Queen - Jazz (1978)

Een vreemde eend in de Queen-bijt. Maar neem eens de tijd voor Fun It en More Of That Jazz en u begrijpt dat het Koninklijke Kitsch Kwartet zelfs in een mindere periode vet kan klinken

(Bijna) Al mijn cijfers voor Queen albums zijn gebaseerd op mijn vroegere ervaringen. Als we op vakantie gingen naar Zuid-Frankrijk luisterde ik altijd muziek op mijn walkman en vaak was Queen erin te vinden (verder ook nog R.E.M., Metallica, Van Halen geweldig die oude tijd). Helaas zijn die bandjes nu niet meer te beluisteren. De muziek van Queen staat dus altijd synoniem met het op vakantie gaan, vanzelfsprekend een geweldige tijd. Vond dit altijd een van de leukste albums en als ik er zo aan terug denk is dat misschien nog steeds wel zo.

zat een leuke poster bij,met naakte dames op de fiets (was niet veel te zien, veel billen en een borst geloof ik).
maar maakte toch wel indruk op me.
hij hing zo op de muur.
goed dat er toen nog geen cd's waren.
krijg je zo'n klein postertje erbij.
lekkere lp,veel gedraaid toendertijd.
was de eerste keer dat ik roger hoorde zingen.

Ja die heb ik ook nog steeds. Dat is het voordeel van zo'n ding niet aan de muur hangen: hij zit nog netjes in de LP-hoes.
En indruk maakte hij ook al niet
Dan maakte de muziek toen meer indruk op me.

Aardig goede plaat met enkele juweeltjes.

Ik kreeg het album vooe sinterklaas toen ik 10 was en mijn moeder had de poster eruit gehaald
Ik heb hem nooit meer gehad......
Jeugdtrauma derhalve.
Album zelf is een lekker album met als absoluut hoogtepont Don't stop me now. Volgens autoprogramma TopGear trouwens gekozen tot greatest driving song of all times.

Die poster was eigenlijk als hoes bedoeld, vnadaar dat ie bij de plaat zat. Mustapha. Fat bottomed grils, Jelousy, Bicycle race, Let me entertain you, Dead on time, Dreamers ball en Don't stop me now vind ik super, maar er staan ook draken op als Fun it en If you can't beat 'm

Voor mij het moment waarop Queen langzaam achteruit ging in kwaliteit. Het geluid werd professioneler en de numemrs radiogevoeliger.

Eén keer geluisterd en ik was er niet kapot van.

Een album vol goede muziek. "Jealousy", "Bycicle Race" en vooral het schitterende "Don't Stop Me Now". Ook "The Dreamers Ball" is echt een goed nummer, een van de enige keren dat Queen een bluesnummer speelt.

Roger Taylors "Fun It" en "More Of That Jazz" zijn de twee echt slechte nummers. Maar de rest maakt veel goed, dus 4,5*.

Geweldig album dit. Iets grimmiger dan andere Queen albums. En minder pop georienteerd. "Mustapha" is en blijft BRILJANT.

Heel apart album dit, en de eerste van hun die ik geen meesterwerk vindt. Wel zeer goed overigens, laat dat duidelijk zijn. 'More Of That Jazz' is mijn favoriete song, wat een geweldige riff heeft die zeg! (alleen jammer van die snippets aan het eind, dan kun je 'm nooit eens lekker luid draaien zonder een hartaanval te krijgen ). Verdere favorieten: 'Jealousy', 'Mustapha', 'Fat Bottomed Girls', 'Let Me Entertain You', 'Dead On Time' en 'Dreamer's Ball'. Als minste nummers kies ik 'In Only Seven Days', 'If You Can't Beat Them' (teleurstellend als je bedenkt dat het van John Deacon's hand komt!) en 'Fun It'. De rest is goed tot geniaal. 4.5/5

Inderdaad, "Dead On Time" is wel echt schitterend: het lijkt even of we hierbij terugkeren naar de oude stijl van Queen: hardrock met rauwe stem en geweldige gitaarriffs!

Zelf moet ik er nog behoorlijk aan wennen. De hits zijn goed, maar het geheel vind ik wat overgeproduceerd.

Let Me Entertain You is dat hetzelfde nummer als Williams, R.
heeft gedaan?

Nee, compleet anders.

Queen en overgeproduceerd? En de paus is zeker katholiek?

Te glad geproduceerd? Kan het juiste woord niet vinden.

Volgens mij bedoelde tomthumb dat Queen en overproduceren aan elkaar vastzitten. Queen heeft altijd veel studiotrucage gebruikt. Vaak nuttig, zie Bohemian Rhapsody en veel werk op Queen II, A night at the opera etc.

Hier wordt het langzaam commerciele pap. Mercury hield van optreden en ging de cd's wat afraffelen om meer publiek te bereiken met minder moeite; waardoor hij lekker in stadions zijn balletpakje kon laten zien aan gillende nichten.

Na A day at the races heeft Queen het bewust over een andere boeg gegooid wat het opnameproces betreft. Geen gigantische gitaarorkesten en Rhapsody-achtige mega-koren. Hoewel een nummer als Bicycle race volzit met dit soort typische Queen stijlkenmerken. Dat balletpakje droeg Mercury al eerder volgens mij draagt hij op de binnenhoes van A day at the races ook al zoiets. Maar het is waar: z'n snorperiode is het begin van het einde.

Oke, maar dat valt mij dus op aan dit album. A Night at the Opera vind ik echt vele malen beter.

[quote]Ed schreef:
zat een leuke poster bij,met naakte dames op de fiets (was niet veel te zien, veel billen en een borst geloof ik).


Leuke poster inderdaad. Dit album is nog leuk, maar daarna werd Queen helaas minder en minder. Don't Stop Me is een mooi nummer.

Een van mijn absolute favoriete Queen-platen, als het al niet DE favoriete Queenplaat is

Vind dit een enorm goede schijf. Fantastisch hoe de band hier nogmaals haar veelzijdigheid en creativiteit bewijst! Rock, Jazzy stuff, vette funk... pure pop.. 't kan allemaal..

Fat Bottomed Girls!!!
Mustapha!!!
More of That Jazz!!
Bicycle Race..!!!! Inclusief fietsbel
Don't Stop me Now!!
If You Can't beat them, join them..

Een plaat met verdorie niets als hoogtepunten, ik verhoogde net mijn stem.. maar tijdens dit korte schrijfsel besliste ik: ik ga de CD nogmaals opzetten, en mijn stem NOG verhogen!!

TOPPER van een plaat!!!

Ik ben geboren in '76, dus een kind van de jaren '80. Ik ben pas eind jaren '80 meer gaan verdiepen in Queen, The Miracle kwam toen uit. Dit is een plaat die ik geweldig vond, en dat geldt ook voor bijv. A Kind of Magic en het eerder genoemde The Miracle. Het werd misschien wel poppiër, maar IMHO boette het niets in aan kwaliteit.

Erh.. ja, interessant, maar.. ga je bij DIT album in je bericht niets over DIT album schrijven dan?

Op dit album hoor je de artistieke hoogtijdagen van Queen nog nagalmen in enkele topnummers, maar het is ook een keerpunt op weg naar zwakke platen als Flash Gordon en Hot Space. Eigenlijk vreemd dat Queen nooit een absoluut topalbum gemaakt heeft in de orde van Rumours, Bridge over Troubled Water, Eye in The Sky, Dark Side of the Moon of Sergeant Pepper. Maar goed ze hebben dé topsingle en je kunt niet overal de beste in zijn.

met een constance van queen heb je imo geen topplaat a la dark side of sgt pepper etc nodig

ik heb liever een wat hoger gemiddelde en een band die zichzelf blijft vernieuwen,althans experimenteerd, dan een pink floyd die hetzelfde kunstje blijft herhalen, en de beatles zijn behoorlijk korter bij elkaar geweest om een vergelijking te kunnen maken

Volgens mij kan Queen met A night at the opera de concurrentie wel aan met de door Dr. Zepper genoemde topplaten. Overigens gaat het vaak om de meest bekende platen van de groepen en niet automatisch de beste. Ikzelf verkies bijvoorbeeld The white album boven Pepper en in het geval van Floyd komt DSOTM op de 4e of 5e plaats.

Dit was overigens m´n 2e plaat en de blotenbillen poster kon het gemis van de songteksten niet goedmaken. Niet dat die nou zoveel voorstellen, maar daar kwam ik pas later achter.

Idd zijn de bekendste niet altijd de beste en zijn 'Queen II' en 'Sheer heart attack' veel beter dan Á night at the opera'