Mijn drie favoriete zijn dan ook

MBDF
Graduation
808's

Uiteindelijk dan toch gevonden!!
Wel voor 16,50 euro maar dit album is dat toch wel waard.

Ik voel me altijd zo'n baas als ik Stronger luister.

Geen fan van Kanye. Lijkt me wel een geinige gozer maar dat is het.

Wat ik echter wel erg vet vind is het nummer Champion met de Steely Dan sample.

College Dropout en Late Registration lagen al in de winkel toen ik fan werd van Kanye West, dus ik heb nooit de aanloop van deze albums meegemaakt. Gradution was zijn eerste album waarop ik heb moeten wachten. De verwachtingen waren destijds dan ook hooggespannen en ik kan mij geen ander album voor de geest halen dat mijn verwachtingen zo heeft ingelost als deze plaat. Een complete stijlswitch in vergelijking met zijn vorige twee albums, maar toch weer die herkenbare sound vol warme samples. Samen met Ultimate Victory van Chamillionaire heb ik dit album helemaal grijsgedraaid. Dag in, dag uit op repeat. Het lukt mij niet 'het beste' album van Kanye West kiezen, maar dit is - mede vanwege de nostalgische waarde - zeker mijn favoriet!

Tof album dat beter wordt elke keer je 'm luistert! Op Drunk And Hot Girls na, die blijft nog altijd even kut!

Gelukkig staan er meer dan genoeg geweldige songs op Graduation. Op dit moment is het tweeluik The Glory/Homecoming favoriet, super geproduceerd en zo aanstekelijk als de pest.

Je bent er vroeg bij, 7 jaar na de geboorte - vind je nou ook dat hier zoveel bevruchtingsritueelsongs op staan?

Haha, spookt die discussie na ruim drie jaar nog altijd door je hoofd, Mju?

Nee, geen tribaal atmosferische vaagheden te bekennen op dit fijne album van Mr. West, daarvoor moet je bij de opvolger van deze plaat zijn! Hoewel - en nou niet opnieuw kwaad worden - het grootste deel van 808s & Heartbreaks nog steeds fijner wegluistert dan de laatste twee nummers op Remain In Light

Maar Kanye en de Heads met elkaar vergelijken is uiteraard nogal onzinnig. Ze maken beiden ontzettend creatieve muziek, en daar stoppen de gelijkenissen.

Heb je verder nog iets te zeggen over dit album zelf, Mju?

Mjuman, je moet dit album eens beluisteren, is echt iets voor jou, je zult het geweldig vinden!

Het zal je wellicht verbazen, maar vanaf de eerste teddybeer staan alle KW-albums hier in huis; alleen Yeezus moet ik nog aanschaffen, maar ik wacht tot ik die voor een prikkie kan vinden - Nederlander, nietwaar?

Ik heb bij My Beautiful ... dat album als een van de meest relevante van dat jaar aangestipt; overigens was KW met dames een bijzonder concert op NSJ

Yeezus ga ik, hoe geweldig en geniaal de muziek ook is, wellicht nooit aanschaffen. Het artwork is hiervoor de reden. Het is alsof Kanye zijn fans smeekt om dit album illegaal te downloaden. Wat een flutontwerp, voegt totaal niks toe. Een beetje jammer vind ik, hier schoot hij toch net iets te ver door. Maar dat verandert niks aan de muziek, die is weer geweldig!

En om nog iets te zeggen over dit album: het bewijs dat commerciële muziek ook leuk kan zijn. Maar bij nader inzien heb ik 'm toch wel verlaagd van de volle mep naar 4,5* (het cijfer dat The College Dropout en Late Registration ook kregen). Het is een zeer goed album, maar mist toch soms de urgentie en creativiteit die My Beautiful Dark Twisted Fantasy en Yeezus wel bezitten.

Commercieel album van Mr. West, maar daarom niet minder goed. Staan een aantal van Kanye's beste nummers op, zoals Can't Tell me Nothing en Good Life. Het tweeluik Barry Bonds en Drunk and Hot Girls behoort voor mij dan weer tot zijn slechtste werk, wat erg jammer is. Ook doet een nummer als The Glory mij weinig, en is de eerste helft van het album beduidend beter dan de tweede helft.
Niet Kanye's beste album, wel nog altijd bovengemiddeld goed, zeker voor een commerciële plaat.

4*

Erg sterke plaat met een Kanye die steeds verder gaat in het VIP-leventje verheerlijken, maar er hier en daar zelf ook nog twijfels bij lijkt te hebben. Het past wel weer mooi in het rijtje als vervolg op zijn eerste twee platen. Veel heel mooie nummers, ik vind ook Barry Bonds en Druk and Hot Girls minder, de enige twee minpuntjes.

Wat een heerlijke plaat blijft dit toch. Alleen maar nostalgische hitjes en dan ook nog eens samen een geweldig geheel. Het zijn voor mij toch vooral de fantastische warme producties die dit album voor mij zo relaxt maakt. Genieten.

Ik mis wat samenhang in dit album, ondanks dat de sound wel consequent is. Het voelt meer aan als een collectie singles en is ook lyricaal gezien wat oppervlakkig. Zeker zijn minst goede album in mijn ogen. De punten die ik eraan geef zijn hoofdzakelijk voor Flashing Lights and Can't Tell Me Nothing, dat zijn twee van Kanye's beste nummers ooit. Een hoop tracks mogen er echt wel zijn (Everything I Am) maar het vonkt niet echt.

Is dat niet de toekomstige president van de VS en dus sterkste man van de wereld? Kan mis zijn, want dit genre muziek ...

Dat valt mij juist op: een consequente duidelijk sound bij dit album. Dit zorgt juist voor een mooie samenhang tussen de nummers, die onderling gelukkig wel weer genoeg verschillen. Dit is hier beter dan bij zijn nieuwste Pablo album.

Wat is er met dit genre muziek? Bitches en hoes en auto's en zo?

Ik vond Kanye zijn raps op de eerste albums nog niet heel fijn, maar hier een stuk beter. Ondanks dat het hier en daar erg poppy is (of waarschijnlijk juist daardoor), blijft het heerlijk hangen.
Stonger vind ik echt een hele fijne track en Big BRother tekstueel sterk en ook nog eens heel correct. Bijzonder in het genre.
Conclusie: fijne plaat.

Goed herstel vanaf de tweede helft van de plaat. De eerste helft, zeker t/m track 5, vind ik wat minder, wat eentonig. Maar gelukkig blijft de veelzijdigheid en veelkleurigheid aanwezig. Zeker geen slechte plaat, maar de eerste twee hadden iets meer te bieden.

Ik ben dit album pas later gaan waarderen. Denk zijn beste album na mbdtf.
Vind de eerste 5 nummers zeker niet minder en i wonder is zelfs mijn favoriete track. Dat komt omdat ik het nummer van de gebruikte sample sowieso al geweldig vond ( Labi Siffre-my song)

Dit was toch een stap terug.

Waar de eerste twee studioalbums van Kanye West fantastisch zijn vind ik Graduation toch een stuk minder goed. Dit is het eerste album waar hij niet meer voornamelijk bekend was in het genre maar dit was toch ook voornamelijk zijn doorbraak bij mensen die niets met Hip Hop hebben.
Met Stronger had hij een monsterhit te pakken waar hij begon te experimenteren met andere muziekgenres, met name EDM. Dit was de aanzet dat hij nodig had om een superster te worden maar persoonlijk heb ik dat nooit zo'n sterk nummer gevonden.

Good Life was een feel-good single dat ik veel prettiger vond, T-Pain was die periode een graag geziene gast dat bijna synoniem stond met hits. Flashing Lights is ook een heerlijk nummer dat ik graag hoorde langskomen op Grand Theft Auto 4. Can't Tell Me Nothing is uiteraard vrij geniaal en heerlijk om het refrein mee te roepen, de adlibs van Young Jeezy maken dit helemaal af.
Big Brother vind ik een uitstekend eerbetoon aan zijn voormalige Roc-a-Fella Records baas Jay-Z.
Ten slotte zijn I Wonder, Everything I Am en The Glory ook nog mooie nummers.

De overige nummers vind ik toch heel wat minder om eerlijk te zijn, niet bepaald slecht maar ook niet heel goed. Stronger, Barry Bonds en Drunk and Hot Girls zijn wel op het randje hoor.

Het cijfer schommelt tussen 3* en 3,5* maar omdat, de drie nummers van de alinea hierboven niet meegerekend, hier genoeg leuks opstaat krijgt dit project een verhoging.

3,5*

Ijzersterk album waar ik flink op had geslapen. Zijn sound gemoderniseerd en meer laten evalueren dat hevig aansloeg. Ye's een na beste album want nummers als Good Morning, Champion, Flashing Lights, Can't Tell Me Nothing, Homecoming, Barry Bonds en Good Life: geniaal. Stronger is very overrated IMO.

4,5 ster.

Tsja, dat krijg je als je bekender wordt: meer mensen die wat van je muziek vinden.

Nadat ik recent College Dropout weer eens luisterde en blij verrast was dat deze geenszins tegenviel, heb ik Late Registration ook snel weer opgezet om tot een vergelijkbare conclusie te komen. Nu was Graduation dus aan de beurt. En ik had er zin in. Het album start ook prima met het prima Good Morning en Champion als warmlopertjes. Vervolgens knalt het heerlijke Stronger er in en zit de sfeer er echt goed in. Hoewel deze track natuurlijk wel erg sterk leunt op het sample van Daft Punk blijf ik toch onder de indruk van dit nummer. Bijvoorbeeld hoe die strings er tegen het einde aan nog onder komen. I Wonder kan me vervolgens ook nog wel bekoren, waardoor ik in mijn hoofd al bezig ben met de vraag of deze plaat niet ook gewoon vier sterren verdient. Dan volgt echter de eerste echte smet op het blazoen van Kanye. Good Life is vreselijk. Te druk, te kazig. Het slechtste dat Kanye tot dan toe heeft gebakken. Het grootste hoogtepunt moet dan gelukkig nog komen. Can't Tell Me Nothing is magistraal. Dat zijn van die tracks die eindeloos door mogen gaan. Hoewel anders, zie ik zo'n nummer in het spoor staan van My Way Home en We Mayor van Late Registration. Minder harde klappen maar meer voortdeinende producties.
Helaas is het dan goeddeels uit met de pret. Barry Bonds is best lekker, maar de raps vallen tegen. Drunk and Hot Girls is net als Good Life ondermaats. Flashing Lights is het enige bescheiden hoogtepunt van de tweede helft van de plaat. De rest gaat orenschijnlijk wat op de automatische piloot. Everything I am is gezapig. The Glory is Touch the Sky maar dan wat fletser. Homecoming is gênant en Big Brother wil graag iets als Last Call zijn, maar is dat niet. Nu de producties op deze tracks allemaal wat minder hoogstaand zijn, valt het op dat Kanye rappend toch wel echt wat weinig te bieden heeft. Met goede raps waren veel van de genoemde nummers nog absoluut de moeite waard geweest, maar Kanye levert die niet en ook de gastartiesten geven niet thuis op dat vlak.
Alles bij elkaar toch een tegenvaller dus. Graduation borduurde qua sound duidelijk voort op College Dropout en Late Registration maar dit spoor lijkt wat op te drogen. Wat dat betreft is het goed dat Kanye hierna het roer radicaal heeft omgegooid. Binnenkort gaat 808's and Heartbreak in de cd-lade.

Edit: ik zie nu dat Homecoming meeste voorkeursstemmen heeft. Dat vind ik dus volstrekt onbegrijpelijk.

Die eer zou inderdaad naar Can't Tell Me Nothing moeten gaan.

Cant tell me nothing zing ik zelfs mee in t refreintje. Blijft sowieso een sterk album dit.

Preaching to the choir hier...

Maar wat een dijk van een plaat is dit zeg!