The Bullfight - Some Divine Gift (2022)

Precies drie jaar na Eggs & Marrowbone verschijnt Some Divine Gift. Wederom een ambitieus project waar op fraaie wijze muziek en beeldende kunst samenkomen. De vinylversie wordt geleverd met stevige tekstvellen, waarop de ene kant de tekst en aan de andere kant artwork van kunstenaars staat afgebeeld. Bij de cd-versie is dit een meegeleverd boekje.

Het betreft hier werk van de gerenommeerde kunstenaars als Jaco Putker, Bianca van der Werf, Wytse Sterk, James Johnston, Gary Alford, Hélène Bautista, Bastiaan Mol, Sabine Vissers en van tattoo specialist Henk Schiffmacher.

In twee van de negen composities wordt gebruik gemaakt van twee reeds bestaande gedichten. Het album opent met het beroemde sonnet Ozymandias van de Britse dichter Percy Bysshe Shelley. Het wordt als een meesterwerk beschouwd vanwege de uitzonderlijke kwaliteit en de virtuoze dictie. Hier wordt het door de geweldige voordracht van Barry Hay en een indringende begeleiding omgetoverd tot een meesterlijke compositie.

Het andere reeds bestaande, door Daisy Cools in het Portugees voorgedragen gedicht, is Silêncio! van Florbela Espanca. Deze Portugese dichteres werd bekend door haar passionele, feministische gedichten. Net als de Mexicaanse schilderes Frida Kahlo en de Nederlandse arts Aletta Jacobs was zij belangrijk voor het opkomen voor eigen rechten van vrouwen.

Nick Verhoeven van The Bullfight leverde de teksten voor The Incantation en The Walker. De overige vijf teksten werden niet door de minsten aangeleverd. Twee prachtige, Nederlandse teksten kwamen van de hand van Alex Roeka en Spinvis.

Mark Ritsema geeft zijn tekst in The Last Neanderthal (met fraai saxspel van Dick Rondeltap) een duidelijk Tom Waits tintje mee. Dat David Boulter gevraagd werd verbaasde me niet, omdat The Bullfight in dezelfde alternatieve, muzikale vijver vist als Tindersticks. Zijn My Sister zou overigens niet hebben misstaan op Dead Club van Tunng. Een wat vreemdere eend in de bijt op het album is Henry Rollins.

De hoes werd gemaakt door Alf Christian Hvaring. De zonder uitzondering prachtige muziek werd gecomponeerd door Thomas van der Vliet. Het bijzonder fraaie Some Divine Gift zal slechts alleen in beperkte oplage op vinyl en cd verschijnen, dus niet digitaal en zal ook niet te beluisteren zijn op Spotify en dergelijke.


The Bullfight live :

29-10 ROTTERDAM : Woordnacht Festival
30-10 EGMOND A/D HOEF : Hoeve Overslot
03-11 ROTTERDAM : R’dam Late Night
12-11 ROTTERDAM : Studio De Bakkerij (releaseparty)
17-11 HAARLEM : Patronaat
18-11 LEIDEN : Galeriecafé Leidse Lente
20-11 ROTTERDAM : Frontaal (Worm)
26-11 AMSTERDAM : De Nieuwe Anita
27-11 DEN HAAG : Paard
02-12 DELFT : Rietveld Theater
08-01 GORINCHEM : Het Zevende Huis

Als groot fan van The Bullfight was ik vooraf wat huiverig voor een spoken word album. Ik heb gewoon niet zo veel met spoken word. Zelfs helden als Marc Almond en Nick Cave lukten het niet mij voor zich te winnen met dit soort albums.

Ik kan nu zeggen dat The Bullfight daar wel in is geslaagd. Misschien is dat wel geen goed nieuws voor Nick Verhoeven die de zang verzorgt in deze band uit Rotterdam. Want..... ik mis hem niet.

Niet helemaal, want zodra hij zich laat horen in de twee tracks waar geen gast aan meedoet veer ik toch weer op. Oud en vertrouwd zullen we maar zeggen.
Het is trouwens lastig om een favoriet nummer aan te wijzen. De Ogen van de Bruid past Spinvis als een goed zittend jasje. De opener Ozymandias met Barry Hay is onweerstaanbaar sexy en het nummer met Mark Ritsema, The Last Neanderthal, klinkt een beetje als dEUS of Tom Waits. Dat David Boulter (Tindersticks) ook aanwezig is op dit album is niet zo verrassend gezien het feit ik de band altijd in het hoekje van Nick Cave en Tindersticks plaats, maar het is natuurlijk wel heel tof om zo'n naam hier aan te treffen.

The Bullfight weet met dit album een spannend avontuur te leveren waar de voorgedragen teksten niet storen maar juist enorm prikkelend werken en fantastisch passen binnen de stijl van een band die wat mij betreft al veel bekender had moeten zijn.

Het is donker als altijd, broeierig waar ze om bekend staan, maar de gesproken gedeeltes geven de sfeer net wat extra's mee, daar waar ik het normaal op den duur vind vervelen.
Ik denk dat ze dat weten te voorkomen door verschillende gasten te hebben uitgenodigd. Hierdoor staat elk nummer op zichzelf en blijft het van begin tot einde boeiend.

Some Divine Gift is dan ook echt een cadeautje voor mij, zeker als je bij het transparante vinyl de prachtige kunstwerken erbij krijgt inclusief een cd.
'Het is deze keer wat prijzig' vertelde Thomas me bij bestelling, maar kom op zeg..... dat is een veel te bescheiden opmerking! Als je dit als pakket krijgt en je nog ruim onder de 30 euro blijft in tijden waar ze rustig 50 euro durven te vragen en je dan ook nog eens slechte kwaliteit vinyl krijgt dan mag je echt de conclusie trekken dat de titel van dit album de lading volledig dekt: Some Divine Gift.

Wat een pareltje is dit!

Ondanks dat ik het album al wat eerder in bezit heb (dank daarvoor Thomas) ben ik er gewoon bij. Altijd weer een feest om deze band live te zien.

Ik heb onderhand de neiging om te zeggen dat dit hun beste album is, maar dat kan niet, want... 'spoken word', een uitstapje, anders dan de andere album, dus hoe moet ik het toch plaatsen?! Maar het is echt zo'n bijzonder intrigerend album en het klinkt echt heel goed (muzikaal ook erg fraai).

Mijn gevoel zegt dat ik dit gewoon niet mag bestempelen als hun beste, maar jeetje het is toch echt heel erg goed. Heerlik dat verwarrende gevoel

20-11 ROTTERDAM : Frontaal (Worm) <= deze is gecancelt. Info via de band.

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: The Bullfight - Some Divine Gift - dekrentenuitdepop.blogspot.com

The Bullfight - Some Divine Gift
De Rotterdamse band The Bullfight verrijkt haar al zo bijzondere oeuvre met een prachtig en veelkleurig 'spoken word' album, dat niet alleen bij de liefhebbers van dit genre in de smaak zal vallen
Dat de Nederlandse band The Bullfight garant staat voor prachtige albums weten we inmiddels een kleine twintig jaar, maar de afgelopen jaren verrast de band ook met bijzondere projecten. Na het in artistiek opzicht zeer geslaagde 'murder ballads' project, richt de aandacht van de Rotterdamse band zich dit keer op het gesproken woord. Ik heb normaal gesproken niet veel met muziek met gesproken woord, maar The Bullfight laat, samen met een aantal aansprekende gastmuzikanten, horen dat het ook anders kan. Some Divine Gift sleept zich van hoogtepunt naar hoogtepunt en is ook nog eens prachtig vormgegeven. Een parel in de platenkast en voor het oog en oor.

Ik heb er op zich begrip voor als een band er voor kiest om een album niet digitaal uit te brengen. Een fysieke release heeft immers absoluut meerwaarde, zeker wanneer een album mooi verpakt wordt. Aan de andere kant zijn er tegenwoordig flink wat muziekliefhebbers die de platenspeler en de cd-speler naar zolder hebben verhuisd en alle muziek digitaal tot zich nemen. Beiden staan bij mij overigens nog gewoon in de woonkamer, maar ook ik beluister zeker 75% van de muziek die ik beluister digitaal.

De Nederlandse band The Bullfight sluit met de keuze voor het alleen fysiek uitbrengen van haar nieuwe album een flinke groep muziekliefhebbers uit, maar een ieder die zich laat verleiden tot de aanschaf van de LP- of cd-versie van Some Divine Gift, krijgt wel iets moois en bijzonders in handen.

De Rotterdamse band The Bullfight timmert inmiddels een kleine twintig jaar aan de weg en iedereen die de band kent, weet dat dit inmiddels een stapeltje prachtige albums heeft opgeleverd. De reguliere albums van The Bullfight zijn stuk voor stuk van hoge kwaliteit, maar de band rond muzikant en platenbaas Thomas van der Vliet, maakt ook indruk met bijzondere projecten.

In 2019 verscheen het werkelijk prachtig verpakte Eggs & Marrowbone, waarop The Bullfight een serie murder ballads vertolkte. Het album met de ondertitel The Art Of The Murder Ballad was verpakt in een werkelijk schitterend vormgegeven boek, waarin een aantal bekende kunstenaars hun interpretatie van de murder ballad weergaven. Het album is inmiddels ook digitaal beschikbaar, maar hiermee krijg je hooguit de helft van dit unieke project in handen.

Het onlangs verschenen Some Divine Gift is misschien niet zo spectaculair verpakt als Eggs & Marrowbone, maar zeker de LP-versie van het album ziet er prachtig uit. Ook Some Divine Gift is een bijzonder project. The Bullfight eert op haar nieuwe album het gesproken woord en doet dit met een aantal interessante gastmuzikanten.

Ik moet direct toegeven dat ik niet gek ben op het genre 'spoken word'. Van de meeste albums met voorgedragen teksten word ik heel onrustig, waardoor ik tot voor kort alleen het nieuwe album van Dry Cleaning heb opgepikt. Ik heb daar inmiddels Some Divine Gift van The Bullfight aan toegevoegd, want ook het nieuwe project van de Rotterdamse band is zeer geslaagd.

Voor het gesproken woord heeft de band in een aantal tracks een beroep gedaan op gastmuzikanten, wat met onder andere Barry Hay, Spinvis, David Boulter, Henry Rollins en Alex Roeka een aansprekend lijstje namen oplevert. Al deze gastmuzikanten geven hun eigen invulling aan de vertolking van het gesproken woord en gelukkig doet The Bullfight dit zelf ook.

Veel albums in het 'spoken word' genre degraderen de muziek wat mij betreft tot al dan niet functioneel behang, maar op Some Divine Gift zijn de muziek en het gesproken woord in balans en is de muziek even spannend als de wijze waarop de gastmuzikanten aan de gang zijn gegaan met hun teksten.

Some Divine Gift bevat een aantal tracks waarin het gesproken woord wordt gecombineerd met fraaie en sfeervolle klanken, maar The Bullfight laat horen dat het ook best mag schuren met experimentele songs vol ontsporende gitaren en blazers. Het levert een fascinerend album op, waarop ik steeds weer nieuwe dingen hoor. Ik luister zoals gezegd veel muziek digitaal, maar luisteren met een prachtige hoes, een aantal fraaie kunstwerken en de teksten in handen heeft toch ook wel wat. Geslaagd project dus. Erwin Zijleman

Nu ook op spotify, het nummer met Spinvis kwam voorbij in mijn Release Radar. Maakt benieuwd naar de rest