Van-Zant - Van-Zant (1985)

Klassiekertje in het genre. Voornamelijk aor met nog een fractie southern rock. Geprezen door velen. Ik dacht dat unicdisc uit canada deze als eerste op cd zette. I'm a fighter kwam van Ray Roper. 2 +2 was van RPM (1982) Voor fans van Survivor, Night Ranger, Journey en andere vergelijkbare bands

Wauw, wat een geweldig album is dit zeg!! Ik had al een ander album van de Johnny van Zant Band (No more dirty deals) die ik al vrij aardig vind. Maar dit knalt daar nog eens vet overheen! Veel meer richting melodic rock met een flinke scheut AOR en minder Southern. Gaat een heel eind richting een band als 38 Special. Zoals Speedy66 al zegt; een klassiekertje in het genre! Ook wat mij betreft.

Ken je Brickyard Road, eigenlijk ook gewoon een plaat van deze band, maar onder de naam Johnny Van Zant uitgekomen. Nog meer AOR.

Ken ik tot nu toe alleen van naam. Moet ik nog een keer aan beginnen

Dit is wel erg goed. Een archetypische rockplaat voor 1985, net een tikje smeuïger dan de meeste AOR-bands, topnummers van begin tot eind en een hemelse keyboardsound. Sowieso een lekkere productie. Johnny van Zant kan deze muziek prima aan, zo hoor ik hem liever dan bij Skynyrd zelfs.

Mijn idee!

Ik heb een haat-liefde verhouding met Johnny in het algemeen en deze plaat in het bijzonder. Toen ik een jaar of 18/19 was, was ik een echte southern rocker, en probeerde alles bij elkaar te sparen. Uiteraard al die Skynrd-albums met een raar soort voorkeur voor de moderne Skynyrd.

Ik vond Johnny ook de beste rockzanger, en mijn lijflied was The Last Rebel.

Ik had dus ook deze, en Brickyard Road en die King Biscuit Live cd. Met name die laatste draaide ik stuk. Er staan veel nummers van deze plaat op die liveplaat, maar de keyboards staan te hard.

Eigenlijk is wat Johnny maakt geen southern rock maar AOR. Wat ik toen amper realiseerde is dat ik dus een liefhebber was van zowel southern rock als AOR, en daar waar die twee elkaar ontmoeten.

Maar ik ben een beetje uitgeluisterd op southern rock, ook de meer de bluesy en boogie-varianten.

Ik ben ook een beetje uitgeluisterd op AOR, al heb ik wel nog wat echte krakers staan hier. Van Southern Rock, vooral die seventies-platen, heb ik wel een bak vol.

Overigens spaar ik van Skynyrd ook de solowerken, dus ook Rossington-Collins, APB, dus ik zal ook wat van Johnny hebben, maar weet even niet welke.

Brickyard Road kocht ik na Lynyrd Skynyrd 1991, die viel me nogal tegen. Het was ook niet de tijd voor zulke albums. Het moet dertig jaar geleden zijn dat ik BR voor het laatst hoorde. Misschien dat ik die plaat nu meer kan waarderen. Laatst had ik Youtube op de achtergrond aan en kwam She's Out with a Gun voorbij. Meteen deze cd besteld, al was ik in de waan dat het om Van Stephenson ging.

Hoe heb je youtube op de achtergrond aan? Als streamingplatform? Ik kijk meestal youtube naar alleen voor live-optredens en ik volg wat officiele kanalen. Ik lees vaker dat mensen youtube gebruiken om muziek te ontdekken.

Ik heb soundcloud als streamingdienst, maar die heeft niet echt een algoritme, dus ontdekken doe je daar niet.

Ik vind het nummer Brickyard road fantastisch maar de rest van het album haalt dat niveau in mijn optiek niet. Maar ook voor mij is het inmiddels al even geleden dat ik 'm heb gehoord (al is het zéker geen 30 jaar ) dus misschien nog meer eens draaien.

De vergelijking met Van Stephenson snap ik heel goed. Ook een geweldige band by the way!

Kwam via de elpee The Big Prize van Honeymoon Suite bij Van-Zant uit, via een nummer van Michael O'Brien (I believe, 1990) wat ook prima (reli-)AOR was, had nog nooit van hem gehoord. Vandaag beluisterde ik via Youtube Silent Scream van Shooting Star en na afloop bood het algoritme weer Van-Zant aan.

Maar misschien ontdek je juist meer zónder algoritmes.

Blijf gewoon je algoritmes gebruiken, als je dat wilt. Ik ben moeilijk, ik wil alleen volledige albums luisteren. Verder gebruik ik ouderwetse muziekrecherche-middelen: maar dat is wel echt bulk-luisteren. Ik denk dat jij veel beter uitkomt.

Doc Holliday al weleens geprobeerd? Zit ook in het straatje.

Toch een halve punt erbij, uit nostalgie, en omdat de songs erg goed zijn. De productie had iets meer gitaar-gericht mogen zijn, en de keyboards wat analoger en meer op de achtergrond. Maar dat is kniesoorderij.