Jockstrap - I Love You Jennifer B (2022)

Hier heb ik ontzettend veel zin in! De singles klinken alvast al goed.

Als de rest ook van het niveau 50/50 en Concrete Over Water is, dan wordt dit smullen.

Dit wordt een hele bijzondere.

Bij Pitchfork zijn ze tevreden! Jockstrap: I Love You Jennifer B Album Review | Pitchfork

Dus nooit zeker hoe het hier op MM gaat varen
.

Een debuutalbum om trots op te zijn! Jockstrap kiest duidelijk niet voor de makkelijke weg naar succes. De liedjes hebben meerdere plotwendingen en bevatten elementen uit verschillende genres: van pop en tot electro en zelfs dubstep.

Een debuutalbum zoals een debuutalbum hoort te zijn, vindingrijk, creatief, gedurfd, apart. Vind niet alles even geweldig, maar het heeft wel wat.

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Jockstrap - I Love You Jennifer B - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Jockstrap - I Love You Jennifer B
Georgia Ellery en Taylor Skye zijn twee piepjonge Britse muzikanten, die samen onder de naam Jockstrap een buitengewoon fascinerend debuutalbum hebben afgeleverd, dat werkelijk alle kanten op schiet

Het debuutalbum van Jockstrap is een album dat je in eerste instantie van de ene in de andere verbazing doet vallen, maar wanneer de puzzelstukjes op hun plek vallen is er steeds meer moois en bijzonders te horen op het debuutalbum van de twee jonge muzikanten uit Londen, die er ook nog wat andere muzikale projecten op na houden. Jockstrap gaat op I Love You Jennifer B vol voor het experiment, maar sluit de toegankelijke popsongs zeker niet uit. Vervormde elektronica en lieflijke strijkers gaan hand in hand en altijd is er de prachtige stem van Georgia Ellery. Het kost even wat tijd om de schoonheid van het debuut van Jockstrap te ontdekken, maar vervolgens is het een schatkist vol moois.

I Love You Jennifer B, het debuutalbum van het Britse duo Jockstrap, wordt deze week onthaald met superlatieven en hier en daar is zelfs sprake van een voorzichtige hype. Daar valt niets op af te dingen, want het debuutalbum van Jockstrap is goed voor een even ongrijpbare als indrukwekkende luisterervaring.

Jockstrap bestaat uit Georgia Ellery, die ook deel uitmaakt van de band Black Country, New Road, en Taylor Skye, die elkaar kennen van de prestigieuze Guildhall School of Music & Drama in Londen. De twee jonge Britse muzikanten zijn klassiek geschoold, maar laten op I Love You Jennifer B horen dat ze een brede smaak hebben.

Het debuutalbum van Jockstrap wordt deze week zoals gezegd uitvoerig bewierookt, maar een makkelijk album is het zeker niet. I Love You Jennifer B is een vat vol tegenstrijdigheden dat met enige regelmaat het experiment vol omarmt, maar Georgia Ellery en Taylor Skye zijn ook niet vies van toegankelijke popsongs.

Direct in de openingstrack Neon geeft Jockstrap haar visitekaartje af. De combinatie van donkere en broeierige elektronica herinnert even aan het debuutalbum van Portishead, totdat de vervormde gitaren en elektronica hun intrede doen en Jockstrap weer een hele andere kant op schiet.

Zeker in de eerste tracks op het album is het duo uit Londen niet vies van grootse klanken en eigenzinnige beats, maar na twee vooral elektronisch ingekleurde en behoorlijk schurende tracks, schuift Jockstrap eerst op richting behoorlijk toegankelijke popmuziek met een vleugje Soul II Soul, om vervolgens flink uit te pakken met akoestische gitaren, heel veel strijkers en folky zang. I Love You Jennifer B is dan pas vier tracks onderweg, maar is al alle kanten opgeschoten.

In muzikaal opzicht is het niet alleen uiterst veelzijdig maar ook spannend, terwijl Georgia Ellery met name in de wat meer ingetogen momenten laat horen dat ze een uitstekend zangeres is. Jockstrap gaat een album lang door met experimenteren en verrassen. Het Britse duo kan uit de voeten met atmosferische klanken en een wat zweverige sfeer, maar trekt de elektronische trukendoos hier en daar ook helemaal open en laat zich beïnvloeden door alles tussen de eerste stapjes van Kraftwerk tot en met de elektronische popmuziek van dit moment.

I Love You Jennifer B vermaakt drie kwartier lang met fantastische popliedjes, die aan de ene kant maar heel weinig houvast bieden, maar die je aan de andere kant op het puntje van de stoel houden. Het debuutalbum van Jockstrap verschiet vaker van kleur dan een kameleon in een snoepwinkel en vermaakt net zo makkelijk met tegendraadse elektronica als met lieflijke en sprookjesachtige klanken, maar op een of andere manier klinkt alles op het debuutalbum van Georgia Ellery en Taylor Skye logisch.

I Love You Jennifer B doet me vaak wat denken aan de albums van Kate Bush, waarop muzikaal avontuur en aantrekkelijke popsongs ook hand in hand gingen, maar zowel de instrumentatie als de stem van Georgia Ellery klinkt totaal anders dan die van Kate Bush. I Love You Jennifer B is een album waar je, zeker in eerste instantie, met open mond naar luistert, maar het is ook een album waarop na enige gewenning steeds meer op zijn plek valt.

Mijn oorspronkelijke verbazing heeft daarom inmiddels plaatsgemaakt voor diepe bewondering, al is het nog even afwachten of I Love You Jennifer B een album is dat jaarlijstjes gaat aanvoeren of uiteindelijk toch snel vervliegt. Jammer van die spuuglelijke hoes. trouwens, maar verder alleen maar lof. Erwin Zijleman

Bij deze eerste nummers van dit album was mijn eerste gedachte 'alweer zo'n arty farty plaat die door iedereen natuurlijk bejubeld gaat worden'. Ik word er onderhand een beetje moe van. Zo geforceerd allemaal, of ik begrijp het gewoon niet. Kan ook.

Toch weet de zang mijn aandacht tijdens dat begin wel te boeien: die is gewoon heel fraai. En ik hoor ook wel dat het best spannend klinkt, dus vooruit even doorzetten dan maar.

En dan ontvouwt zich toch een ietwat ander album dan verwacht. Soul II Soul is ook wat mij te binnenschiet, of The Avalanches. Hoe is het mogelijk dat dit allemaal op één album geperst wordt. Dat wekt verbazing, maar ook verwondering.Plotsklaps vergeet ik de start, vergeet ik de soms wat geforceerde wendingen die ik dan helemaal niet meer als dusdanig ervaar. Het wordt helemaal apart als mierzoete strijkers er een soort 60's popsound aan gaan geven. Ver weg van de openingstracks en toch klopt het.

Ik kan nu nog niet goed bepalen of dit album het goed gaat doen op de lange termijn, of dat het voor nu het snoepje van de week is. Het debuut van Massive Attack heeft er bijvoorbeeld ook even over gedaan eer ik het op waarde kon schatten, en dit voelt een beetje aan als dat album.

Jockstrap, aka het Londense duo, zangeres-violiste Georgia Ellery en producer Taylor Skye, maakt zijn eigen popmuziek en heeft met 'I Love You Jennifer B' een opgemerkt, opwindend debuutalbum uit. Georgia Ellery verdient tegelijk ook al serieuze strepen met die andere inventieve band Black Country, New Road. Maar wees hier wat Jockstrap betreft toch wel gewaarschuwd. Al blijkt Georgia heus wat van songwriting te kennen, deze popmuziek is van het moeilijker, rustelozer soort, dat met van die verwringende weerhaakjes er prominent in verwerkt. Jockstrap tapt instinctief uit alles behalve evidente vaatjes, je hebt bij voorbaat gewoon geen idee welke onbekende straatjes het inslaat en evenmin hoe het daar ook weer uitraakt. Extreem bijna, zeg maar gerust. De tien songs van dit debuut klinken zo drie kwartier lang als chaotische potpourri, als onversneden spectaculair experiment vol met vrolijke stijlen, maar alles samen zo avontuurlijk samenhangend dat het aantrekt en zelfs in schoonheid verblindt. Je hoort vanalles, zowel Deerhoof, als Fiona Apple, Regina Spektor, Joanna Newsom, maar evengoed Spice Girls of Madonna.

Maar Ellery en Skye staken vooral samen heel wat op in de Londense Guildhall School of Music & Drama, conservatorium gekend voor opera, orkest, viool en stem en in hun geval ook voor zijn elektronische muziekafdeling. De muzikale wereld van Jockstrap zit vol met van die elektronisch gemanipuleerde texturen waarbinnen keer voor keer hun uitgebreid klassiek instrumentarium naar hartelust kan worden verstoord of gesloopt, waar met de orkestrale elementen wordt gecombineerd en gepuzzeld.

Neem nu 'Concrete Over Water', de meer dan zes langzame minuten lange klepper van de plaat, waarin Georgia een liefdesrelatie herbeleeft. De song begint zowaar met een beatlelesk omgedraaide eerste strofe, tot, klein en fragiel, ook haar zoetgevooisde stem, op zacht kerkorgel begeleid, invalt met de strofe toch in de juiste volgorde. "Tower's blue and the sky is black I feel the night, I see it, it's on my back, on my back." In het tussenstuk valt dan het hele soundarsenaal neer, heftig, weids. Elektronica, tegendraadse drums, alles kwistig rondgestrooid. En hoor, zelfs de hond uit Silvie Kreusch' 'Walk Walk' lijkt aanwezig in de run naar een en al uitbundige finale warrigheid. Net zo ook opener 'Neon'. Hoe zoet ook Georgia's heldere vocals van wal steken over 'rode ogen na de dageraad, na onophoudend 'neonkijken', het is de gruizig splijtende elektronica uit de instrumentale break die de song als een splinterbom uiteenrijt. Of in 'Jennifer B', het is een als met kinderlijke gamegeluidjes volgeladen elektronische soundtrack waartegen de strijkers het vruchteloos zullen afleggen.

'Greatest Hits', klinkt wat bekend in de oren. Het danst als op een 'Kelly Watch The Stars'-groove van Air. Virgin Georgia beeldt er zich met intieme ontboezemingen als 'for the first time I like it when he's inside' onverhuld Madonna in. Love and emotion, je krijgt er hier wat van! Ook het liefdeslied 'What’s It All About?' is Georgia's openhartige hunkering naar lichamelijke genegenheid, het zweeft binstdien met zijn strijkers weldadig in een fifties retrojasje.

En angsten... Het luchtige folky 'Angst', met harp en zang à la Joanna Newsom, verbergt een bizar paniekerig verhaal over zwangerschap als metafoor om eigen angsten te ontleden... Het spooky 'Lancaster Court' heeft het evenzeer over angstgevoelens: "get a job, get a house, get a car, get a record deal".

Is daar ook 'Debra'. Al start het tweeslachtig en heel levenswijs ("verdriet is liefde die nergens heen kan"!), het mondt als ultieme uitlaatklep onvermijdelijk uit in de eerste opgewekt stuiterende synth-springer van jewelste. Die dansdrang vertaalt zich ook in de trance van de volbloed techno-dansvloersong '50/50', met zijn excentrieke beat, geagiteerde samples en vervormde vocals als van Spice Girls op hol.

Ook 'Glasgow' is een topper. Daar horen we Georgia weer als in een sprookje kleinzingend opstartend, emotioneel rollercoasteren overheen wijfelende Joanna Newsom-harpakkoorden en bellen, tot de song zich ongedacht ontbolstert als een heel catchy countrysong vol strijkers.

Al bij al geen spek dus voor ieders bek, dit 'I Love You Jennifer B', het weze duidelijk. Tovenaars Ellery en Skye verleggen hier vanuit de studio grenzen en ze maken nieuwe kleuren en bochten met alles wat de muziek heeft voortgebracht. Ineens staat daar de nieuwe eigenzinnige band die maar eens in zoveel tijd opduikt en die van kakofonie toch muziek maakt met een kloppend hart. Dat van de naar liefde zoekende Georgia Ellery.

En wat nu, Georgia, Jockstrap of Black Country, New Road: twee heren dienen? Totaal zinloze kwestie en geen issue. Voorbeelden te over toch waar zoiets perfect werkt. Experimenteer dus vooral verder. We all love you Jennifer B!

Greatest Hits, oorwurm alert AstroStart.

Absoluut, heeft al een groen vinkje in Spotify. Bij Jockstrap is het sowieso hit & miss voor mij. Greatest Hits vind ik geweldig, 50/50 ook een topper, maar de rest: niet heel boeiend.

Oeff, die euforische lading van de laatste minuut (oid) van Greatest Hits Als dat nummer langskomt moet die coda altijd even een keer of drie in de herhaling op hoog volume. Heerlijk

Naar aanleiding van de jaarlijstjes toch maar weer opgezet. Eerder vond ik het een beetje te pretentieus, maar nu is de klik er wel. Concrete over water blijf ik opzetten. Doet me ergens denken aan Frank Oceans Pyramids, als in: van heel ingetogen naar heel uitbundig en toch een goed lied.

en een nieuw nummer, Good Girl
https://www.youtube.com/watch?v=AraqJiF6ozM

op het eerste gehoor zeer fijn

Als het kwartje eenmal valt, is I Love You Jennifer B echt een fantastisch album dat elke luisterbeurt fantastisch is. Elk nummer is geniaal op een eigen manier en dit is een fantastisch debut album. Geweldige songwriting met de erg goede productie van Taylor Skye en de prachtige stem van Georgia Ellery. Van begin tot eind geweldig, en live is alles NOG beter. Geweldig

I Love You Jennifer B is een popalbum van Jockstrap. Het muziek duo laat met het album zien dat ook experimentele muziek een pop-appeal kan hebben.

Het album is voor het grootste deel elektronisch. Over bijna elke instrument dat je hoort zit wel een filtertje om ze even net iets anders te laten klinken. Met deze filters weet Jockstraplid Taylor Skye steeds weer een sterke sfeer neer te zetten. Lancaster Court klinkt bijvoorbeeld spookachtig, terwijl What’s It All About? juist gaat voor een dromerige sfeer. Ondanks dat het album geen conceptalbum is krijg ik bij de meeste nummers dankzij de zoemende productie het idee van een avond in een grote stad. Neon, het eerste nummer, klinkt als een zonsondergang en 50/50, het laatste nummer, klinkt als een club ver na middernacht. Nummers zoals Neon en 50/50 vallen overigens qua productie wel uit de toon met de rest van het album. Ze gaan voor een gedurfder geluid en zijn daardoor persoonlijke highlights. Over het algemeen weet Jockstrap de productie goed te balanceren tussen elektronische beats en popmuziek. Helaas staan er ook minder interessante nummers op het album, de wat langzamere tracks zoals Lancaster Court zijn één keer leuk maar hebben een lagere herhalingswaarde.

Zangeres Georgia Ellery heeft een geweldige stem die past bij een echte popdiva. Ze weet veel bij te dragen met haar verleidelijke, zelfverzekerde zang die perfect past bij de sfeer van het album. Na de eerste paar nummers op het album laat ze ook zien dat ze juist heel klein en fragiel kan zingen. Beide zangstijlen worden door Taylor Skye versterkt met wederom allerlei filtertjes en effectjes. De stem van Georgia Ellery wordt zo dus ook een digitaal instrument in het arsenaal van Jockstrap.
Tot slot bevat het album een paar absoluut perfecte nummers waar alles samenkomt. Eén van deze nummers is Concrete Over Water. Het nummer zit vol kleine details, heeft een sterke tekst en bevat een absolute topperformance van Georgia Ellery. Het contrast tussen deze perfecte nummers en de mindere nummers laat zien dat Jockstrap nog veel meer te bieden heeft

Al met al is I Love You Jennifer B een leuk en sfeervol popalbum met hier en daar ontzettend sterke momenten, maar ook momenten waar ze de luisteraar verliezen. De toekomst van het duo lijkt mij veelbelovend.

Afgelopen weekend heb ik Jockstrap op stage 2 zien optreden op Best Kept Secret en ik was erg onder de indruk van wat daar werd neergezet. Ik had hun debuutalbum wel eens tot mij genomen, maar naar aanleiding van het optreden, heb ik de plaat nog maar eens opgezet om echt een mening te vormen over de plaat. Op een paar nummers na, werd deze plaat namelijk in zijn geheel gespeeld.

Dat Jockstrap geen alledaagse popmuziek maakt mag geen verrassing heten, aangezien zangeres Georgia Ellery ook bandlid is van het experimentele Black Country, New Road. De jazzinvloeden die bij die band terug zijn te horen zijn echter niet op deze plaat te vinden; hier voeren elektropop en drum&bass de boventoon. Dat is de verdienste van Taylor Skye, die op deze plaat (en tijdens het concert) een uitstekende sound oplevert; rijk en dynamisch.

De tien nummers die deze plaat telt zijn erg goed in balans. Van het toegankelijke Greatest Hits, wat wat mij betreft een popklassieker in wording is, naar het breekbare Concrete over Water tot de banger van een afsluiter 50/50; op geen enkel moment zakt de plaat in. Dat zit 'm met name in de combinatie van Taylor en Georgia die het beste uit elkaar halen en een uitstekende nummerselectie hebben gepakt om een plaat van te maken.

De moeilijke tweede plaat zal ongetwijfeld binnen een jaar of twee zijn opwachting maken en dan zullen we leren of Jockstrap een blijvertje gaat worden. Deze plaat smaakt in ieder geval naar meer!