King Gizzard & The Lizard Wizard - PetroDragonic Apocalypse; or, Dawn of Eternal Night: An Annihilation of Planet Earth and the Beginning of Merciless Damnation (2023)

Volgens de band een terugkeer naar de sound van Infest The Rats' Nest, single Gila Monster doet weer wat trash/stoner aan buiten Stu's vocalen die bij momenten aan Brent Hinds doet denken (zo rond 2.30 & 3.00), feitelijk doet gans het nummer wel wat (latere) Mastodon-achtig aan (inclusief die solo rond 3.47)

Een over de top album titel met een prachthoes alweer...

Gila Monster grijpt inderdaad terug op de sound van Infest The Rats' Nest. Wel lekker om na drie jam albums weer wat steviger werk te krijgen.

Ik had niet verwacht dat er zulke lange nummers op deze plaat zouden staan eerlijk gezegd. Het langste nummer op Infest The Rats' Nest, muzikaal waarschijnlijk op één lijn met deze nieuwste worp, is net geen zeven minuten. Hier hebben we één nummer van dik acht minuten, een nummer van dik negen minuten en één van een kleine tien minuten.

King Gizzard vindt ik juist op hun sterkst wanneer ze de tijd nemen hun composities volledig tot wasdom te laten komen. Dat, gecombineerd met het feit dat ze weer de wat hardere kant opgaan, maakt dat ik echt onwijs veel zin heb in dit album. Gila Monster vind ik dan ook echt een briljant goeie single. Deze gaat vast hoog scoren in mijn jaarlijst!

Ik vond Infest the Rats' Nest een beetje als een parodie op thrash metal klinken, klonk ook een beetje dof. Maar Gila Monster is echt heerlijk raggen en een vollere productie, trash metal in een King Gizzard jasje.

Tweede single; Dragon

Heerlijke beuker

Album is volledig te beluisteren via hun Bandcamp! Kreeg er net een mailtje van. Het is tenslotte al na middernacht in Australië

Ik ga mooi wachten tot m'n vinyl exemplaar binnen is. Ben toch wel heel benieuwd naar deze nieuwste worp van de Gizzards...

Heb je 'm al beluisterd, Mindscapes? Moet ik mijn verwachtingen temperen of ga je mijn hoge verwachtingen nog verder aanzwengelen?

Ik zit net aan het laatste nummer (noodgedwongen met airpods, morgen pas met noise-cancelling headphones)... en tot nu toe is Flamethrower echt het prijsbeest van de plaat. Algemeen meer prog/speed metal dan stoner. Er gebeurt zooo veel haha. Laat ons zeggen dat Infest The Rats' Nest een aangenaam voorgerechtje was... Wat zeg ik, de olijven bij het eerste drankje...

Edit: aanvullend, de 2e helft van Flamethrower is echt helemaal anders dan de rest van de plaat. Wat een knappe plottwist (die je stiekem besluipt zonder het echt door te hebben). Ik zeg nog niet waarom. Iets zegt me dat die laatste 4 minuten een soort van inleiding zullen vormen naar de volgende nieuwe plaat die ze dit jaar (of deze maand, God knows...) uitbrengen (de 'yang' tot deze 'yin'-plaat zoals ze zelf beschreven).

De rest van de plaat: stormram, beuken, blasting from hell! En Witchcraft had een coole zanglijn, herinner ik me. De rest is nu wat wazig, ben een beetje murw geslagen.

Even (relatief) geleden dan een KG album uren op repeat stond. Maar wat een verwennerij opnieuw.
Witchcraft en Motor spirit zijn fenomenaal. En de rest eigenlijk ook wel.

Eerste luisterbeurt hier, dit beukt er nogal op los!!

Eindelijk heb ik de kans gehad de plaat voor het eerst te beluisteren. De termen 'energiek', 'overrompelend', 'fris' en 'synergie' komen in mij naar boven. Een korte uiteenzetting van mijn initiële gedachten:

Wat ik heel erg merk als ik deze plaat luister is hoezeer de ontelbaar veel liveoptredens van King Gizzard nu hun weerslag beginnen te krijgen op het plaatmateriaal van de band. De bandleden zijn zó goed op elkaar in gespeeld, weten precies wat ze aan elkaar hebben en weten moeiteloos creatieve secties heel soepeltjes af te wisselen.

Wat me ook opvalt is eigenlijk hoe gebrekkig Infest the Rat's Nest eigenlijk is. Even eerlijk vrolijke vrienden, maar als je deze plaat naast het werk uit 2019 legt dan voelt de Rattennest toch aan als een simpele demo, of ligt dat aan mij? Ik zeg niet dat ik die plaat niet goed vind, maar ik vind deze plaat toch wel tien pakken beter dan het vorige volledige metalwerk van de band.

Verder kan ik hier na mijn eerste luisterbeurt weinig inhoudelijks over kwijt, behalve dat mijn verwachtingen ruimschoots overtroffen zijn. Wat me bijstaat is dat ik de drie langste nummers (Motor Spirit, Dragon en Flamethrower) met afstand de beste nummers vond. Daar zat wat mij betreft de meeste compositionele creativiteit in. Flamethrower is overigens wel echt het hoogtepunt / klapstuk van de plaat. Ik denk inderdaad dat Mindscapes een heel valide punt aan heeft gesneden door te stellen dat de laatste helft van het slotnummer kan worden gezien als de muzikale stijlovergang naar de volgende plaat. Complimenten ook hoe de band erin is geslaagd dat zo soepel, stijlvol en niet-geforceerd te verweven met de rest van de plaat.

Nu maar wachten tot het vinylexemplaar deze kant op komt. Achteraf gezien ben ik erg blij dat ik die gepreordered heb, aangezien de eerste luisterbeurt hier zo ontzettend goed is bevallen. Dit lijkt me ook weer zo'n typische plaat die op een betere geluidsinstallatie (dan een digitaal medium) beter uit de verf komt. Kortom: een aanrader en welkome toevoeging aan het toch al zeer, zeer uitgebreide oeuvre van deze jonge Australische honden. Topband!

Zo, er wordt geen gas teruggenomen.. lekker hoor..

Dit album heeft mij zeer verrast! Ik was ondertussen wel beetje King Gizzard moe. Heb nu zo'n 7 tal platen en wat live shows gezien, maar ze overtreffen dit keer weer met een knaller van een plaat. Dit is een uit te kluiten gewassen ITNR en ramt keihard door de speakers heen. Na "Sketches Of Brunswick East", "Nanagon Infinity" & "Changes" is dit ook weer uitstekend werk van de heren.

Mijn verstand/ratio fluistert bij mij ook in: je lijdt aan ernstige KGLW-vermoeidheid. Mijn gevoel na de eerste luisterbeurt van dit album (en eigenlijk vrijwel elk KGLW-album): dit is precies wat ik nodig heb en goed vind. De potentiële vermoeidheidsklachten maken dat ik minder enthousiast ben begonnen aan de laatste paar platen. Maar een niet zo'n hele voorzichtige conclusie is dat KGLW áltijd levert. Wat is dit weer goed zeg!

Dit is mijn eerste kennismaking met king gizzard..
De hoes is om te beginnen al prachtig!
Ik hoor heel, heel veel stijlen door elkaar wat mij altijd zeer aanspreekt en ze voeren dit ook echt tot in detail goed uit!
Ik denk dat ik zeker meer van ze ga checken!
Voor nu een voorzichtige 4*!

Nog een hele ontdekkingstocht ligt voor je in het verschiet. Dit is ook niet de makkelijkste om mee te beginnen.

Ik ben jaloers op je, Juul1998B. Had ik maar de mogelijkheid om deze geweldige band weer voor het eerst te ontdekken!

Als instapper beveel ik je het uit 2022 komende Omnium Gatherum aan, aangezien de band op dat dubbelalbum alle stijlen verkend waar ze in thuis zijn. Overigens bevat dat album ook het beste nummer uit het oeuvre van de band (toch, Mindscapes? ) dat naar mijn bescheiden mening één van de beste nummers van vorig jaar was: The Dripping Tap!

Haha, ik ga heel voorzichtig en met alle respect niet akkoord gaan, maar dat hoeft niet te verwonderen bij een band met 394 platen op de teller ondertussen... Zelf heb ik ze leren kennen met Polygondwanaland en die heeft een blijvende indruk als nummer 1 op me nagelaten. En daarvan zou Crumbling Castle de gouden kroon dragen. Iron Lung van Ice, Death, Planets,... komt sinds kort ook in de buurt als stonerfan hou ik ook enorm van Superbug (Infest...) en KGLW (L.W). En mogelijks komt daar ook iets van Petrodragonic Apocalypse bij binnenkort!

Bij fans van het eerste uur zal de voorkeur dan misschien weer gaan naar die eerste microtonale plaat, of eerder richting de garage rock van Nonagon Infinity of I'm in your mind fuzz...

En ik ken nog laaang niet alles van KGLW, dus mijn oordeel gebeurt op basis van onvolledige informatie

En GAIAAAAA

Iron Lung kan ik me helemaal in vinden, en Crumbling Castle is en blijft inderdaad een machtig nummer. Maar ook Ice V, Change en Boogieman Sam zijn nummers die ik tot het beste van deze band reken. En dan is de lijst nog niet eens compleet, maar dan dwalen we wel heel ver af van het onderwerp...

Ik heb dat sentiment al een paar keer horen waaien, en vind het toch een beetje streng.PetroDragonic is een pak harder dan Rat's Nest was, absoluut, maar er zit volgens mij toch ook een andere ambitie in. 'Thrash Metal' op zich blijft natuurlijk ook gewoon een heel spectrum, en ik denk dat ze met Rat's Nest zich meer richting de Anthrax, Exumer, Artillery, Lääz Rockit, etc. etc. kant begeefde. Ietsje losser, ietsje meer fun. PetroDragonic gaat dan meer richting het snoeiharde Destruction, Sodom, Kreator, etc. Ik heb dus vooral niet het gevoel dat ze met de twee platen hetzelfde doel voor ogen hadden.

En als ik een beetje streng mag zijn op de nieuwe plaat, vond ik de storytelling op ITRN toch ook net wat leuker.Stu schrijft zijn lyrics altijd met vijf tabbladen van synoniemen.net open, maar ik vind dat hij hier en daar toch een beetje doorschiet in het gebruik van moeilijke woorden (en véél lyrics!), waardoor het soms een beetje te archaïsch wordt voor mij. En dat terwijl het toch lijkt te gaan over een kat die een heksenseance verstoort, waardoor een draak geboren wordt die de aarde vernietigt. En voor zulke verhaaltjes appreciëer ik de gebalde, knipogende stijl van ITRN of Murder of the Universe toch net ietsje meer.

VladTheImpaler ABDrums
Thanks heren, ik zie dat ik idd nog aardig wat albums te gaan heb haha, dat worden nog veel luisterbeurten dus

Omnium Gatherum als instapper dus!
En trouwens lijkt dit album een beetje op wat jullie eerder van ze hebben gehoord of is dit steviger, technischer etc.
Hoe dan ook, gotta listen to it

Ik begin met luisteren zodra ik de albumtitel uitgelezen heb.

Dit album is samen met Infest The Rat's Nest het hardere (thrash) metalwerk van de band.

Ik zou je graag van elk album een korte beschrijving willen geven, maar is het niet juist veel leuker om gewoon eens een album op te zetten, je laten verrassen wat voor stijl het is en kijken of je het goed / leuk vind of niet? Ik denk dat dat juist het grootste deel van de lol is als je de discografie van King Gizzard aan het ontdekken bent!

Speelt Tommy Iommi mee op Gila Monster? Echt classic Black Sabbath.

Holy shit he, wat een plaat! Alsof Infets The Rats' Nest een klein voorgerechtje was, zo erg knalt deze daar overheen. Bijna geen moment wordt er gas terug genomen, en weer heerlijk hoe de nummers direct in elkaar overlopen. Ik ben totaal geen metal liefhebber, maar het blijft bizar hoe King Gizzard het voor elkaar krijgt dat ik hier wel van geniet.

Vriendelijk verzoek van mijn kant om even je stem te laten horen op dit forum: Maak kennis met Metal anno 2023 - MusicMeter.nl.

Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!

Ik ken de band sinds Nonagon Infinity maar ben sinds 2021 echt fan geworden. Nu tackelen ze mijn favorite ‘genre’ progressive metal en dat resulteert in misschien wel een top 5 KG album als het aan mij ligt. Ik zat nog helemaal in de psychedelische jazzrock/rnb/funk van Changes maar wat rockt dit hard zeg.

Goeie beuker met lekker veel prog invloeden.

De vinylversie heeft een exclusieve bonustrack van 15 min, een soort ambientachtige track met Leah Senior die de voiceover doet.

Leuk om eens te horen maar geen meerwaarde voor mij

https://www.youtube.com/watch?v=0Fj8kA93ddc