0
geplaatst: 14 maart 2023, 14:18 uur
Is This How the Story Ends?
Niet te hopen dat dit het einde van het verhaal van Mystery is!
Niet te hopen dat dit het einde van het verhaal van Mystery is!
0
geplaatst: 15 april 2023, 13:05 uur
Mystery is sinds hun bestaan al 1 van mijn favo progbands geweest met onderwijl een oeuvre om U tegen te zeggen. Deze plaat overtreft dat nog maar eens getuige vooral de 2 epische stukken halverwege en op het eind.
Hoe "Pearls and Fire" je vanaf de eerste tonen al in haar betovering meeneemt om na zo'n 2 minuten in een meeslepende versnelling je helemaal bij de kladden te pakken vind ik echt fenomenaal gedaan. Dat de band ook niet vies is om leentjebuur te spelen bij een groep als Journey getuigt het andere epos 'This is how the story ends". Muziek om zoals de band dat zegt " door je hart te laten stromen. Ik hoop dat dit nog even voortduurt...
Hoe "Pearls and Fire" je vanaf de eerste tonen al in haar betovering meeneemt om na zo'n 2 minuten in een meeslepende versnelling je helemaal bij de kladden te pakken vind ik echt fenomenaal gedaan. Dat de band ook niet vies is om leentjebuur te spelen bij een groep als Journey getuigt het andere epos 'This is how the story ends". Muziek om zoals de band dat zegt " door je hart te laten stromen. Ik hoop dat dit nog even voortduurt...
0
geplaatst: 14 mei 2023, 12:56 uur
Het was 2007 dat ik "BENEATH THE VEIL OF WINTER'S FACE" van Mystery kocht n.a.v. een recensie. Bij de eerste beluistering was ik direct enthousiast, de volgende luistersessies maakten mij alleen maar enthousiaster. Vanaf dat moment was ik liefhebber van deze groep en ze hebben mij nog geen enkele keer teleurgesteld wat betreft nieuwe albums. Zou dat met hun nieuwste ook het geval zijn?
"REDEMPTION" is het achtste album van de Canadese progressieve rockband Mystery, het geesteskindje van Michel St-Père. De op 28 augustus 1967 geboren inwoner van Mirabel, Quebec in Canada, begon op negen jarige leeftijd met het bespelen van de gitaar, richtte op 17 jarige leeftijd zijn eerste bandje op en in 1996 verscheen het eerste album met liedjes van zijn hand. Dat album was getiteld "THEATRE OF THE MIND", de band noemde zich Mystery en dat is de band waar hij nu al ruim 25 jaar de creatief leider van is.
De eerste twee albums van Mystery maakten geen al te grote indruk, waarna het negen jaar duurde alvorens album #3 verscheen, het reeds gememoreerde en fantastische "BENEATH THE VEIL OF WINTER'S FACE". De stijl was op dat album melodieuzer, de rol van de gitaar kwam beter tot zijn recht, maar het was vooral de stem van Benoît David die grote indruk op mij maakte. David was de nieuwe zanger van de Canadezen en dat bleek een schot in de roos. Drie jaar na dit geweldige comeback album verscheen "ONE AMONG THE LIVING", gevolgd door "THE WORLD IS A GAME" in 2012. Beide schijfjes zijn erg goed en herbergen enkele Mystery klassiekers. David vertrok na dit album naar Yes en St-Père vond in Jean Pageau een meer dan waardige vervanger. Sinds het fenomenale album "DELUSION RAIN" uit 2015 heeft Mystery een nagenoeg vaste line-up. Naast St-Père en Pageau zijn Francois Fournier op de basgitaar en toetsen, drummer Jean-Sebastien Goyette en Sylvain Moineau op gitaar vaste Mysterons. Sinds een aantal jaren is ook toetsenist Antoine Michaud vast bandlid en dit zestal heeft gewerkt aan de opvolger van het in 2018 verschenen "LIES AND BUTTERFLIES".
Het nieuwe album kreeg de titel "REDEMPTION" mee, heeft acht gloednieuwe tracks en een speelduur van bijna 75 minuten. Opener "BEHIND THE MIRROR" was het eerste nummer dat uitgebracht werd en het is een typisch Mystery track. Prachtige opbouw, goed geplaatste tempowisselingen, heerlijke melodie en een gitaarsolo die het geheel afmaakt. Het titelnummer "REDEMPTION" begint rustig waarbij de zang van Jean Pageau je meeneemt in dit lied over redding en aflossing. De drums zijn prominent aanwezig, Jean-Sebastien Goyette is een geweldenaar. Het tempo blijft grotendeels hetzelfde, de melodielijn is wederom van grote klasse. Sinds "DELUSION RAIN" is de samenzang veelvuldig te horen en dat geldt ook voor het laatste deel van deze song. Met "THE BEAUTY AND THE LEAST" gaan de Canadezen voor het eerst richting de tien minuten. Mooie opbouw, geweldig gezongen, heerlijke melodie, dit is neo-prog in optima forma. St-Père laat zijn gitaar regelmatig hemels soleren, Francois Fournier krijgt halverwege een solo spot, en in het instrumentale tussenstuk krijg je alle kwaliteiten van de band voorgeschoteld, een weergaloze track. "EVERY NOTE" is een ballad zoals ze op eerdere albums ook stonden, zoals "IF YOU SEE HER" en "HOW DO YOU FEEL", is geschreven door Pageau en ook prachtig door hem gezongen. Het gitaarwerk is schitterend en het is een goed geplaatst rustpunt na het geweld van de eerste drie nummers.
"PEARLS AND FIRE" zit vol met tempowisselingen, stevige passages, toetsensolo's, klokt bijna dertien minuten en is de eerste epic op het album. Instrumentale intermezzo’s zijn er in overvloed en het nummer blijft boeien. De tweede ballad is het bijna acht en een halve minuut durende "MY INSPIRATION". Hierin laat Jean Pageau horen over een stem te beschikken die uitstekend past in dergelijke songs. Ik moet vaak aan Dennis DeYoung, één van de leadzangers van Styx, denken als ik hem hoor zingen. Mooi, hoog, helder en herkenbaar. Toetsensolo's en heerlijke samenzang zorgen voor de spreekwoordelijke kers op de taart. Het door Antoine Michaud geschreven "HOMECOMING" is misschien het meest poppy nummer van "REDEMPTION". Het wordt opgeluisterd met een toetsen- en gitaarsolo, beiden erg gaaf. De langste track is "IS THIS HOW THE STORY ENDS?", bijna twintig minuten en Jean Pageau mag hierin kort laten horen dat hij met op de dwarsfluit uit de voeten kan. Het instrumentale begin gaat alle kanten op, solo’s, tempowisselingen, opnieuw trekken ze alle registers open. Ze hebben vaker dergelijke epics gemaakt die mij net iets meer deden, maar het is voor liefhebbers van het genre genieten.
Persoonlijk vind ik albums van 75 minuten vaak te lang. Er zit altijd wel één of meerdere nummers op die achterwege gelaten hadden kunnen worden. Dat is op dit album niet het geval. De kwaliteit is te vergelijken met het vorige album, "LIES AND BUTTERFLIES". De afwisseling is goed, van toegankelijke, meer commerciëlere tracks tot complexere epics. Verwacht geen stijlbreuk, geen band die progressieve rock maakt en zich elke keer weer opnieuw uit vindt. Mystery doet datgene waar ze goed in zijn en wat mij betreft mogen ze dat blijven doen. St-Père, die zes van de acht nummers schreef, is er weer in geslaagd een heerlijk album uit te brengen dat aan het einde van het jaar ongetwijfeld in mijn jaarlijstje komt te staan.
"REDEMPTION" is het achtste album van de Canadese progressieve rockband Mystery, het geesteskindje van Michel St-Père. De op 28 augustus 1967 geboren inwoner van Mirabel, Quebec in Canada, begon op negen jarige leeftijd met het bespelen van de gitaar, richtte op 17 jarige leeftijd zijn eerste bandje op en in 1996 verscheen het eerste album met liedjes van zijn hand. Dat album was getiteld "THEATRE OF THE MIND", de band noemde zich Mystery en dat is de band waar hij nu al ruim 25 jaar de creatief leider van is.
De eerste twee albums van Mystery maakten geen al te grote indruk, waarna het negen jaar duurde alvorens album #3 verscheen, het reeds gememoreerde en fantastische "BENEATH THE VEIL OF WINTER'S FACE". De stijl was op dat album melodieuzer, de rol van de gitaar kwam beter tot zijn recht, maar het was vooral de stem van Benoît David die grote indruk op mij maakte. David was de nieuwe zanger van de Canadezen en dat bleek een schot in de roos. Drie jaar na dit geweldige comeback album verscheen "ONE AMONG THE LIVING", gevolgd door "THE WORLD IS A GAME" in 2012. Beide schijfjes zijn erg goed en herbergen enkele Mystery klassiekers. David vertrok na dit album naar Yes en St-Père vond in Jean Pageau een meer dan waardige vervanger. Sinds het fenomenale album "DELUSION RAIN" uit 2015 heeft Mystery een nagenoeg vaste line-up. Naast St-Père en Pageau zijn Francois Fournier op de basgitaar en toetsen, drummer Jean-Sebastien Goyette en Sylvain Moineau op gitaar vaste Mysterons. Sinds een aantal jaren is ook toetsenist Antoine Michaud vast bandlid en dit zestal heeft gewerkt aan de opvolger van het in 2018 verschenen "LIES AND BUTTERFLIES".
Het nieuwe album kreeg de titel "REDEMPTION" mee, heeft acht gloednieuwe tracks en een speelduur van bijna 75 minuten. Opener "BEHIND THE MIRROR" was het eerste nummer dat uitgebracht werd en het is een typisch Mystery track. Prachtige opbouw, goed geplaatste tempowisselingen, heerlijke melodie en een gitaarsolo die het geheel afmaakt. Het titelnummer "REDEMPTION" begint rustig waarbij de zang van Jean Pageau je meeneemt in dit lied over redding en aflossing. De drums zijn prominent aanwezig, Jean-Sebastien Goyette is een geweldenaar. Het tempo blijft grotendeels hetzelfde, de melodielijn is wederom van grote klasse. Sinds "DELUSION RAIN" is de samenzang veelvuldig te horen en dat geldt ook voor het laatste deel van deze song. Met "THE BEAUTY AND THE LEAST" gaan de Canadezen voor het eerst richting de tien minuten. Mooie opbouw, geweldig gezongen, heerlijke melodie, dit is neo-prog in optima forma. St-Père laat zijn gitaar regelmatig hemels soleren, Francois Fournier krijgt halverwege een solo spot, en in het instrumentale tussenstuk krijg je alle kwaliteiten van de band voorgeschoteld, een weergaloze track. "EVERY NOTE" is een ballad zoals ze op eerdere albums ook stonden, zoals "IF YOU SEE HER" en "HOW DO YOU FEEL", is geschreven door Pageau en ook prachtig door hem gezongen. Het gitaarwerk is schitterend en het is een goed geplaatst rustpunt na het geweld van de eerste drie nummers.
"PEARLS AND FIRE" zit vol met tempowisselingen, stevige passages, toetsensolo's, klokt bijna dertien minuten en is de eerste epic op het album. Instrumentale intermezzo’s zijn er in overvloed en het nummer blijft boeien. De tweede ballad is het bijna acht en een halve minuut durende "MY INSPIRATION". Hierin laat Jean Pageau horen over een stem te beschikken die uitstekend past in dergelijke songs. Ik moet vaak aan Dennis DeYoung, één van de leadzangers van Styx, denken als ik hem hoor zingen. Mooi, hoog, helder en herkenbaar. Toetsensolo's en heerlijke samenzang zorgen voor de spreekwoordelijke kers op de taart. Het door Antoine Michaud geschreven "HOMECOMING" is misschien het meest poppy nummer van "REDEMPTION". Het wordt opgeluisterd met een toetsen- en gitaarsolo, beiden erg gaaf. De langste track is "IS THIS HOW THE STORY ENDS?", bijna twintig minuten en Jean Pageau mag hierin kort laten horen dat hij met op de dwarsfluit uit de voeten kan. Het instrumentale begin gaat alle kanten op, solo’s, tempowisselingen, opnieuw trekken ze alle registers open. Ze hebben vaker dergelijke epics gemaakt die mij net iets meer deden, maar het is voor liefhebbers van het genre genieten.
Persoonlijk vind ik albums van 75 minuten vaak te lang. Er zit altijd wel één of meerdere nummers op die achterwege gelaten hadden kunnen worden. Dat is op dit album niet het geval. De kwaliteit is te vergelijken met het vorige album, "LIES AND BUTTERFLIES". De afwisseling is goed, van toegankelijke, meer commerciëlere tracks tot complexere epics. Verwacht geen stijlbreuk, geen band die progressieve rock maakt en zich elke keer weer opnieuw uit vindt. Mystery doet datgene waar ze goed in zijn en wat mij betreft mogen ze dat blijven doen. St-Père, die zes van de acht nummers schreef, is er weer in geslaagd een heerlijk album uit te brengen dat aan het einde van het jaar ongetwijfeld in mijn jaarlijstje komt te staan.
1
geplaatst: 17 mei 2023, 18:21 uur
Ik kwam met Mystery in aanraking met The World Is A Game. Eigenlijk vanwege twee dingen: Nick d'Virgilio en Benoît David (vanwege Yes dus). Dat album heb ik destijds aangeschaft en beviel me meteen als een degelijk album, maar echt overdonderd was ik nu ook weer niet.
Daarna dus uit het oog verloren.
Dit album is eigenlijk best wel heel erg goed. Een typisch Neo Prog album. Heerlijke melodieën, goeie gitaar solos, prachtige keyboards/synths. Hierdoor ook weer even op onderzoek naar eerdere albums. Bevalt allemaal prima. Een hoop te doen komende tijd!
Daarna dus uit het oog verloren.
Dit album is eigenlijk best wel heel erg goed. Een typisch Neo Prog album. Heerlijke melodieën, goeie gitaar solos, prachtige keyboards/synths. Hierdoor ook weer even op onderzoek naar eerdere albums. Bevalt allemaal prima. Een hoop te doen komende tijd!
0
geplaatst: 20 mei 2023, 19:40 uur
Ik weet het nog niet zo met deze plaat. Het is te veilig en op veel momenten te voorspelbaar aan het worden. De 1e 3 nummers zijn nog prima maar daarna vind ik het wat gezapig worden. Het is en blijft kwalitatief goed maar het verrast me wellicht niet meer.
0
geplaatst: 1 oktober 2023, 10:07 uur
Redemption is een heerlijke plaat om te luisteren. Mooie, gedragen en sterk uitgevoerde neo-prog zonder fratsen. Qua sound doet dit album me een beetje denken aan Threshold, vanwege de invulling van de synths en de sterke zangmelodieën en gelaagde refreinen. Natuurlijk tapt Threshold wel uit een aanzienlijk steviger vaatje.
Ik was in de veronderstelling dat dit het eerste album is van Mysterie dat ik hoor, maar blijkbaar heb ik in het verleden Delusion Rain ook geluisterd aangezien ik deze met vier stemmen heb beoordeeld. Daar zit dan misschien ook wel een zwakker punt in de muziek van deze band. Het mist wat verrassing en hooks die de luisteraar bij de les houden en de muziek memorabel. Desondanks zet ik Redemption met plezier nog eens op.
Ik was in de veronderstelling dat dit het eerste album is van Mysterie dat ik hoor, maar blijkbaar heb ik in het verleden Delusion Rain ook geluisterd aangezien ik deze met vier stemmen heb beoordeeld. Daar zit dan misschien ook wel een zwakker punt in de muziek van deze band. Het mist wat verrassing en hooks die de luisteraar bij de les houden en de muziek memorabel. Desondanks zet ik Redemption met plezier nog eens op.
0
geplaatst: 23 december 2023, 09:34 uur
We gaan alweer richting het einde van het jaar en lijstjestijd komt eraan. Ik loop alle releases uit 2023 die ik aan mijn collectie heb toegevoegd nog eens langs om mijn oordeel op te frissen en te kijken of ze mogelijk in mijn top 20 een plaats krijgen.
Dit album is nog steeds een regelmatige gast op mijn draaitafel. Vooral De eerste twee nummers en het machtige Is This How The Story Ends zijn favoriet, maar de rest van het album doet er weinig voor onder.
1. Ne Obliviscaris - Exul (4,5)
2. Dødheimsgard - Black Medium Current (4,5)
3. Tanith - Voyage (4,5)
4. Haken - Fauna (4,5)
5. Ahab - The Coral Tombs (4,5)
6. Katatonia -Sky Void Of Stars (4,0)
7. Hypno5e - Sheol (4,0)
8. Uriah Heep - Chaos & Colour (4,0)
9. Marianas Rest - Auer (4,0)
10. Amoeba Split - Quiet Euphoria (4,0)
11. Klone - Meanwhile (4,0)
12. OAK - Disintegrate (4,0)
13. Riverside - ID.Entity (4,0)
14. Shores Of Null - The Loss Of Beauty (4,0)
15. Mystery - Redemption (4,0)
16. Redemption - I Am The Storm (4,0)
17. Third Eye - Vengeance Fulfilled (4,0)
18. …And Oceans - As in Gardens, So in Tombs (4,0)
19. The Ocean - Holocene (4,0)
20. Walg - III (4,0)
Dit album is nog steeds een regelmatige gast op mijn draaitafel. Vooral De eerste twee nummers en het machtige Is This How The Story Ends zijn favoriet, maar de rest van het album doet er weinig voor onder.
1. Ne Obliviscaris - Exul (4,5)
2. Dødheimsgard - Black Medium Current (4,5)
3. Tanith - Voyage (4,5)
4. Haken - Fauna (4,5)
5. Ahab - The Coral Tombs (4,5)
6. Katatonia -Sky Void Of Stars (4,0)
7. Hypno5e - Sheol (4,0)
8. Uriah Heep - Chaos & Colour (4,0)
9. Marianas Rest - Auer (4,0)
10. Amoeba Split - Quiet Euphoria (4,0)
11. Klone - Meanwhile (4,0)
12. OAK - Disintegrate (4,0)
13. Riverside - ID.Entity (4,0)
14. Shores Of Null - The Loss Of Beauty (4,0)
15. Mystery - Redemption (4,0)
16. Redemption - I Am The Storm (4,0)
17. Third Eye - Vengeance Fulfilled (4,0)
18. …And Oceans - As in Gardens, So in Tombs (4,0)
19. The Ocean - Holocene (4,0)
20. Walg - III (4,0)
0
geplaatst: 8 maart 2024, 14:09 uur
Na de melding dat de band 17 november a.s. in Hedon staat dit album maar weer eens opgezet. Dit blijft me pakken. De zanglijnen zijn echt in elk nummer fantastisch. Zelden een band gehoord die dit zo goed doet. Muzikaal is het allemaal keurig binnen de lijntjes en mag de gitaar zo af en toe best iets meer op de voorgrond wellicht. Maar ja, die zanglijnen compenseren dat voor mij meer dan voldoende.
0
geplaatst: 15 november 2024, 14:24 uur
Komende zondag in Hedon. Dit album de laatste dagen veelvuldig beluisterd ter voorbereiding en ik blijf enthousiast. Ja het is allemaal veilig en binnen de lijntjes. Maar als het zo gedaan wordt als Mystery dat doet dan heb ik daar echt totaal geen moeite mee. Ben benieuwd hoe ze het er vanaf brengen zondag!
1
geplaatst: 10 december 2024, 19:59 uur
Wat is dit toch een geweldige band. Nu 2 keer live gezien en word een steeds grotere fan.
Dit album pakte me vanaf het begin en beluister hem bijna wekelijks. Pearls and Fire, Behind the Mirror en het titelnummer zijn mijn favorieten.
Dit album pakte me vanaf het begin en beluister hem bijna wekelijks. Pearls and Fire, Behind the Mirror en het titelnummer zijn mijn favorieten.
1
geplaatst: 11 december 2024, 08:01 uur
Ik was ook echt onder de indruk na hun concert in Zwolle. Ik vroeg me na een aantal minuten oprecht af of de zanger niet stond te playbacken. Zó goed! Veel nummers van dit album (logisch) in een lange set met pauze. Uieraard ontbraken een aantal persoonlijke favorieten maar met zo'n uitgebreide discografie ontkom je daar bijna niet aan. Heb de lp van de band Huis, met daarin de gitarist van Mystery, ook meegnomen. Ook een absolute aanrader!
0
geplaatst: 11 december 2024, 19:14 uur
Heb de lp van de band Huis, met daarin de gitarist van Mystery, ook meegnomen. Ook een absolute aanrader! [/quote]
Die van Huis ga ik nu idem allemaal aanschaffen.
Heb Mystery pas een jaar of 2 geleden 'ontdekt'. Vraag me nog steeds af waarom ik ze niet eerder opgemerkt heb?
Die van Huis ga ik nu idem allemaal aanschaffen.
Heb Mystery pas een jaar of 2 geleden 'ontdekt'. Vraag me nog steeds af waarom ik ze niet eerder opgemerkt heb?
0
geplaatst: 12 december 2024, 08:51 uur
Ik leerde ze een jaar of 4 geleden kennen denk ik. En ik stel ik me die vraag dus ook geregeld... 
* denotes required fields.
* denotes required fields.