Bible Black - The Complete Recordings 1981 - 1983 (2022)

Uiterst vermakelijke collectie met demo-opnames van deze band met oudleden van ELF/Rainbow en toekomstige leden van Blue Cheer, Manowar, Joshua en Anthrax.

De eerste drie nummers zijn met Eric Adams op zang en laten horen dat de band nog op zoek is naar een vaste koers. Opener Gone is een lekkere energieke uptempo rocker en Metal Man een stevige meat-and-potatoes midtempo stamper. Back To Back gaat vervolgens dankzij de honky tonk piano stilistisch terug naar de tijd van Elf.

Daarna volgen zeven prima nummers met Jeff Fenholt (o.a. Joshua) op zang. Hier wordt duidelijk voor een stevige hardrock-koers gekozen, waarbij ik regelmatig moet denken aan de eerste albums van Riot. Fenholt, die ook in de musical Jesus Christ Superstar zong, laat met zijn hoge uithalen horen duidelijk geïnspireerd te zijn door Ian Gillan.

De LP sluit af met twee nummers die door een jonge Joey Belladonna zijn ingezongen. Zowel de zang als de composities kunnen niet tippen aan de nummers met Jeff Fenholt en voelen een beetje als mosterd na de maaltijd.

De eerste twee nummers van de LP zijn bij de vinyl-uitgave ook op een 7 inch bijgevoegd met Jeff Fenholt op zang. Leuk om het verschil in interpretatie van de nummers te horen, waarbij mijn voorkeur uitgaat naar de versies met Eric Adams.

Nooit van dit album of deze groep gehoord, dank voor het onder de aandacht brengen! Hun enige album, zie ik en relatief kort geleden verschenen? Uiteenlopende namen bij elkaar in één project, wat een aparte combinaties!

Zou er een link zijn met de gelijknamige Heaven & Hell song van het album The Devil You Know?

Lijkt me niet: de opnamen stammen van '81-'83, 28 jaar eerder. Maar dat had je vast zelf al gezien...

Ik bedoel dat er vanuit het nummer verwezen is naar dit

Oww, dat zou kunnen natuurlijk. Al is de uitdrukking ouder. Effe gekoekeld: van dichter Dylan Thomas (1914-1953) uit diens gedicht / radiohoorspel Under Milk Wood, waarvan de eerste regels luiden:
"It is spring, moonless night in the small town,
starless and bible-black,
the cobblestreets silent and the hunched courters'-
and-rabbits' wood limping invisible"

Het hele gedicht plus uitleg is te vinden bij de Yorkshire Times. Dio gebruikte dus een uitdrukking van Thomas. De betekenis is in het Nederlands te vertalen als 'pikzwart' of 'zwart als de nacht', wat zich laat raden.

Leuk hoor, van hardrock/metal in een oogwenk naar Dylan Thomas. Het moet niet gekker worden.

Alsof je een tijdcapsule vindt, in 1983 verstopt. Dat is The Complete Recordings 1981-1983 van Bible Black, een heavy rockgroep die nooit een platencontract wist te krijgen maar in twee jaar wél de nodige namen zou herbergen die voorheen of juist nadien naam maakten.
In de laatste categorie zitten de drie zangers die in deze groep uit Upstate New York (drie rijden van New York City, vermeldt de binnenhoes) actief waren. Eerst (track 1-3) Louis Marullo, die met het alter ego Eric Adams naam zou maken bij Manowar; dan (track 4-10) Jeff Fenholt, later bij Joshua; tenslotte Joe Belladini, later bij Anthrax bekend als Joey Belladonna.

De binnenhoes van de elpee vertelt het verhaal. In een notendop: dit in 2024 verschenen album is een verzameling van drie opgepoetste demo's. Op vinyl krijg je er bovendien een single bij (track 13 en 14) met nogmaals Fenholt bij de microfoon.
De harde kern werd gevormd door gitarist Andrew McDonald en twee voormalige leden van Elf, de groep met Ronnie James Dio: bassist Craig Gruber en drummer Gary Driscoll, tevens te horen op de eerste elpee van Ritchie Blackmore's Rainbow. Aanvankelijk nog twijfelend over de koers (hardrock of metal, zo is op Back to Back pianist Mickey Lee Soule te horen, eveneens ex-Elf), wordt vanaf de tweede demo, dus vanaf track 4, voor een steviger koers gekozen.
Gruber is getrouwd met de vermogende Jennifer Brooks - later het liefje van John Sykes - waardoor de groep in staat is om op te nemen met Kansas' producer Jeff Glixman en lokale optredens kan doen. Als dat huwelijk strandt, droogt de geldkraan op. Fenholt stapt op maar de drie achterblijvers proberen het het nog enige tijd met Joe Belladini.
Dan vertrekt ook Gruber - hij belandt in Engeland in de groep van Gary Moore - en de onbekende Joe Sopp wordt zijn vervanger. Met Belladini/Belladonna worden track 11 en 12 opgenomen. Helaas helaas, ook die demo brengt geen platencontract en McDonald gooit de handdoek in de ring. Bible Black wordt ontbonden.
Wat de binnenhoes niet vertelt is dat McDonald hierna het project Thrasher deed en bij onder meer Blue Cheer speelde; Driscoll werd in 1987 noodlottig vermoord.

De band wist dus geen platencontract te scoren, maar deze tijdcapsule is wel degelijk de moeite waard. Aanbevolen voor de liefhebbers van klassieke hardrock, new wave of British heavy metal én de Amerikaanse reactie daarop, U.S. metal. Pakkende hardrock/metal, door audiotechnicus Patrick W. Engel adequaat bijgewerkt in een frisse mix.
In de beschrijving van namsaap hierboven kan ik me goed vinden, met als enige verschil dat bij track 1 en 2 versus 13 en 14 mijn voorkeur uitgaat naar Fenholt.
McDonald is een prima gitarist die zijn gitaar zowel kan laten racen als huilen: genieten! Cover Paint It Black, oorspronkelijk van de Rolling Stones, is aangenaam verhardrockt.
De binnenhoes vermeldt ook de bio's van Gruber, McDonald, Driscoll en Fennholt, zoals destijds opgediend: "an unstoppable quartet". Dat bleken slechts woorden, maar neem van mij aan dat deze tijdcapsule zijn geld waard is. Hij staat hier op vinyl in de sobere maar pakkende hoes.