Guided by Voices - Tremblers and Goggles by Rank (2022)

[insert grapje over productiviteit Robert Pollard hier].

Slechts 10 nummers? Is de inspiratie op aan het geraken?

Unproductive Funk

Meta.

Nog een voorproefje (ode aan Big Star/Alex Chilton/Chris Bell?):

Alex Bell

Ik zie dat Robert het zelf al heeft gedaan met track 3

Spelbreker

De 21e plaat sinds de "comeback" uit 2012! De productiviteit van Pollard en zijn compagnons is ongekend, en ook gerechtvaardigd door de gemiddeld constante en hoge kwaliteit van de releases. De twee voorgangers van deze plaat zijn zelfs geweldig, en vinden nog steeds regelmatig hun weg naar mijn oren, en dat geldt door de hoeveelheid zeker niet voor alle GBV-platen. Daarom hou ik en grote GBV-playlist bij, waarin alleen de allerbeste liedjes mogen. Desondanks telt de als 126 nummers....

Wat opvalt aan deze plaat zijn de voor GVB-begrippen ellenlange nummers. Een speelduur van 6:18 (Who Wants To Go Hunting) is voor deze band ongekend. Het unique selling point van GVB is altijd het concentreren van de meest prachtige liedjes in weinig tijd geweest. Wat is hier aan de hand?
Op Tremblers and Goggles by Rank laat GBV zich van haar meest proggy kant zien. Meerdere nummers kronkelen alle kanten op, en bestaan uit meerdere stukjes. Deze aanpak vind ik niet altijd even geslaagd. Zo bestaat het einde van Alex Bell uit een prachtige melodie, die wat mij betreft beter op zichtzelf had kunnen staan dan te zijn weggemoffeld aan het einde van dit wat gekunstelde nummer. Dit euvel is typerend voor de hele plaat: geslaagde en minder geslaagde stukken telkens wisselen af, ook binnen nummers, die hierdoor een wat gekunsteld karakter krijgen. Daarnaast lijkt het energieniveau wat lager te zijn deze keer, het klinkt af en toe wat ploeterend, zoals op het vervelende Roosevelts Marching Band. Daarom is dit daarom een plaat die ik hierna niet vaak meer zal luisteren. Van deze plaat zal zelfs niks op de bovengenoemde playlist belanden, ben ik bang. Of misschien Lizard On the Red Brick Wall, het enige nummer dat ik over de hele speelduur sterk vind.

Maar verder heb ik niks dan respect voor Robert Pollard, al een tijdje op pensioengerechtigde leeftijd maar het is duidelijk dat de inspiratiebron in zijn hoofd nooit zal opdrogen en dat hij hiermee doorgaat tot hij neervalt of niet meer kan. Ik hoop op nog vele platen van zijn hand.

recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Guided By Voices - Tremblers And Goggles By Rank - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Guided By Voices - Tremblers And Goggles By Rank
Guided By Voices blijft in een bizar tempo albums afleveren, maar ook het in de inmiddels vertrouwde bezetting gemaakte Tremblers And Goggles By Rank is weer een uitstekend album van de Amerikaanse band

De Amerikaanse band Guided By Voices heeft de afgelopen vijf jaar meer albums uitgebracht dan een gemiddelde band gedurende haar hele bestaan, waardoor het oeuvre van de band inmiddels een flinke plank beslaat. De afgelopen vijf jaar is Guided By Voices in zeer goede doen. Met een vaste bezetting zijn inmiddels veertien albums gemaakt en ze zijn stuk voor stuk uitstekend. Tremblers And Goggles By Rank klinkt weer net wat anders dan zijn directe voorgangers, maar het is onmiskenbaar een Guided By Voices album, dat weer tien songs toevoegt aan het bijzondere oeuvre van de band. Op naar het volgende album maar weer, maar tot die tijd verdient Tremblers And Goggles By Rank alle aandacht.

Halverwege het jaar is het weer de hoogste tijd voor een nieuw album van Guided By Voices, dat met de release van Tremblers And Goggles By Rank mooi op schema ligt om ook in 2022 minstens drie albums toe te voegen aan het al zo imposante oeuvre van de band uit Dayton, Ohio, die precies 35 jaar geleden debuteerde.

De enorme productiviteit van de band rond Robert Pollard is zo langzamerhand bekend, maar Tremblers And Goggles By Rank is niet alleen het veertiende album in net iets meer dan vijf jaar tijd, maar in die vijf jaar ook het veertiende uitstekende album op rij, wat een prestatie van formaat is.

Door het razende tempo waarin Guided By Voices de afgelopen jaren albums uitbrengt, valt het niet mee om nog iets nieuws op te schrijven over Tremblers And Goggles By Rank. Ook het nieuwe album van Guided By Voices is weer gemaakt met de bezetting die inmiddels ruim vijf jaar mee gaat en zo langzamerhand best de ultieme bezetting van Guided By Voices mag worden genoemd.

Voorman en zanger Robert Pollard laat zich ook op Tremblers And Goggles By Rank begeleiden door gitaristen Doug Gillard en Bobby Bare Jr. en de door Mark Shue en Kevin March gevormde ritmesectie en ook de inmiddels vertrouwde producer Travis Harrison is weer van de partij op het album.

De zang van Robert Pollard doet ook op het nieuwe album van Guided By Voices af en toe denken aan die van Peter Gabriel, maar waar op het eerder dit jaar verschenen Crystal Nuns Cathedral flink wat invloeden uit de progrock waren te horen, is Tremblers And Goggles By Rank juist wat opgeschoven richting lo-fi en indierock.

Bij beluistering van Tremblers And Goggles By Rank is binnen een paar noten duidelijk dat het om een nieuwe album van Guided By Voices gaat, maar de vele albums die de afgelopen 35 jaar zijn verschenen zijn zeker niet inwisselbaar. Tremblers And Goggles By Rank bevat zoals gezegd minder invloeden uit de progrock dan een aantal van zijn voorgangers, maar de songs op het album klinken complexer, melodieuzer en meer uitgewerkt dan de songs op de albums waarmee de band gedurende de jaren 90 met veel succes aan de weg timmerde.

Guided By Voices heeft een lange historie van wisselende bezettingen, maar het wat langer spelen in dezelfde bezetting doet de band goed. Tremblers And Goggles By Rank laat een hecht spelende band horen, waarin de ritmesectie zorgt voor een solide basis en de gitaristen mogen excelleren. Robert Pollard gaat inmiddels al een tijdje mee, maar ik vind zijn zang vooralsnog alleen maar beter worden.

Het is knap dat Guided By Voices zoveel albums op rij een bijzonder hoog niveau weet vast te houden, maar het is nog knapper hoe de band er in slaagt om steeds weer net wat andere accenten te leggen, waardoor ook Tremblers And Goggles By Rank weer wat toevoegt aan zijn vele voorgangers.

Het nieuwe album van de Amerikaanse band put net wat meer uit de archieven van de 90s indierock, de psychedelica en de American Underground, maar ook dit keert duikt een meer prog-georiënteerde song op of citeert de band uit haar eigen archieven als lo-fi pioniers. Er komt vast een moment dat zelfs de fans van de band wat 'Guided By Voices moe' gaan raken, maar dat punt is voorlopig nog niet bereikt. Ook Tremblers And Goggles By Rank is immers weer een album dat vrijwel alle andere gitaarplaten van het moment het nakijken geeft. Erwin Zijleman

Ik vind deze plaat van Guided by Voices weer aardig geslaagd eigenlijk, en dat is nog een understatement. Voor Pollard en de zijnen zijn die liedjes van behoorlijk lange adem, en klinkt alles eigenlijk wat minder snedig, en lomer, meer psychedelisch ook lijkt het. En ja, ook in combinatie met die elementen komt de stem van Pollard krachtig over.

Pollard verliest daarbij de song ook nooit uit het oog, al kon het soms misschien wat gebalder. Een andere plaat dan voorganger Crystal Nuns Cathedral, en ik moet beide gewoon nog 'ns luisteren, maar dit lijkt gewoon tweemaal een dikke 4 sterren te gaan worden. Topband!

Geen tijd voor dit soort grappen aangezien er een nieuwe release in aantocht is.

Betreft overigens wel een verzameling van 4 ep's uit 93-94. Of zoals de GBV website aangeeft: 'essential for fans of Vampire On Titus and Bee Thousand'. Ik voel me aangesproken!

Helaas geen nieuwe release. Gewoon een heruitgave van (imho niet zulke geweldige) EP's die je nu ook al gewoon op Spotify kunt luisteren.