Eddie Vedder - Into the Wild (2007)

Ik ben bepaald geen Pearl Jam fan dus normaal gezien zou een solo release van Vedder langs me heen gegaan zijn. Maar hier is meer aan de hand. Ik heb namelijk die film gezien.Die is zeer behoorlijk en wordt op de juiste momenten fraai ondersteund door de muziek. Wist ik dat dat die knakker van Pearl Jam was. Hoewel ik dat natuurlijk wel had kunnen weten. Je kunt zeggen van die Vedder wat je wilt, maar een karakteristieke stem heeft ie.

Om kort te gaan heb ik deze cd als kassakoopje meegenomen bij een strooptocht langs de Nijmeegse platenzaken. Eerst flink balen omdat dat plaatje maar 33 minuten duurt ofzo. Wat ook wel jammer is, is dat een prachtig nummer als No Ceiling voorbij is voor het goed en wel begonnen is. Bij eerste beluistering schoot ook even door mijn hoofd dat deze plaat het zonder de filmbeelden bij mij niet gered zou hebben. Inmiddels ben ik vele draaibeurten verder. Dat gaat natuurlijk ook lekker vlot met die korte speelduur. En het moet me van het hart dat die draaibeurten met toenoemend plezier worden ondergaan. Into The Wild blijft ook los van de film fier overeind. Melancholie is de overheersende gemoedstoestand en de instrumentatie is veelal sober. Komt nog bij dat de stem van Vedder zeer geschikt is voor dit soort werk. Fraaiste nummers in mijn ogen zijn Hard Sun, Society en End of the Road. Al met al een zeer fraaie plaat. En ja ...die film is dus ook cool

Super relax album en de filmbeelden bedenk je er zelf bij. Eddie Vedder toont wederom over een goede zangstem te beschikken. Favoriet is het nummer 'society'....je kan wel alles willen kopen maar dan heb je alleen weer een groter huis nodig!

Na de film meerdere malen te hebben bekeken, heeft dit album me helemaal gegrepen. Van de eerste tot de laatste noot. Tijd voor een wat uitgebreidere recensie.

Vluchten uit deze maatschappij. Weg uit de beklemmende drukte. Vertrekken en voorgoed aan de horizon verdwijnen. Naar een plek op deze aardkloot gaan waar niemand je ziet. Wie heeft dat gevoel nooit gehad? Christopher J. McCandless in ieder geval wel en geef hem eens ongelijk. Deze knul van slechts 22 jaar zegt het dagelijkse leven vaarwel en gaat de wildernis in richting Alaska om zich daar over te geven aan de natuur om nooit meer terug te keren.

Kort samengevat het waargebeurde verhaal van de film Into The Wild zoals hier bij velen bekend. De heer Vedder mag de songtrack verzorgen en doet dat op een wonderbaarlijke schone wijze. Het album bevat elf tracks geschreven door Eddie. Enkel Hard Sun en Society zijn covers. Eddie begeleidt zichzelf tokkelend op gitaar, soms aangevuld door een trom of een banjo. Het geeft het een wat folk-getinte plaat. De nummers nemen je stap voor stap mee in de avontuurlijke reis.

Setting Fort en No Ceiling zetten de toon voor de rest van de soundtrack: kort maar krachtig. Opvallend is direct de warme stem van Vedder die uitstekend naar voren komt. Beide nummers zijn een soort van inleiding van het verhaal. Het gaat immers over nooit opgeven in het leven. Vervolgens komen enkele prachtige nummers met onder andere Rise. De zinnen (Gonna rise up, Burning black holes into dark memories/ Gonna Rise up, Turning mistakes into gold) geven me keer op keer kippenvel. Dit geldt eveneens voor Long Nights. Een slechts 150 seconden staaltje doeltreffendheid in simpliciteit. Het nummer Hard Sun zou als enige voor de setlist van Pearl Jam in aanmerking komen. Absoluut hoogtepunt is Society. Luister het zelf om te ervaren en waan je even weg.. De laatste tracks sluiten het album op een waardige manier af.

Het album bevat géén enkel woord of noot te veel. Eddie weet de film op een doeltreffende manier de film te ondersteunen. Telkens ben ik een half uurtje weg van deze aardkloot. Genietend van de beelden en foto's in mijn handen om vervolgens wakker geschud te worden door een ringtone. Back to reality.. Helaas. Maar niet voor Mr. Supertramp die hét wel aandurfde. Idealistisch? Of toch egoïstisch? Ik ben er nog steeds niet uit.

Na het horen van de prachtige soundtrack ben ik van plan om de film eens te bekijken, krijgt erg goeie kritieken...

Dé favoriet voor mij is The Wolf, ik weet niet of je het echt een nummer kunt noemen, maar het past ongelooflijk goed bij het beeld dat ik in m'n hoofd heb als ik het luister: een wolf (uiteraard) op een hoge rots, ergens in de naaldwouden van Canada... The Wolf geeft me het gevoel dat ik de hele wereld aankan.

De andere songs zijn eveneens erg goed, met name Hard Sun (met prachtige harmonieën), Setting Forth, Tuolumne (intro vertoont gelijkenissen met Just Breathe van PJ)...Je ruikt het kampvuur bijna !
Jammer dat sommige van de songs nogal kort zijn, de plaat had mijns inziens wat langer mogen duren, maar goed, het is dan ook een soundtrack he. Normaal gezien besteed ik niet bijster veel aandacht aan het artwork, maar die foto van Vedder op de achterkant is echt pràchtig.

Een echte on-the-road plaat, die je opzet als je eens doelloos wilt rondzwerven/rijden. En als je de weg niet meer terugvindt, geen nood: je hebt nog altijd deze plaat om je 's nachts te verwarmen.

Een prachtige verzameling van prachtige nummers, gemaakt voor de al zo prachtige film Into The Wild.

De puurheid waarmee Vedder zingt en de heerlijk kale arrangementjes maken deze cd een genot om naar te luisteren. De duur van de cd vind ik niet storend, ik denk dat een half uurtje precies genoeg is, omdat het anders misschien wat teveel wordt qua kaalheid; het kan dan aan kracht inboeten.

Toch een zeer goede plaat, zeker goed voor een 4.0*

Een groot fan van Pearl Jam ben ik zeker niet, maar wat Eddie Vedder met deze soundtrack heeft gedaan is zeer lovenswaardig. Een veelgehoorde kritiekpunt is dat het album (en de losse nummers) te kort zijn, en dat kan ik alleen maar beamen. Het is een soort luxeprobleem. Ook vind ik het door de korte nummers, nogal moeilijk om favoriete nummers aan te wijzen. Vedder heeft er een echt geheel van gemaakt. Als ik zou moeten kiezen, dan gaat mijn voorkeur uit naar Long Night en Setting Forth.

Helemaal foutloos is ook dit album niet. Vooral het ontbreken van echte uitschieters is hier de reden van. Gelukkig ontbreken negatieve uitschieters ook, al vind ik het wel vervelend dat het slotnummer 5 minuten te lang doorgaat.

Eddie Vedder – Into the Wild

Into the Wild, wat een mooie film, mijn mooiste in mijn film collectie en zeker de moeite waard om the bekijken. Een waar gebeurd, mooi maar ontroerend verhaal van een jongeman die de vrijheid op zoekt, zich wil ontdoen van alle boundaries van het dagelijks leven, de ultieme vrijhied wil voelen..
De film neemt de mee door wonderschone natuur en is de sfeer echt te proeven, de film doet mij altijd weer verlangen naar m'n zomer vakantie, lekker wandelen in de bergen!
De film zou echter niet zo sterk zijn zonder deze soundtrack, nou valt hij in de film soms op de achtergrond, en merk je het misschien minder snel omdat de beelden zo adembenemend mooi zijn, maar de muziek “draagt” de film, de muziek is puur, de muziek kronkelt voort als een boomwortel, ademt de vrijheid van ongerepte natuur en is miljoen keer draai baar...

Dat gebeurt toch zelden bij een plaat in mijn collectie.

Op de hoes zien we Christopher op het dak van de bus zitten, zijn verblijf plaats in de wildernis.
De hoes is goed gekozen en ademt ook een prima sfeer uit, ook vind ik de foto's in het hoesje zeer noemenswaardig en is dit echt een klasse product.

Setting Forth: Een akoestische gitaar, een ondersteunende elektrische en een dreigende drum. Als onweer dat over een bergrand heen hangt, dat aanbeeld wat je het teken geeft terug naar je tent te trekken omdat het nogal kan gaan “spoken” op de berg rug, snel rechts omkeert! Op de punt van een top, armen wijd in de wind... wat is de natuur mooi en wat zijn wij als mens maar klein.
Anderhalve minuut lang, deze parel. Het afzetten van de samenleving, het niet meer terug willen.

Point of no return
Go foward in reverse
Setting forth in the universe
Nature drunk and high

No Ceiling: Eddie op een banjo met een begeleidende elektrische gitaar. Dit is echt zo'n loop nummer, ik zie mezelf over een vlakte lopen met grote meren. Niets inzicht, puur vlakte, geen duidelijk doel.
I leave here believing
More than I had
This Love has got
No Ceiling

Far Behind: Nogmaals een loop nummer, nu iets vluchtiger, door de bossen van de bevolking af. Wel haastig maar positief gestemd, weg van de drukte.
My shadow runs with me
underneath the Big Wide Sun
My shadow comes with me
as we leave it all
we leave it all Far Behind

Het enige dat ik zie is mijn schaduw die mee loopt, waar ik ook ga..

Rise: Eddie op zijn Ukelele, iets wat hij nu op ene heel album heeft gedaan. Klinkt vrolijk, oprecht. Toch een beetje duister, maar vol hoop.
Gonna rise up
Burning back holes in dark memories
Gonna rise up
Turning mistakes into gold

Mooi.
Echt een nummer voor een plek waar ik m'n tentje zou neer zetten, tussen de struiken en bomen, een beekje dat langs kabbelt. Langzaam laait het vuur op en begint de thee te koken, schemerend, morgen een mooie dag...

Gonna rise up
Find my direction magnetically

Long Nights: Je hebt van die nachten in de tent dat het alleen maar regend, en je door het geroffel op het doek niet kunt slapen. Of nachten in gedachten verzonken, voor de tent zittend, het vuur langzaam dovend. De sterren hemel boven me goed zichtbaar, thuis kijken ze naar de zelfde sterren, maar er zit zo'n immense afstand tussen, hoe zou het met ze gaan? Het enige wat ik heb is de natuur en mezef.

I've got this light
I'll be around to grow
Who I was before
I cannot recall

Pure schoonheid.

Long nights allow me to feel...
I'm falling...I am falling
The lights go out
Let me feel
I'm falling
I am falling safely to the ground
Ah...

Soms word het donker en zie je het eventjes niet zitten, de eenzaamheid.

Tulomne: Een instrumental, maar niet minder sfeervol. De oversteek van een pas, de aanloop naar de helling, gras en struiken. Verdwaalde plekken met sneeuw en een strak blauwe lucht.Toch geen doel voor ogen, gewoon door trekken... we komen er wel.

Hard Sun: Het enige nummer dat op een Pearl Jam plaat zou kunnen staan, goed gevuld met instrumenten. Het is een cover en dus geen original, dat vind ik jammer en ik vind dit ook het enige nummer dat minder goed bij de plaat past.
Een lied over het leven, het leven in het algemeen.
Het leven van man, een leven vol tegenslagen en slechte keuzes. Maar er is daar iemand, iemand die hem accepteert zo als hij is, daar wil hij bij zijn... voor altijd.
Ook heeft dit nummer wel een opkomende zon gevoel, net als op de berg top, het gevoel van het bestaan.

Society: Een volgende cover, maar wel een hele goede. Adembenemend sfeervol, zo goed, zo overtuigend. Zo echt, Eddie in de bossen.
Het probleem is zo duidelijk, bijna zo'n bericht als in Imagine, alleen dan over iemand die de samenleving voor altijd wil verlaten. Hij vraagt zich af of hij uberhaupt wel gemist zou worden in een overvolle samenleving als waar in wij leven, het lonken naar de vrijheid en de schoonheid van de natuur. Dit is echt, dit is het gevoel van het buiten zijn. Geen mensen om je heen, desnoods speel je hem zelf op je gitaar, ergens in de bossen. Of heb je hem op je Mp3 staan, puur genieten en leven.

The Wolf: Weer een instrumental, en weer een hele goede. Dit doet mij denken aan een regenachtige middag die alles heeft doorweekt. Geen droge spullen en het word donker, de zon verdwijnt langzaam achter de bergen.. het word koud en alles is nat. Wat nu? Dat eenzame gevoel.
Ook kan ik een wolf voor me zien die langzaam op een konijn jaagt en hem uiteindelijk verslind.

End of the Road: Een ingetogen nummer, electrische begeleiding.
I won't be the last
I won't be the first
Find a way to where the sky meets the earth
It's all right and all wrong
For me it begins at the end of the road
We come and go...

De soberheid, het leven, zo is het en niet anders. Simpel als dat.

Guaranteed: Het leven in een samenleving beschreven.
On bended knee is no way to be free
lifting up an empty cup I ask silently
that all my destinations will accept the one that's me
so I can breath

Mooi beschreven, het leven.

Wind in my hair, I feel part of everywhere
underneath my being is a road that disappeared
late at night I hear the trees
they're singing with the dead
overhead...

Het leven in de natuur, je gaat het vanzelf begrijpen.

Leave it to me as I find a way to be
consider me a satelite for ever orbiting
I knew all the rules but the rules did not know me
guaranteed...

Ik leef mijn leven niet volgens de regels, ik maak er mijn eigen feestje van en ben vrij, ga en sta waar ik wil. Niemand die daar iets aan doet.

Fantastisch mooi album van Eddie Vedder, komt nog beter tot zijn recht als je de film hebt gezien dus dat is een echte aanrader!
Ik neem deze CD altijd mee op vakantie, lekker de bergen in, is de muziek echt geschikt voor.
Hopelijk herhaald hij dit nog eens, de Ukulele songs is erg goed, maar wel een stuk minder dan deze.
Top plaat

Eddie Vedder - Into The Wild

Als ik aan deze plaat denk, denk ik automatisch ook aan: mooie landschappen en de zon.
Ik denk dat het nog niet veel artiesten is gelukt om met zo'n korte songs zonder structuur zo'n schitterende sfeer mee te geven.

Je merkt al direct bij de opener dat Eddie het solo ook kan. De teksten zijn hier misschien niet super sterk maar wat ze wel doen is je nog meer doen denken aan de mooie landschappen en aan de zon. Hard Sun is dan ook mijn favoriet, Ik ken niet zo veel van Pearl Jam maar ik vond ze altijd wel goed. Maar Eddie solo is wat mij betreft nog beter.

Ondanks de korte lengte van de plaat weet hij toch je voor even mee te voeren naar de wereld van Into The Wild. De foto's in het boekje van deze plaat zijn schitterend en met de tekst erbij zul je al snel eens de 11 songs mee zingen.

De warme stem van Eddie Vedder is een genot om naar te luisteren en ook is de muziek perfect voor bij de warme sfeer van deze plaat. Je hoort me hier vaak sfeer zeggen, ook al zijn er nog veel dingen die deze plaat een meesterwerk maken moet deze plaat het vooral van sfeer hebben.

Er zijn jammer genoeg ook wat minpunten te vinden: het grootste minpunt is natuurlijk dat niet alle songs compleet aan voelen. Ook de korte lengte is jammer er moesten niet meer nummers op maar de songs mochten gewoon wat langer duren. Bij sommige songs lukt het gewoon niet om in ongeveer 2 minuten in de song te komen. En ook de laatste track Guaranteed is gewoon te lang ik weet ook dat dit voor de aftiteling is maar het stoort me gewoon.

Conclusie: een zeer sterke plaat maar voor je het weet is hij weer gedaan, je kunt hem dan natuurlijk opnieuw beluisteren maar of je het nu wilt of niet het blijven dezelfde songs die je dan beluisterd. Toch geef ik een mooie 4.5* voor: Eddie Vedder zijn Into The Wild.

Eddie Vedder-Into the wild

Om te beginnen heb ik Eddie Vedder altijd al een fantastische zanger gevonden die prachtig met gevoel kan zingen. Toch heb ik Pearl Jam nooit echt goed gevonden, een aantal nummers vind ik heel goed, maar geen enkel album van Pearl Jam vind ik volledig of bijna volledig goed. Toch was ik wel meteen geintereseerd in een solo album van Eddie Vedder, omdat ik het toch ondanks dat ik geen grote fan van Pearl Jam ben één van de beste zangers vind.

Ik had (expres) eerst de film gekeken en daarna pas de cd. Ookal hoor je de cd natuurlijk ook al tijdens de film, en ja, ook ik moet eerlijk bekennen dat dit de beste score cd ooit is. Nooit heb ik een cd gehoord die zo goed bij een film past en tegelijkertijd ook zo mooi is. Zowel de cd als de film behoren tot één van mijn favorieten. Bij het luisteren van de cd droom ik altijd lekker weg, met de film erbij heb ik zelfs zin om me tas in te pakken en zijn pad te volgen. Maar dan wel met Eddie Vedder's muziek voor onderweg.

Dat de meeste nummers zo kort zijn, vind ik juist heel sterk. Dit album kan je ook gemakkelijk 2 keer achter elkaar luisteren. Long nights en guarenteed vind ik persoonlijk het mooist, maar ik vind ieder nummer erg goed en iets hebben. Is hard sun een cover trouwens? Al met al, een prachtig album, het andere album van Eddie heb ik nog niet zo vaak geluisterd maar dat komt binnenkort wel.

5*

Toen ik hoorde dat Eddie Vedder ging optreden in Amsterdam in 2012 (waar ik woon) was ik heel blij, en dan ook nog is in carre! De prijs vind ik alleen echt te hoog ( tussen de 85-100 euro). Ik als 16 (bijna 17-jarige) jongen kan dat nauwelijks veroorloven..

Puur als album vind ik dit niet zo geslaagd. Weinig samenhangend en liedjes die over het algemeen te kort zijn om te blijven hangen en me te raken.
Filler 'Toulumne' voegt niets toe aan dit album.

'Rise', 'Hard Sun' en 'Society' blijven als nummers wel staan. Samen met het onalledaagse 'The Wolf' zijn die eerste twee genoemde mijn favorieten van dit albumpje dat slechts een half uur duurt.

Ik ken dit album al twee jaar, maar luister er niet zo verdomd vaak naar. Elke keer dat ik ernaar luister voelt het weer alsof ik het voor het eerst hoor.

Binnenkort ga ik de film maar eens bekijken!

Op "Into the Wild" zingt Eddie Vedder op verzoek van regisseur Sean Penn liedjes bij de gelijknamige film. De film vertelt over een jongeman die het dagelijkse leven achter zich laat en de ongerepte wildernis van Alaska intrekt. Ik heb slechts flarden van de film gezien, maar die heb ik eigenlijk niet nodig om me er een voorstelling van te maken. De liedjes stralen de desolate, eenzame wildernis uit die past bij het verhaal van de film. De muziek is minimalistisch en sober en wordt eigenlijk volledig gedragen door de stem van Vedder die opvallend warm klinkt. Opvallend omdat de muziek van Pearl Jam doorgaans van het kaliber van dik hout zaagt men planken is. Het enige nadeel van "Into the Wild" is dat het zo kort is en dat de luisterervaring voorbij is voordat je het weet. Aan de andere kant is dat, hoe paradoxaal ook, direct ook weer een van de sterke kanten van dit album.

Schitterende soundtrack bij de indrukwekkende film Into the Wild. De emotie die Eddie in de nummers legt passen precies bij de beelden uit de film van Chris en zijn reis naar Alaska. De ontsnapping aan de westerse maatschappij met zijn prestatie- en bewijsdrang wordt mooi verwoord door Chris en krijgt met de muziek een extra betekenis.

Het album staat vol juweeltjes zoals Society en Guarenteed die Chris zijn kijk op bepaalde zaken muzikaal weergeeft. De rustgevende muziek past verrassend genoeg goed bij de de diepe stem van Eddie Vedder. Hiermee behoort het tot één van de beste film scores die ik ooit heb beluisterd.

4*

Het moet een jaar of 5 geleden zijn geweest dat ik de film bekeek. Ik was destijds niet onder de indruk, al moet daarbij gezegd worden dat ik toen ook nogal jong was. De connectie film-soundtrack kan ik dan ook niet echt in mijn beoordeling meenemen, aangezien ik me de film vanuit de film ook niet echt kan herinneren. In een andere context hoorde ik een tijd geleden echter Society, en vond ik dit nummer toen zo weergaloos dat ik toch eens deze score goed wilde gaan beluisteren. Ook is mijn achting voor Eddie Vedder en Pearl Jam de laatste tijd flink gestegen. Deze score is echter wel 'another piece of cake' vergeleken met Pearl Jam: Into the Wild herbergt een serie mooie, gevoelige liedjes, die gezamenlijk en los van elkaar een fijne sfeer oproepen. Hard Sun en Society vind ik werkelijk waar fantastisch, en de andere nummers sluiten aardig aan. Wel zijn de meeste nummers wat kort, en hangt de score naar mijn mening iets te veel af van de twee toppers die het album herbergt (Guaranteed en Rise vind ik ook wel erg mooi). Sommige nummers hadden wat langer gemogen dan de 1,2 minuten die er nu staan. Als geheel luistert 'Into the Wild' aangenaam weg, en wordt het volgens mij tijd dat ik de film nog eens ga bekijken. 4*

Het was al enige tijd geleden dat ik deze cd gehoord had, maar zodra ik hem vandaag opdeed kreeg ik haast rillingen bij het openingsnummer. Niet omdat het een nummer is dat ik erg mooi vind, maar het komt helemaal door de herinneringen aan de film. Destijds (2006) verzamelde ik dvd's, vooral two-disc specials. Was erg content met de two-disc van deze film, maar heb die jaren geleden aan iemand uitgeleend waarbij kort daarna het contact verbroken werd. Weet ook niet of ik de film ooit weer zal gaan kijken eigenlijk, kwam best zwaar bij mij binnen, erg emotioneel. Het muziek van Eddie Vedder was een perfecte aanvulling. Deze soundtrack mag absoluut bij de top OST staan.
Setting Forth is een prima nummer, heb hem in het verleden wel vaak overgeslagen om direct bij No Ceiling te beginnen. Naar mijn mening een erg sterk nummer. Far Behind en Rise zijn ook net als het openingsnummer prima. Hierna komt Long Nights, een erg sterke nummer. Wellicht mijn eerste kippenvel moment bij sommige luisterbeurten. Tuolumne is een aardig tussenstukje, werkt in de film vast beter dan op de cd. Hard Sun en Society zijn zonder twijfel mijn favoriete nummers op deze cd, ijzersterk. The Wolf en End Of The Road zijn verder prima nummers. Vanaf Guaranteed en No More is mijn aandacht weer terug, vooral bij laatstgenoemde. Photographs is net als Tuolumne een nummer dat vast en zeker beter werkt bij de film. Dat brengt me direct bij mijn volgende punt. Ik geef deze cd zonder twijfel 5* in samenwerking met de film, gewoonweg perfect. Als cd op zichzelf is het iets anders en interesseren sommige nummer mij minder. Zal het op dit moment bij 4* houden.

Al jaren is Into the Wild een van mijn favoriete films en dat is voor een deel ook te danken aan de begeleidende muziek van Eddie Vedder, maar daarover later meer. Een andere reden dat ik Into the Wild erg kan waarderen, is omdat ik een zwak heb voor mensen die authentiek zijn en hun eigen weg volgen, zoals hoofdrolspeler Chris McCandless. Met zijn soms wat egoïstische aanpak heb ik niet zo veel, maar het idealisme dat hij uitstraalt vergoedt veel. De kracht van de film zit ook mede in het gegeven dat hij een aantal inspirerende mensen ontmoet die hem soms ook wel lijken te begrijpen.

Wie anders zou dit verhaal beter van muzikaal commentaar kunnen voorzien dan Eddie Vedder, voor mij een van de weinige muzikanten die over voldoende geloofwaardigheid bezit om de teksten over desolatie en onvervuld verlangen op een persoonlijke en overtuigende manier te vertolken. Die geloofwaardigheid is voor mij wel belangrijk, want als hier een andere artiest had gestaan was de kans groot geweest dat dit een lagere score zou hebben opgeleverd.

Neem nu het ingetogen Guaranteed, met een veelzeggende tekst vanuit het perspectief van Chris waarin de zus van McCandless centraal staat. Zij lijkt de enige te zijn waar hij zich nog echt om bekommert, iets dat niet vrolijk stemt. Hard Sun daarentegen is een heerlijk up-tempo nummer met een iets lichtere ondertoon die prima past bij de ontdekkingstocht van McCandless en de mensen die hij ontmoet. Het behoort voor mij zonder twijfel tot de beste songs die ik de laatste jaren heb gehoord en is een cover van de Canadese zanger Indio.

Variatie is troef op deze overigens veel te korte plaat, wat voor mij het enige minpunt is. Het melancholische Society bijvoorbeeld grijpt terug op de vlucht uit van McCandless uit de materialistische, oppervlakkige westerse maatschappij waarin wij leven. De tekst uit het refrein - I think I need to find a bigger place
'Cos when you have more than you think you need more space - is veelzeggend.

Ook tracks als het wat vrolijkere en overigens veel te korte No Ceiling en het wat sombere Long Nights zijn prima in orde. Eigenlijk zou ik iedere track hier apart kunnen recenseren, zo goed is deze plaat. Wat ik het sterkste vind, is dat Vedder er een persoonlijk en intiem album van heeft gemaakt vanuit het oogpunt van McCandless en hem een menselijk gezicht geeft. De soundtrack van Into the Wild is voor mij in ieder geval een album dat nooit gaat vervelen, net als de film: 5*.

N.a.v dit topic beluisterde ik dit album.

Dat Eddie Vedder de zanger van Pearl Jam is weet ik. Verder ken ik zowel de film als de muziek niet. Ooit begonnen aan de film, maar iemand verklapte toen het einde dus nooit af gekeken. Ik krijg bij de stijl die Eddie Vedder hier hanteert een beetje een Bruce Springsteen gevoel. Het is in ieder geval een heel andere stijl dan die ik van Pearl Jam gehoord heb/gewend ben. Dan liever dit dan wat hij met band brengt. Verder past dit volgens mij ook goed bij film met de beelden van uitgestrekte natuurlandschappen.

Binnen de context van de gelijknamige film van Sean Penn werkt de muziek van meneer Vedder uitstekend, maar als op zichzelf staand album kan ik er helaas weinig mee. Dan spreken de stijl en sfeer van de muziek me toch onvoldoende aan. Met uitzondering van Long Nights dan, wat ik echt een prachtig nummer vind.