Spinvis - Be-Bop-A-Lula (2023)

Albert Kuip was nog mooier
Jouw avatar lijkt net op die curve van die aansteker gister op iemands Tingeltangel hersenpan

Hij heeft wel een mooiere achternaam.

Degene die gooide, had een inhoudsloze hersenpan, helaas.

Ik moet m nog vaker draaien maar ook nu lijkt het kwalitatief weer dik in orde. En die nieuwe mix van Tingeltangel hersenpan is niet perse beter dan de single, maar op z'n eigen manier ook heel gaaf!

Erik de Jong had ten tijde van Sunon wel eens geopperd dat hij een aantal EP's zou maken met elk een seizoen als thema. Volgens mij zijn een hoop ideeën daarvan op deze plaat terecht gekomen. Meerdere titels en teksten draaien om lentes, zomermaanden, oogsttijd, de winter/de dood of over de kringloop van het leven (van groei tot het onvermijdelijke verval). Er zitten ook de nodige verwijzingen naar het milieu en klimaatverandering en de coronacrisis (rondje vd zaak, prik voor iedereen). Tis behoorlijk ambitieus en gelaagd allemaal, zowel muzikaal als tekstueel. Maar het is wat mij betreft behoorlijk geslaagd.

Ik weet 't over twee uurtjes

Uurtje Dan begint de lente.

Plus, ook niet onbelangrijk, de mix op vinyl klinkt veel beter san 7.6.9.6. Toen hield hij alles in eigen hand, mede door corona ofzo. Maar dat vond ik toen eigenlijk afbreuk doen aan de nummers
Dat geldt nu in ieder geval niet.

Stief kwartiertje

BE-BOP-A-LULAAAAAAA!!!!!!!

Spinvis doet gewoon wat ie moet doen: wederom kwaliteit afleveren. En zoals altijd: je moet ervan houden. Deed je dat nooit, dan doe je dat nu ook niet.

Voor de liefhebbers zoals ik is het gewoon weer genieten!

‘Je maakt iets en later zie je wel wat het eigenlijk is. Of niet is’, aldus Spinvis bij de release van zijn zevende studioalbum. Toch zijn de verwachtingen bij Be-Bop-A-Lula minder nonchalant dan Spinvis met deze toelichting doet suggereren. Zijn vorige plaat met de immer mysterieuze titel 7.6.9.6. kwam begin oktober 2020 direct binnen op de eerste plek van de Album Top 100 en zoiets schept – of je het nu wil of niet – verwachtingen voor de volgende lp.

Lees de rest van mijn recensie op: Spinvis - Be-Bop-A-Lula - nieuweplaat.nl

Een klein broertje van Justine kan ik hierin wel terughoren.

Justin Keller

Een juiste inschatting van hoe goed een nieuwe album is, kan je moeilijk na nog maar één enkele luisterbeurt.
Toch heb ik al een vermoeden hoe het hier zal evolueren.

Met al een reeks uitstekende singles die spontaan meegezongen kunnen worden. Lente '22, Paradijs . Enkele oudere nummers (in een gezellig nieuw jasje). Tingeltangelhersenpan, Icarus en Speel Dat ik Leef . en enkele op het eerste gehoor interessante/toffe nummers. Oogstlied, Lang Zal Hij Leven. Kan ik instant genieten van deze nieuwe plaat.
En dan bekruipt me het fijne gevoel dat ik wel eens te maken kan hebben met een magische plaat.

Zalig Spin album weer

Gaat het goed doen in het voorjaar en de zomer
Heel Holland bakt

In een hotel aan het zwembad in de VS

Zelfde keukentafel, ander jaar

Wist niet dat ie ook Spin fan was
Wie dat ooit in zijn tingeltangelhersenpan bedacht heeft...

De nummers van Sunon vond ik al wat minder, maar Lente en Paradijs waren weer sterke singles. Voor mij zo op het eerste gehoor toch het minste album van Spinvis.

Ik moet zeggen dat ik minder uitkeek naar deze nieuwe worp toen ik zag dat de nummers van Sunon (leuk als uitstapje maar het was toch wel ook een beetje knullig) ook erop stonden. Het artwork en de titel spraken me ook niet echt aan en vond ik niet tussen het andere werk passen.

Maar die nummers van Sunon zijn behoorlijk anders in uitvoering of mix. Tingel Tangel Hersenpan klinkt nu als een echt liedje in plaats van een experiment. Icarus klinkt meer als de superieure live uitvoering en krijgt met Icarus een mooi outro. Speel dat ik leef is gestript van alle toeters en bellen en blijkt een wonderschoon klein liedje te zijn.

Tel de sterke singles en de nieuwe parels (o.a. Portugal en Weg Zijn Doet Geen Pijn) daarbij op en het is weer een enorm sterk geheel. Inmiddels zijn alle albums van zo'n constante kwaliteit dat je wel van een minste album kunt spreken, maar naar mijn inziens zegt dat niet heel veel in vergelijking met het overige werk.

Ik vind 'm beter dan de vorige, maar die was ook heel fijn...

De eerste indruk is - ik zou haast zeggen: wederom - positief.

Voor mij keert Spinvis met deze worp terug naar het niveau van Tot Ziens, Justine Keller.
En dat is een zéér fijn niveau.
Een soort ‘Welkom Terug, Justine Keller’.

(Niet dat er überhaupt een slecht album van zijn hand afkomstig is, maar ‘Tot Ziens’ behoort naar mijn mening tot de betere.)

buiten nr 1 en 10 echt een topplaat, mooi ingetogen...hulde

Sowieso bizar hoe hoog de kwaliteit van de gemiddelde Spinvis langspeler blijft

Grappig, de vorige vind ik waarschijnlijk zijn beste (toss up met die en Dagen van Gras Dagen van Stro)

Zie je toch dat hij een beetje twee gezichten heeft. Een mega melancholische kant die vooral in Dagen van Gras Dagen van Stro en 7.6.9.6 aan bod komt. En een liedjessmid die een handjevol ongerelateerde nummers tot een geheel kan laten klinken; wat vooral in justine keller, trein vuur dageraad en nu bij deze te zien is.

Het debuut heeft een beetje van beide

Ik vind dit echt als een band-album klinken. Anders dan bijvoorbeeld de eerste.

Be-Bob-A-Lula klinkt als een staalkaart van Spinvis’ meest toegankelijke werk.

Sinds deze zijn rondjes uh- spint, heb ik de behoefte om ál het werk van Spinvis kriskras door elkaar te luisteren.
Zo heb ik deze drie maal beluisterd, nam ik de trein naar het Dageraadplein 7.6.9.6., zoende ik Justine tot ziens en genoot van het debuut. Dat alles op deze dag van gras en stro.

Edit: “Wallen en opstaan.” Wat een prachtige vondst.

Wat een verpletterend mooi werkstuk van Spinvis! Schitterende melodielijnen, prachtige arrangementen, een greep in de knip-en-plak-samples doos en fijne tekstvondsten. De 'eighties'-synthesizers in "Paradijs", het vrolijke "Icarus" (had ik tijdens een van zijn eerdere voorstellingen al gehoord en meteen een favoriet, knipoogt naar "Here Comes The Sun"), "Lang Zal Hij Leven", het met samples doorspekte "Tingeltangel Hersenpan", het prachtige "Zelfde Tafel, Ander Jaar", een titel als "Weg zijn doet geen pijn". Dit is een album waar ik een diepe buiging voor maak. Bravo, Erik, bravo!

Prachtig album met uitschieter "Weg Zijn Doet Geen Pijn". 5***** album.

Mijn eerste kennismaking met Spinvis. En ja, ik begin dus bij dit album
Dit smaakt zeker naar meer! Als ik dit al goed vind moet ik het oudere materiaal ook wel nice vinden.
Over het algemeen ben ik niet zo fan van Nederlandstalige muziek met uitzondering van een paar artiesten. Spinvis lijkt hier toch wel bij te horen!

Er staan veel lekker in het gehoor klinkende up tempo nummers op (openingsnummer).
Ook is er veel ruimte voor rustige en (emotionele) nummers.
Jup, ik ben om.
Snel meer checken!
P.s. het rijmen bij het nummer tingeltangelhersenpan klinkt echt heeeerlijk!