First Aid Kit - Palomino (2022)

Lang verhaal kort: ik kijk ernaar uit!

#Metoo

De dames van First Aid Kit stellen nooit teleur en dat doen ze op Palomino dus ook weer niet.

Heerlijk om de zussen Johanna en Klara die gouden keeltjes weer open horen te trekken. Deze keer zit er regelmatig een lekkere, lichte soul-saus overheen, maar altijd onmiskenbaar First Aid Kit.

Ze maken het me moeilijk voor wat betreft het vinken van favoriete nummers. Dat is tot nu toe nog onbegonnen werk. Alle elf even sterk zullen we maar zeggen.

Voor mij zijn de zusters Söderberg de moderne variant van Kate & Anna McGarrigle. En mijn score kan nog wel eens omhoog gaan binnenkort. Dit is genieten!

Dat heb ik ook Eric, maar dan eerder door het onopvallende karakter van de songs. Prima productie, prima songs, er blijft alleen bitter weinig van hangen en dat was toch ooit anders wat First Aid Kit betreft. Het debuut vind ik nog steeds fantastisch en innemend, maar daarna is het steeds meer richting het opvoeren van een kunstje gaan neigen voor mij..

Kortom: niet meer geheel mijn ding, maar nog steeds zeer degelijk. De gezusters Söderberg begrijpen hun vak, voelen duidelijk liefde voor folk/country/bluegrass/americana/roots/soul/... van over de Atlantische Oceaan en kunnen zich dankzij hun naam en faam beroepen op elite-omkadering. Slecht zal het dus wel nooit worden.

3 sterren

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: First Aid Kit - Palomino - dekrentenuitdepop.blogspot.com

First Aid Kit - Palomino
Het was bijna vijf jaar stil rond First Aid Kit, maar Johanna en Klara Söderberg keren deze week terug met Palomino en imponeren als vanouds met hun fantastische stemmen en betoverend mooie harmonieën

Het recept is inmiddels bekend, maar de impact is nog altijd hetzelfde. Als Johanna en Klara Söderberg beginnen te zingen gebeurt er iets bijzonders. First Aid Kit vertrouwt inmiddels al vijftien jaar op de geweldige stemmen van de Zweedse zussen, die ook op hun nieuwe album tekenen voor harmonieën die garant staan voor veel kippenvel. In muzikaal opzicht vinden Johanna en Klara Söderberg nog altijd inspiratie in de Amerikaanse rootsmuziek, maar Palomino heeft zich ook laten beïnvloeden door de tijdloze popmuziek uit de jaren 70. Het klinkt allemaal bijzonder aangenaam, maar bij het vocale vuurwerk van de zussen uit Stockholm zit je steeds weer op het puntje van de stoel.

Johanna en Klara Söderberg waren nog tieners toen ze vijftien jaar geleden opdoken met hun prachtige versie van Tiger Mountain Peasant Song van Fleet Foxes. Niet veel later lag de wereld aan de voeten van de Zweedse zussen. Johanna en Klara Söderberg beschikken allebei over een geweldige stem, maar als de twee hun stemmen combineren gebeurt er iets bijzonders of zelfs iets magisch.

De afgelopen jaren moesten we het helaas doen zonder deze magie, eerst door het moederschap van Johanna en hierna door de coronapandemie. Vorig jaar verscheen nog wel Who By Fire: Live Tribute To Leonard Cohen, maar de First Aid Kit versies van flink wat klassiekers van de in 2016 overleden singer-songwriter kwamen uit 2017. Het deze week verschenen Palomino bevat daarom het eerste nieuwe werk van First Aid Kit sinds Ruins, dat helemaal aan het begin van 2018 verscheen en inmiddels dus bijna vijf jaar oud is.

Wanneer de eerste noten van Palomino uit de speakers komen lijkt de tijd echter te hebben stilgestaan, want de nieuwe muziek van First Aid Kit voelt direct vertrouwd. Ook op Palomino vertrouwen Johanna en Klara Söderberg op hun geweldige stemmen en neem ze dat eens kwalijk. Het zijn nog altijd stemmen die perfect bij elkaar kleuren, zoals alleen de stemmen van zussen dit kunnen.

In vocaal opzicht bevat Palomino geen verrassingen en dat had ik eerlijk gezegd ook niet anders gewild. Ook in muzikaal opzicht klinkt het nieuwe album van First Aid Kit vertrouwd, al verwerken de Zweedse zussen misschien iets meer invloeden uit de popmuziek uit de jaren 60 en 70 dan op hun vorige albums.

Palomino werd in de thuisbasis Stockholm opgenomen met de Zweedse producer Daniel Bengtson, die het album heeft voorzien van een warm en tijdloos geluid. Het is een geluid dat hier en daar raakt aan de tijdloze popmuziek van Fleetwood Mac of zelfs ABBA, maar Johanna en Klara Söderberg hebben hun hart toch vooral verpand aan de Amerikaanse rootsmuziek.

Zeker in de songs die tegen de Amerikaanse rootsmuziek aan schuren zingen de Zweedse zussen weer de sterren van de hemel en zwepen ze elkaar op tot harmonieën die onmiddellijk goed zijn voor kippenvel. First Aid Kit draait inmiddels vijftien jaar mee, waardoor de verrassing er zo langzamerhand wel wat af is, maar na bijna vijf jaar stilte, smolt ik toch weer verrassend makkelijk voor de gouden keeltjes van Johanna en Klara Söderberg.

De Zweedse zussen zingen op Palomino met nog wat meer vertrouwen dan in het verleden en overtuigen ook nog eens met een serie aansprekende songs, die laten horen dat First Aid Kit ook in de pop uitstekend uit de voeten kan. In de sterkste songs zijn de harmonieën zelfs zo mooi en krachtig dat ze me herinneren aan die van The Everly Brothers. Een groter compliment kan ik echt niet bedenken voor Johanna en Klara Söderberg.

De Zweedse zussen waren piepjong toen ze in een Zweeds bos het YouTube filmpje voor hun versie van Tiger Mountain Peasant Song van Fleet Foxes opnamen. Johanna en Klara Söderberg zijn nog steeds niet oud, maar maken op Palomino indruk als gelouterde zangeressen van wereldklasse. Ik heb het album al een hele tijd in mijn bezit, maar het wordt echt alleen maar beter. We hebben First Aid Kit jaren moeten missen, maar gelukkig zijn de Zweedse zussen terug met wederom een prachtalbum. Erwin Zijleman

First Aid Kit levert zoals altijd kwaliteit af. Wel is het veel van hetzelfde, maar voor de echte fans zal dat geen probleem zijn. Mijn favorieten zijn: The Last One, Angel en Out Of My Head.

Ik heb het weer geprobeerd, net als voorgaande albums, maar ik heb er weinig mee. Ongetwijfeld mooi gezongen en fijne liedjes, maar het gaat bij mij het ene oor in en de andere net zo hard weer uit. Te gewoontjes en nietszeggend voor mij. Is dit album dan goed voor een onvoldoende? Vast niet, want het klinkt goed verzorgd en mooi gezongen. Het is niet mijn ding en ik stem gewoon niet.

Johanna en Klara Söderberg zijn sinds hun geboorte in respectievelijk 1990 en 1993 een familie duo, maar vormen ook al een aantal jaren een muzikaal duo, genaamd First Aid Kit. Beiden zingen en spelen op de keyboards, daarnaast bespeeld Johanna de basgitaar en Klara de gitaar.

In 2010 verscheen hun debuutalbum “THE BIG BLACK AND THE BLUE”, dat vooral in hun thuisland Zweden redelijk succesvol was. De zangeressen, geboren in Svedmyra, een wijk in de Zweedse hoofdstad Stockholm, brachten voorafgaand aan dat debuutalbum, de EP “DRUNKEN TREES” uit. Dit schijfje liet al duidelijk laat horen welke stijl de beide dames omarmden, de folk. Sinds het genoemde album uit 2010, brachten ze drie albums uit. “THE LION’S ROAR” in 2012, “STAY GOLD” in 2014 en het uit 2018 stammende “RUINS”. Van het derde album, “STAY GOLD”, kwam de single “MY SILVER LINING” in de Nederlandse Top 40. Het nummer kreeg extra airplay dankzij het gebruik in de radio en televisie reclames voor de Renault Kadjar. Het werd geen grote hit, maar toch is het nummer bij velen in het hoofd gaan zitten, doordat het een aanstekelijke en prachtige melodielijn heeft.

Met een drietal muzikanten vormen ze een voltalige band en werd recent “PALOMINO” uitgebracht. De grootste kwaliteit van Johanna en Klara is dat hun stemmen fantastisch blenden, ze vullen elkaar aan en het geeft hun muziek een melancholische sfeer, die dan ook weer perfect past bij de folk-pop die op het nieuwe album te horen is. Elf tracks, 39 minuten muziek op een album dat in Stockholm is opgenomen met producer Daniel Bengtson achter de knoppen. De krachtige opener “OUT OF MY HEAD” maakt meteen duidelijk dat de kwaliteit ook op dit album weer aanwezig is, een heerlijk refrein! “ANGEL” is iets kleiner en ingetogen, maar vooral de samenzang is prachtig. “FALLEN SNOW” is een sferisch liedje, dat je in een sneeuwlandschap brengt en waarbij je warm gehouden wordt met de liefelijke klanken van First Aid Kit. In “WILD HORSES II” vind ik vooral de arrangementen erg mooi en subtiel. “THE LAST ONE” is pakkend, heeft een lekker ritme en een melodielijn die mij meteen pakte. De “29 PALMS HIGHWAY” is ten noorden van Joshua Tree National Park te vinden, ik heb daar zelf gereden in 2009 en met dit nummer in de auto was het helemaal een prachtige combinatie geweest. Het is een iets moderner nummer, met subtiele toetsen bijdrage, maar vooral de stemmen zorgen voor ultiem genieten.

De productie van “PALOMINO” is warm, erg goed gedaan en het geeft het geheel een geluid dat niet aan 2022 is gebonden. Het is een erg mooi album geworden en ik ben benieuwd of de zusjes hier internationaal mee gaan scoren, ze verdienen het, wat mij betreft!

Degelijk maar nergens briljant. Toch altijd weer fijn om naar deze dames te luisteren.

Met Palomino voegen de gezusters Söderberg weer een imposant hoofdstuk toe aan hun toch al niet geringe oeuvre dat ze in twaalf jaar hebben opgebouwd.

In de opener Out Of My Head, voorzien van een geweldige drijvende percussie (goed hoorbaar door de koptelefoon) zingen ze weer de sterren van de hemel. Marco hierboven schrijft het al dat hun stemmen zo geweldig blenden, iets waar ik het van harte mee eens ben. Je hoort aan de klankkleur dat het zussen zijn, maar er zit een subtiel verschil in. Soms hoor ik ook niet wie welke frase zingt, dat zie ik dan pas wanneer ik de clips bekijk.

Ready To Run, een typisch FAK nummer, lekker laid back gebracht, hier is de samenzang ook weer super.

Turning Onto You, is meer een singer-songwriter song, met hoofdrol voor de gitaar

Fallen Snow opent met een basloopje, waarna de muzikale ingrediënten subtiel worden toegevoegd, ook hier wordt weer hemels gezongen..

Wild Horses II is in éen woord Wonderschoon!

The Last One heeft ook alles wat je van een geslaagde FAK song mag verwachten, Grand Cru!
Een nummer dat niet snel zal vervelen, met een prachtig opbouw en een rijk arrangement.

Nobody Knows Me, ook weer met subtiele orkestratie gevuld een huiveringwekkende mooie zang.
Een groeibriljant!

29 Palms Highway, schurkt subtiel ten country aan maar heeft toch de onmiskenbare FAK touch,
ook dit nummer is nu al een evergreen!

Palomino, de titel track start met een stuwend drumgeluid. Een meer uptempo nummer met een super catchy refrein, een regelrechte oorwurm.

Het moge duidelijk zijn, de Zweedse Nachtegalen hebben wederom een groeispurt doorgemaakt en hun positie als muzikanten met eeuwigheidswaarde weer benadrukt.
De songs zijn nog weer beter en professionele dan op Ruins, ze weten zichzelf steeds met steeds meer muzikaal raffinement te verfijnen en verbeteren.

Hierboven wordt gesteld: "Nergens Briljant" , daarvan zou ik willen maken: Op Heel Veel Momenten Briljant.

laten we hopen dat we niet weer vijf jaar hoeven te wachten op een vervolg want dit smaakt absoluut naar meer.

Dik in orde, dit album, natuurlijk vooral door de uitstekende, heldere zang; soms zijn de teksten zeer interessant, soms is het gewoon lekker mee oeh-oeh-oeh'en.

De Zweedse nachtegaaltjes zingen er lustig op los. Poppy, met een randje countryfeel.