Danger Mouse & Black Thought - Cheat Codes (2022)

Kan me wel vinden in MJs opmerking, het klinkt wat hard om dit zielloos te noemen maar het dekt wel het grootste probleem met de sound van dit album.

In videogames zoals Dead Cells en Super Meat Boy Forever worden levels automatisch gecreëerd a.d.h.v. bepaalde criteria ('procedurally generated'), je speelt dan in iedere run een uniek level maar door het algoritme dat wordt gebruikt is het qua algemene opbouw en moeilijkheidsgraad iedere keer vergelijkbaar. Zo voelen de producties van dit album ook een beetje, alsof Danger Mouse een protocol geschreven heeft om beats te maken, en Black Thought voor zijn raps idem dito. Daarmee is het zeker niet het beste werk van deze twee, en de combinaties is ook nog eens niet beter dan de som der delen (de mixing helpt daarbij inderdaad niet mee). Daarbovenop is de replay value voor mij niet erg hoog gebleken.

Beter dan veel andere muziek die uitkomt? Nog steeds ja. Maar indrukwekkend of verheffend? Nee, en zeker niet binnen het oeuvre van deze twee artiesten.

3,5* -> 3,0*

Ik vind het een heel dik album zeg maar gerust een ferm corpulente knalplaat met serieuze obesitas verschijnselen doorheen het hele ding.

Staan zeker een paar heel vette nummers op zou ik zeggen. Belize, Aquamarine, en ook Violas en Lupitas ga ik lekker op. Moet wel zeggen vooral gedragen door de muzikale omlijsting, de beats, de vibes. De stem van Black Thought is prima, maar de woorden - voor mij vaak onnavolgbaar, moeilijk te volgen, allesbehalve memorabel. De meest memorabele lines hier komen van Doom wat mij betreft maar he' . he is known for his absurd word choices.

Vind Black Thought persoonlijk een van de beste schrijvers binnen het genre.

Sowieso beest met de craft.

Killt het vaak ook met zijn featurings voor anderen zoals op de laatste van Mach-Hommy.

Komt ie ook weer ziekelijk.

En wat featurings betreft de verse van Raekwon toch wel een van de hoogtepunten voor mij hier.

Vind ‘m gewoon in topvorm zijn opwachting maken op dit album.