Black Sabbath - Sabotage (1975)

dat zegtie ook niet...

Goh wat heeft de rest van de metal bands toch veel uit Hole in the sky and Symptom of the universe gehaald en dan dat geniale tussenstuk don' start.

Naar mijn idee was dit het zesde hoogtepunt op rij. Hierna werd het voor het eerst pas minder, met daarna het dieptepunt.

Bewonderenswaardig aan de Osbourne Sabbath vind ik de constante kwaliteit die ze vanaf het begin heel lang wisten te behouden. Opmerkelijk vind ik ook hoe elk album een geheel eigen geluid en karakter bezit.

De Ozzy periode van Black Sabbath is volgens mij toch een van de muzikale hoogtepunten van deze wereld. Matig waren alleen de meeste teksten.

Ik ben ook nogal een fan van Sabotage.Ofschoon Black Sabbath getuige de eerste albums geen theatrale aanpak nodig had om een duistere sfeer te creëeren, pakt het na de voorzichtige experimenten op Sabbath Bloody Sabbath hier bijzonder goed uit. Vooral het machtige Megalomania blijkt een ware donkere parel in de illustere Sabbath historie te zijn. De geschift klinkende echo's van Ozzy leveren enkele angstaanjagende (in positieve zin) op.
Sabotage is wat mij betreft het beste, zonder de invloedrijke eerdere albums tekort te doen, wat de band met Ozzy heeft opgenomen.

Het klinkt misschien gek, maar met beide meningen hierboven ben ik het eens.
Het eerste deel van dit album is in mijn ogen een van de hoogtepunten uit Sabbath's discografie. De eerste 4 nummers van Sabotage zijn niet zomaar een verzameling liedjes, het is eerder een bloedstollend ritje in een achtbaan.
Zodra je instapt, word je meteen met een hoge snelheid weggeschoten. Je draait een aantal rondjes om je as zonder dat je nog precies doorhebt wat er allemaal gebeurt. In ieder geval is het iets magisch, furieus, spannends (Hole In The Sky). Na 4 minuten belandt je karretje op een vlak stukje, en remt opeens af zodat je tijd hebt om wat adem te halen. Net op het moment dat je (te laat) beseft dat je wellicht beter niet had in kunnen stappen, begin je weer snelheid te maken voor de hele vette looping die Symptom of the Universe heet. En nog een looping, en nog een. Met piepende banden komt het karretje opeens op grote hoogte tot stilstand. Weer even een rustpuntje, even ademhalen. Dan begin je langzamerhand nog verder te klimmen. Heel rustig, maar langzamerhand voel je de spanning toenemen. Todat je opeens van grote hoogte naar beneden raast, sneller en sneller (Megalomania). Het lijkt wel alsof je afdaling nooit meer op gaat houden. En dan sta je opeens stil, nog naar adem zoekend.
Einde van het achtbaanritje dat kant A heet.

Daarbij vergeleken is kant B meer een half leeg spookhuis in hetzelfde pretpark. Je gaat in je karrtje zitten, maakt die riemen vast, en gaan maar. Als je naar binnen gaat, bekruipt je een spannend gevoel. Heel subtiel, maar toch heb je het idee dat er iets overdonderends plaats gaat vinden (Thrill Of It All). Dan kom je het eerste vertrek binnen, maar in plaats van een wandelend skelet kom je een Russisch kamerkoor tegen dat statisch staat te zingen (Supertzar). Gelukkig rij je snel door naar het volgende vertrek. Ook daar niks spannends of engs. Alleen als de klapdeuren naar de volgende kamer openklappen, heb je opeens het idee dat je wordt achtervolgd door een horde enge wezens. Eindelijk iets spannends. Hopelijk is de laatste kamer van het huis net zo eng. Maar helaas. Hier alleen een hard, en bijna vals schreewende man (The Writ). En dan sta je alweer buiten in het daglicht.

Terug in de auto naar huis bekruipt je een gevoel van teleurstelling. De dag begon zo mooi, maar het einde viel toch erg tegen. Maar die achtbaan waar je mee begon, die was er eentje om nooit te onthouden.

4*

Laatste sterke album van Sabbath naar mijn mening. De sterkste nummers zijn: Megalomania, The Writ, Sympton of The Universe ( mooi acoustisch gedeelte!)

Wat is een Supertzar een apart nummer:P

of, je vind deze plaat super, of je vind het helemaal niets

waarom liggen de kampen zo ver uit elkaar?

ik schaar me nog steeds bij kamp 1

Duidelijk kamp 1 voor mij.
Dat geschreeuw aan het begin van "The Writ" gaat echt door merg en been.

stekende argumenten van tegenhangers lees ik overigens niet echt

Kan me ook niet voorstellen dat dergelijke argumenten bestaan.

kook nie

btw, iemand ene id hoe dat backfading wordt gedaan?

Ja, voor mij toch echt de beste Sabbath. De toppers Hole in the sky, Symptom of the universe, Meglomania, Thrill of it all en The writ.

Veel bandjes hebben hier hun roots gevonden (althans een gedeelte) dat kan bijna niet anders.

Wellicht bestaat kamp 2 slechts uit AGE-411. In dat geval vrees ik ook niet dat er nog veel argumenten komen.

Age neem ik sowieso niet serieus

De manier waarop Am I Going Insane overgaat in The Writ is inderdaad meesterlijk!

Deze beviel me dan weer een stuk beter. Vooral Hole in the sky blijft een super nummer.

Wederom een sterke Sabbath. Ik snap al die verhalen over 'verval' niet zo. Natuurlijk is het wat minder origineel en knallend als pakweg de eerste vier albums maar toch...

Symptom of the Universe, Megalomania, The Writ zijn stuk voor stuk beregoede stukken. Toch vind ik de dosering in dit album wat voorspelbaarder dan het eerdere werk. En als ik bedenk dat Led Zeppelin dit jaar met Physical Graffiti op de proppen kwam.... Toch beloon ik dit met 4* en ga ik verder met het doorlopen van hun ouvre.

Ik vind dit echt een super album, geen enkele bezwaren.
Misschien dat ik mijn stem wel verhoog naar 4,5*

Nog steeds mijn favo Ozzy BS album en dat blijft het.

Behalve deze weergaloze kraker heb ik uit het Ozzy tijdperk nog de verzamelaar ''We Sold Our Soul'' en ''Live at Last'' en dat vind ik meer dan genoeg. De Dio jaren vind ik toch weer net wat interessanter.

begrijp ik nie, dit minder origineel dan voorgaande 4?

De laatste echt goede Sabbath met Ozzy in de gelederen. Megalomania, Hole In The Sky en Symptom Of The Universe zijn de hoogtepunten op dit voortreffelijke album. Supertzar en The Writ geven de plaat helemaal een eigen geluid. Am I Going Insane ben ik niet zo'n groot fan van.

heeft lang geduurd eer ik dit album kon "vatten",er zitten zoveel kanten aan.
De eerste keer dat ik het hoorde was de diepe mystiek die erin ligt wat mij
aansprak.Maar de vele vreemde overgangen en wisselingen verwarde mij.
Nu is het een van de betere Sabbath albums voor mij geworden.
Absolute hoogtepunten;Hole in the sky
Symptom of the Universe(Jazz outro op het einde,fabelachtig gewoon)
Megalomania
Thrill of it all
The Writ

Dit is ook weer een prima Sabbath album.
Hole in the sky/The writ en Megalomania als hoogtepunten

Hole In The Sky is een gezellige "trek je jas maar uit en ga rustig zitten" binnenkomer."Met de übergave riff van het machtige Symptom Of The Universe wordt het pas echt serieus. Dat niveau blijft de rest van de plaat gehandhaafd.
Sabotage is nog altijd één van mijn favoriete Sabbathplaten.

Black Sabbath en synths...als dat maar goed gaat

Door jou ga ik toch weer twijfelen om dit album aan te schaffen (in positieve zin).

Gewoon doen Rizz, is idd 1 vd beste van Sabbath, alleen Symptom of the Universe maakt de plaat de aanschaf meer dan waard... en voor de prijs hoef je het ook al niet te laten....

Dan zal ik dat zeker doen, heb zin in weer wat Sabbath materiaal, ben nu bij album 5 aangekomen, Sabbath Bloody Sabbath en heb toch wel zin in het vervolg.

Voor mij zakt het album na The Thrill of it All als een kaartenhuis in elkaar, dus ik zou hem eerst beluisteren voordat je hem koopt. Ook al is het misschien €8 of zo, dat geld kan je ook voor een andere cd gebruiken als deze je niet zou bevallen...

Niet beluisterd zeker, alsnog doen, voor straf, en erkennen dat het een van Sabbaths beste werken is