Weinig verrassend solowerkje, dat qua geluid en sfeer sterk doet denken aan de symfonische live-albums van Metallica. Niet vreemd wanneer je hoort dat Edwin Outwater, dirigent van S&M 2, aan deze vier tracks heeft meegewerkt. Het gitaarspel van Hammett is aangenaam genoeg, net als het songmateriaal, maar het klinkt alsof je het allemaal wel eens eerder hebt gehoord. En beter.