Julie Byrne - The Greater Wings (2023)

Ik ben een groot fan en liefhebber van haar vorige album, Not Even Happines uit 2017.
Het heeft 6 jaar geduurd voordat deze opvolger er gaat komen; eerste singles Summer Glas en The Greater Wings klinken hoopvol.
Haar voordracht is weloverwogen vlak, maar met emotie - ze begeleid zichzelf op de akoestische gitaar, hier en daar passend bijgestaan door fluit, strijkers en sferische synth. Of er meer instrumentarium aan te pas komt is de enige verassing die ik kan bedenken op voorhand.
Deze dame, een persoonlijkheid om respect voor te hebben, is een performer die opvalt door de bescheidenheid waarmee zij haar nummers ten gehore brengt... Folk-a-la-Byrne!

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Julie Byrne - The Greater Wings - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Julie Byrne - The Greater Wings
De Amerikaanse muzikante Julie Byrne keert na lange afwezigheid terug met een album dat door rouw is getekend, maar dat ook betovert met prachtige klanken en met wonderschone en emotievolle zang

Na twee jaarlijstjesalbums hebben we lang moeten wachten op het derde album van Julie Byrne. Er gebeurde de afgelopen jaren nogal wat in het leven van Julie Byrne, met de trieste dood van haar muzikale kompaan Eric Littman als triest dieptepunt, en dat heeft zijn sporen nagelaten op het behoorlijk donkere The Greater Wings. Het derde album van Julie Byrne is echter ook een album van een bijna ongekende schoonheid. De songs zijn persoonlijk en intiem, de klanken en arrangementen prachtig, maar het is ook dit keer de stem van Julie Byrne die de meeste indruk maakt. De Amerikaanse muzikante beschikt over een mooie en karakteristieke stem, maar het is er ook een die je dankzij alle emotie stevig bij de strot grijpt. Prachtalbum.

Julie Byrne haalde met heel veel overtuiging mijn jaarlijstjes over 2014 en 2017 met haar eerste twee albums. Rooms With Walls And Windows uit 2014 en Not Even Happiness uit 2017 maakten diepe indruk met betrekkelijk sober ingekleurde folksongs, waarin de prachtige stem van Julie Byrne de meeste aandacht opeiste. Na Not Even Happiness, waarop Julie Byrne haar ingetogen folk verrijkte met subtiele elektronica, is het helaas zesenhalf jaar stil geweest rond de muzikante uit New York.

Julie Byrne stond in eerste instantie veel op het podium en kreeg hierna te maken met een lange periode van isolement door de coronapandemie. Toen ze eindelijk was begonnen aan het opnemen van haar derde album overleed muzikale vriend, producer en voormalige geliefde Eric Littmann onverwacht op slechts 31-jarige leeftijd, waardoor de opvolger van Not Even Happiness nog meer vertraging opliep. De Amerikaanse muzikante maakte het album uiteindelijk af met producer Alex Somers, die onder andere werkte met Julianna Barwick en Sigur Rós.

Ook The Greater Wings is een album waarop invloeden uit de folk en de mooie stem van Julie Byrne centraal staan, maar het album slaat vergeleken met zijn twee voorgangers ook andere wegen in. Producer Alex Somers drukt in een aantal tracks zijn stempel op het album met zweverige strijkers en wolken elektronica, maar in de meeste tracks staan de akoestische gitaar en de stem van Julie Byrne nog altijd centraal.

The Greater Wings is, mede door de gebeurtenissen die aan het album vooraf gingen en met name het overlijden van muzikale kompaan Eric Littmann, een donker en melancholisch album geworden, maar het is door de bijzondere klanken en de prachtige zang ook een betoverend mooi album. Julie Byrne maakte op haar eerste twee albums al indruk met haar karakteristieke stem en deze heeft op The Greater Wings alleen maar aan kracht gewonnen. De zang, die centraal staat in de mix, is song na song wonderschoon, maar Julie Byrne zingt ook met nog meer emotie dan we van haar gewend waren, wat met grote regelmaat kippenvelmomenten oplevert.

Persoonlijk was ik zeer gecharmeerd van het betrekkelijk sobere geluid op Rooms With Walls And Windows en Not Even Happiness, dat zowel invloeden uit de Britse folk en Laurel Canyon folk uit het verleden als flarden van de indiefolk van het moment bevatte. Het is een geluid dat op het derde album van Julie Byrne is verrijkt met hier en daar stevig aangezette klankentapijten en dat pakt verrassend goed uit.

De muziek van Julie Byrne blijft ondanks de zo nu en dan overtrekkende wolken strijkers of elektronica behoorlijk ingetogen, maar er gebeurt wel meer op het album, zonder dat dit de intimiteit van de songs van Julie Byrne in de weg zit. De persoonlijke songs van de Amerikaanse muzikante strelen nog altijd genadeloos het oor, maar ze zijn door de toegevoegde dynamiek en het rijkere kleurenpalet ook spannender en onderscheidender.

De muzikante uit New York timmerde met haar eerste twee albums stevig aan de weg, maar moet met The Greater Wings helaas weer zo ongeveer opnieuw beginnen. Dat doet ze ook nog eens op een moment waarop de muziekwereld normaal gesproken begint aan een zomerslaap, maar aan de schoonheid en kracht van het derde album van Julie Byrne valt wat mij betreft niet te ontkomen. Dat The Greater Wings na Rooms With Walls And Windows en Not Even Happiness mijn jaarlijstje gaat halen lijkt me dan ook zeker. Erwin Zijleman

"Not Even Happiness" was echt een prachtplaat. Afgelopen week heb ik die plaat nog een keer opgezet om mijn geheugen op te frissen. Die plaat staat nog steeds als een huis.

"The Greater Wings" vind ik dusver nog iets minder bijzonder. Dit heeft ook te maken met de muzikale begeleiding dat ik unieker vind op de vorige plaat. "The Greater Wings" is zeker niet slecht, maar weet mij nog steeds niet echt te raken.

Ik durf te zeggen/schrijven dat ik van veel muziekgenres kan genieten. Ook dat ik een vrouwenstem vaak aangenamer vind dan een mannenstem. Denk dan vooral aan Liz Fraser en Lisa Gerrard, maar ook aan Karen Carpenter en Barbra Streisand.

In dat rijtje past vanaf nu ook Julie Byrne. Dit album is daarvan het overtuigende bewijs. Vooral als haar stem verrijkt wordt met de juiste muzikale ondersteuning is het kippenvel. En op dit album past alles als in een Jigsaw puzzel in elkaar. Met dank aan de productie door Ales Somers. Dit gaat scoren in mijn jaarlijstje. Dat kan niet anders.

Julie Byrne, een Amerikaanse muzikante met een betoverende stem, heeft in 2023 een meesterwerk gecreëerd met haar album "The Greater Wings." De opener, het titelnummer, zet direct de toon met een delicate muzikaliteit die bijna etherisch aanvoelt. Na slechts enkele maten wordt de luisteraar ondergedompeld in de dromerige klanken van Byrne's stem, die de muziek een bijna transcendente schoonheid verleent. Het is alsof de tijd even stil staat.

Het tweede nummer, "Portrait Of A Clear Day," tilt de luisterervaring naar een nog hoger niveau. Byrne's zang bereikt hier nieuwe hoogten van emotionele diepgang en finesse. Het lijkt bijna onmogelijk, maar ze overtreft zichzelf keer op keer. "A Moonless Night" betreurt het verlies van haar dierbare muzikale partner en ex-geliefde, en de melancholie is voelbaar in elke noot. De muzikale compositie is ingetogen en puur, wat de rauwe emotie alleen maar versterkt.

"Summer Glass" is een ander hoogtepunt van perfecte productie. De subtiliteit en complexiteit van de arrangementen doen je afvragen of je niet in een prachtige droomwereld bent beland. Het is moeilijk woorden te vinden die recht doen aan de schoonheid van dit album, en we zijn nog niet eens halverwege.

In "Summer's End" neemt Julie een welverdiende adempauze. Hoewel de zang afwezig is, blijft de track intrigerend en boeiend. "Lightning Comes Up From The Ground" herinnert ons eraan dat Byrne's muziek niet alleen gevoelig, maar ook ongelooflijk geloofwaardig is. Haar beschrijvingen van natuurverschijnselen zijn zo levendig dat je ze bijna kunt zien en voelen.

"Flare" schittert als een klein juweeltje, en "Conversation Is A Flowstate" nodigt de luisteraar uit in een meditatieve staat van zijn. Byrne weet precies hoe ze haar muziek moet inzetten om een gevoel van rust en contemplatie te creëren. "Hope's Return" bevestigt opnieuw de kracht van haar muziek en zang, terwijl het zweverige geluid je meeneemt naar hogere sferen.

Het slotnummer, "Death Is The Diamond," lijkt een ode aan haar overleden muziekpartner te zijn. Elk lied op dit album is een essentieel stukje in de puzzel van perfectie die Byrne heeft gecreëerd. Haar vermogen om diepe emoties te verwoorden en over te brengen is ongeëvenaard, en "The Greater Wings" is een album dat blijft resoneren, lang nadat de laatste noot heeft geklonken.

De productie van het album is ook opmerkelijk. Het is duidelijk dat er veel aandacht en zorg is besteed aan elk aspect, van de mix tot de mastering. Dit resulteert in een geluid dat zowel warm als helder is, met een diepte die de luisterervaring versterkt. Het gebruik van akoestische instrumenten gecombineerd met elektronische elementen creëert een unieke textuur die Byrne's stem prachtig aanvult.

Julie Byrne heeft met "The Greater Wings" een album gemaakt dat de luisteraar betovert en ontroert. Het is een weergaloze reis door klanken en emoties, een bewijs van haar uitzonderlijke talent. Elk nummer is een kunstwerk op zich, en samen vormen ze een mozaïek van muzikale perfectie dat je keer op keer wilt beluisteren.

Eerder verschehen op www.jorros-muziekkeuze.nl