Kerry Livgren - The Best Of (2002)

Soms krijg je de indruk dat mevrouw Livgren haar echtgenoot iedere avond, als hij klaar was met zijn boerenarbeid, naar de studio stuurde. De man leek namelijk continu bezig om nieuwe muziek te schrijven en op te nemen en bovendien zijn solowerk op te poetsen. Waar haalde hij alle tijd en energie vandaan? Hij deed dit niet in zijn eentje, maar had in de jaren vóór 2002 een groep muzikanten om zich heen verzameld, te horen op zijn soloplaten.

Op deze The Best of klinkt progrock van zijn soloalbums en adult oriented rock (pop?) van zijn groep AD. Oftewel de jaren 1980 tot en met 2000, van Seeds of Change tot Collector’s Sedition. Daarbij niet alleen geremasterde versies (track 5 - 6 en 8 – 13), maar ook (gedeeltelijke) heropnames van And I Saw, As It Were...Konelrad, Exiles en Time Line.
Van Seeds of Change klinken twee heropnames. Track 9 is To Live for the King met een alternatieve zanglijn van Ronnie James Dio. Deze versie is weer anders dan de deels heropgenomen heruitgave (2014). Hetzelfde geldt voor Ground Zero met zang van neef Jacob (Jake) Livgren.
En dan zijn er twee geheel nieuwe nummers die in kwaliteit niet onderdoen voor de rest. White Light is met zijn 7'46" van epische progklasse. Briljant opgebouwd en sterke zang van Jake, een volgend magnus opus in de discografie van Livgren. Track 7 is het vrij ingetogen When You Walk, opnieuw met zang van neef Livgren. Soms laat zijn oom Kerry horen als sologitarist verder te zijn gegroeid: het gitaargeweld spettert dan uit de boxen.

Jammer genoeg slechts op zijn eigen Numavoxlabel verschenen, dat doet Livgren er ook nog eens bij. Hierdoor was dit album van meet af aan in Europa slechts voor veel geld verkrijgbaar. Gelukkig is het wel op YouTube te vinden.
Laat onverlet dat de kwaliteit hoog is, met als persoonlijke favorieten het nieuwe White Light en de twee nummers van zijn debuutsoloplaat Seeds of Change. Alhoewel... Dat waren vanochtend mijn favorieten, het wisselt per moment.
Bovendien luistert The Best of als een eenheid, mede omdat het werk met AD (Exiles, Time Line en The Fury) hier compleet van de typische jaren ’80-productie is verlost, naadloos passend bij zowel het oudere als latere werk.

Ondertussen was Livgren alweer aan een volgend hoofdstuk in zijn muzikale bestaan begonnen: met de groep Proto-Kaw keerde hij terug naar de eerste en onbekende bezetting van Kansas, waarvan in ditzelfde 2002 het eerste resultaat verscheen.