HIM - Venus Doom (2007)

Benieuwd of HIM nog een keer met een goede plaat aan komt zetten. De single Kiss of Dawn kan me absoluut niet bekoren

Laatste 2 platen waren wel oke vind ik

ben bang van niet

Lijkt me ook sterk. Love Metal had redelijke momenten, maar was al niks vergeleken met Razorblade. Om over het album erna maar helemaal niet te praten.

Klinkt wel leuk, 3.5*

Hardste plaat van HIM sowieso, das duidelijk. Venus Doom is ook wel een goeie titel, want ze expirimeteren wel met wat doomriffjes. Dat had van mij nog wel iets meer doorgevoerd mogen worden, maar dit is toch al goed geprobeerd. Beste HIM, maar ik heb greatest love songs vol 666 nog niet gehoord, dus die ben ik aan het binnenhalen.

Ik kon 't niet laten, en heb 't album gedownload.
Ik vind 't een zeer mooi album en de 'eerbetonen' aan Black sabbath etc. is er ook goed in terug te vinden.
*4

Na het (zeer) matige Dark Light, lijkt het wel alsof HIM hun muziek opnieuw heeft uitgevonden. Dit gaat echter niet op, want HIM klinkt op deze plaat zoals ze horen te klinken. Zoals ze ook klonken op Greatest Lovesongs en Razorblade Romance.

Dit album is wellicht iets 'donkerder' van toon, maar de gitaarsolo's, mooie melodie-lijnen en variatie in zang zijn weer als vanouds. Iets wat ik erg heb gemist bij hun latere platen.

4,5*

zowaar beter dan ik verwacht had...
vroeger (net na het verschijnen van razorblade romance) was ik groot liefhebber van him, was toen trouwens ook nog redelijk onbekend.

bij het vreselijk vorige album ben ik afgehaakt, maar dit klinkt weer veel beter.

3,5

vet album denk hardste tot nu toe

Kan hier, afgezien van het titelnummer, 'The Kiss Of Dawn' en het intro van 'Cyanide Sun', niet bepaald warm voor lopen. Hoop dat het/een eerstvolgend(e) album stukken beter wordt!

Ik heb hem met remixes.
Wel leuke cd.
Ville Valo = en blijft hot, :3
En ik ga ze live zien.

M'n vriendin is groot HIM fan, dus af en toe luister ik er ook naar

Sleepwalking past hope vind ik op dit album er met kop en schouder boven uit steken.

The kiss of dawn vind ik met afstand het slechtste nummer op dit album.

Qua sound wat rauwer en heaviër dan eerdere albums- wat mij betreft een verbetering. De songs lijken nog steeds veel op elkaar waardoor de impact van de plaat wat verloren gaat, maar de ruigere aanpak werkt goed. De zang komt hierdoor ook niet zo pathetisch over. Blijkbaar beviel deze nieuwe muzikale koers de band (of de fans?) helaas niet zo goed, want het nieuwe album is weer gladder dan ooit.

In 2009 schreef ik, dat ik niet warm liep voor dit album. Ben hem op een gegeven moment wat beter gaan beluisteren en ik herzie mijn mening. Er staan wel degelijk een aantal hele mooie songs op. Daarom verhoog ik naar 3,5*. Ik zou wel hoger willen, maar 2 songs (2 en 3) verhinderen dat.

Ik heb deze vanochtend meegenomen op CD voor 1 euro bij de lokale Kringloper. Het enige nummer dat ik kende van HIM was Killing Loneliness en dat vind ik een redelijk glad gothpopmetalnummer. Ik herinnerde me nog dat deze plaat overal positief werd besproken ten tijde van de releasedatum en dat er over een ruwer en doomiër geluid werd gesproken. Ik moet dan ook zeggen dat ik blij verrast ben door deze plaat. Dit is een ijzersterk album van begin tot eind. Qua sound een mix van The Sisters of Mercy, Type O Negative en Black Sabbath. Prachtige Beatle-esque zangharmonieën waar de Type O-invloed absoluut naar voren komt, stuwende catchy refreinen, fantastische gitaarsolo's en Ville Valo heeft een karaktervolle en gevarieerde stem. Wat vooral opvalt is dat de nummers je ineens behoorlijk op het verkeerde been kunnen zetten met doomy vertragingen die via allerlei timingswisselingen je ineens weer naar het refrein brengen. Sterke songschrijverij is dat. Vooral de meer uitgesponnen en psychedelische tracks als Sleepwalking Past Home en het melancholische Cyanide Sun vond ik echt bloedmooi klinken.