beabadoobee - Beatopia (2022)

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: beabadoobee - Beatopia - dekrentenuitdepop.blogspot.com

beabadoobee - Beatopia
Na een geslaagd debuut met vooral invloeden uit de 90s indierock, laat beabadoobee op haar tweede album een veelzijdiger geluid horen, wat een serie aanstekelijke maar ook knappe pop- en rocksongs oplevert

De jonge Brits-Filipijnse muzikante beabadoobee debuteerde een kleine twee jaar geleden met het interessante Fake It Flowers, dat zich vooral liet inspireren door de 90s indierock die werd gemaakt voor ze werd geboren. Het zijn invloeden die ook zijn te horen op haar nieuwe album Beatopia, maar de muzikante uit Londen kiest dit keer voor een veelzijdiger geluid, waarin ook zeker ruimte is voor invloeden uit de pop. Beatopia is een persoonlijk album, waarop beabadoobee van haar hart geen moordkuil maakt, maar de jonge muzikante laat ook horen dat ze en zeer getalenteerd songwriter is, die ook nog eens in meerdere genres uit de voeten kan. Je hoort het er misschien niet direct aan af, maar dit is een knap album.

Ik was in de herfst van 2020 zeer gecharmeerd van het debuutalbum van beabadoobee, het alter ego van de op de Filipijnen geboren, maar in Londen opgegroeide muzikante Beatrice Kristi Laus. Bij het verschijnen van Fake It Flowers was beabadoobee pas twintig jaar oud, maar ze had er op dat moment al een aantal jaren in de muziek op zitten.

De jonge muzikante voelde zich in Londen vaak onbegrepen en buitengesloten en vluchtte in de muziek van met name haar helden Pavement en Elliott Smith. Het zijn invloeden die nog niet zo goed waren te horen op de eerste muziek die beabadoobee maakte en beschikbaar maakte via TikTok en een aantal prima EP’s, waarop vooral lome bedroom pop was te horen.

Op Fake It Flowers pakte de jonge muzikante uit Londen echter de gitaren op en nam ze de luisteraar mee terug naar de vrouwelijke indierock uit de jaren 90. Het debuut van beabadoobee herinnerde vooral aan destijds ook piepjonge muzikanten als Michelle Branch en Avril Lavigne, maar ik hoorde af en toe ook wel wat van Juliana Hatfield en dat was en is een groot compliment.

Fake It Flowers kon overigens ook zo af en toe de kant van de 90s pop op gaan, maar alles bij elkaar genomen kreeg het debuutalbum van de jonge muzikante uit Londen van mij een prima rapportcijfer. Alle reden dus om uit te kijken naar het tweede album van beabadoobee en dat album is deze week verschenen.

Beatopia borduurt deels voort op het geluid van het debuutalbum van beabadoobee, maar Beatrice Kristi Laus weet haar geluid ook te vernieuwen. Beatopia opent met een lekker stevige rocksong, die je, net als een aantal andere songs op Fake It Flowers, onmiddellijk mee terug neemt naar de vrouwelijke indierock uit de jaren 90.

Vaker dan het debuutalbum van beabadoobee schuift Beatopia echter op richting pop en R&B. Het is de pop en R&B van dit moment, maar een jaren 90 vibe is nooit heel ver weg in de muziek van beabadoobee. Dat blijft bijzonder want ze heeft het betreffende decennium zelfs in de luiers niet meegemaakt.

Ik heb zelf nog altijd een voorkeur voor de wat meer rock georiënteerde songs van de jonge muzikante uit Londen, want gruizige gitaren en fluisterzachte meisjeszang is nog altijd een aangename combinatie. Ook de popsongs van beabadoobee kan ik overigens wel waarderen, want ook in de songs die aansluiten bij pop en R&B slaagt beabadoobee er in om net wat eigenzinniger te klinken dan de meeste van haar leeftijdsgenoten in het genre.

Vergeleken met Fake It Flowers is Beatopia op een aantal terreinen een duidelijk beter album. De instrumentatie is mooier en veelzijdiger, de productie is trefzekerder en ook de zang van Beatrice Kristi Laus is beter dan op het debuutalbum. Het grootste verschil zit hem echter in de songs, die misschien wat meer tegen pop aanleunen, maar ook volwassener klinken, zonder dat het persoonlijke karakter van de songs van beabadoobee is verdwenen.

Verder blijkt beabadoobee op Beatopia van vele markten thuis en dat is knap. Indierock, pop, R&B, folk en zelfs bossa nova komen voorbij op het nieuwe album van de muzikante uit Londen en uit de bocht vliegen doet ze nooit. Iedereen die, net als ik, een zwak had voor het debuut van beabadoobee, zal ook Beatopia kunnen waarderen, maar iedereen die dit debuut liet liggen, moet het misschien toch nog eens proberen met dikt album. Erwin Zijleman

Een verrassend goed album. Ook na Fake It Flowers, Beabadoobees debuut album. Bea Laus durft het aan vele kanten van haarzelf en haar muziek te laten zien. Beatopia is net zo fantasievol als de beste The Beatles studio albums, 'Sgt. Peppers' en 'Abbey Road'. Nee, niet net zo goed, maar wel een plaat waar de 21 jarige zangeres er volledig voor gaat en allerlei muzieksoorten, -stijlen en invloeden, succesvol, door elkaar weeft. Zowel tussen de nummers onderling als binnen een nummer. 21 jaar en dit al kunnen? Ik durf te spreken van een groot talent.

Of het in het onbewuste een grote rol speelt valt te betwisten, maar de ontwikkeling van jonge muzikanten hangt veelal samen met het aanbod vanuit de ouderlijke thuissituatie. De in 2000 geboren Filipijnse Beatrice Kristi Laus is een zangeres die haar inspiratie uit de krachtige jaren negentig indiepop haalt en daar tevens op dat moment populaire sensueel slacker girlpower bandbeleving aan toevoegt. Liedjes uit haar ouders puberteit, gedoseerd een tikkeltje rebels maar vooral zeer melodieus.

Net als iedere gemiddelde tiener worstelt ze tijdens de jeugdjaren met haar ontplooiende persoonlijkheid, het wankelende zelfbeeld en verliest ze de grip op de realiteit door zich intens in haar schijnwereld te storten. Beatopia ontstaat in die fantasie, en is voor een periode haar enige vastigheid. Als de pandemie alle zekerheden onder controle krijgt en deze voor onzekerheden inruilt ontstaat die behoefte om zich opnieuw te identificeren met dat veilige verleden. De confrontatie met de in de loop der jaren ontstaande slijtage, oneffenheden en de nodige valkuilen maakt dit pad echter stukken minder bewandelbaar dan verwacht.

Beatopia gaat verder waar Fake It Flowers ophoudt, dezelfde lichtvoetige donkere schoenpoets glans, zonder de gitaargrunge abstractheid maar wel met dat dromerige dansbare toekomstperspectief. Vluchten in het ontvluchten, onthaasten in het haastige. Als de aarde stilstaat biedt het de mogelijkheid om al het aanwezige te observeren, te herstructureren en steen voor steen opnieuw te reconstrueren. Beatrice Kristi Laus verkeerd in die onwennige fase en zet haar alter ego beabadoobee aan het werk om haar tweede plaat Beatopia te voltooien.

Antiheld Beatrice Kristi Laus flirt met haar vrouwelijkheid en klinkt dan weer vertrouwd volwassen dan weer kinderlijk speels. In het zelf gecreëerde Beatopia krijgt de geaarde complexiteit van het echte leven steeds meer de overhand. Illusies lopen synchroon met de realiteitswaanzin van het Is it me or recently time is moving slowly? bestaan, overtuigend bekrachtigd in het rommelige dagdromerige Beatopia Cultsong waarin de hedendaagse geluidsbrij het muzikale platvorm vormt. Ontwaak uit de herhalingen, bereidt je voor op de doorstart. 10:36 is een net zo grote charmante gestructureerde puinhoop, maar is dit niet simpelweg een smetteloze beeldvorming van het dagelijkse leven? De glans die er aan gegeven wordt komt voort uit onze hunkering naar perfectionisme, terugkerende zekerheden en idealisme en staat mijlenver van die feitelijkheid verwijderd.

Ritmisch jazzy ondergaat The Perfect Pair een gedurfde haakse bijna wiskundige hersenspoelende behandeling om in alle rust dat evenwicht te hervinden. Beeldende folky tragiek in het kwetsbare wonderschone Ripples. De vreemde gedachtekronkels van beabadoobee misbruikt de liefdespartner als een vervangbaar gebruiksvoorwerk. Therapeutisch verdoofd zonder empathievermogen, zonder sensitiviteit en zonder enig besef van houden van. Het experimentele geluk in boventallig drugsgebruik zoeken, om vervolgens met die achterliggende overbevolkte leegte geconfronteerd te worden. Een workaholic verslaafde, de kick uit het niets binnenhalende. Contactgestoord het gesprek vermijden, maar wel een spervuur aan ontembare woorden op de luisteraar loslaten.

Ze staat er niet alleen voor, de bevriende violiste Georgia Ellery ondergaat diezelfde onzekerheid nu de toekomst van haar prijswinnende broodwinners band Black Country, New Road slapjes aan een wankelend koorddraadje hangt en ze grote ogen gooit met de zekerheid van Jockstrap. Haar spaarzame vrijgekomen tijd verdeelt ze onder andere in dit beabadoobee project waarop ook Bombay Bicycle Club vocalist Jack Steadman en tevens The 1975 voorman Matty Healy en zijn drummende, maar hier achter de synthesizers gekropen bandmaatje George Daniel hun aandeel leveren in een tijd dat vriendschappen alleen maar hechter lijken te worden.

Dat blijkt wel als Matty Healy zijn persoonlijke tekst van Pictures of Us opoffert om die jeugdherinneringen te transformeren in die geschiedachtergrond van Beatrice Kristi Laus, die er een geheel eigen track van maakt. Al zorgt zijn fluisterende geweten wel de leidraad van de song. Toch is het vooral de R&B samenzang met de prachtige verschijning PinkPantheress in de harmonieuze zusterzang van het vreemd onvatbare Tinkerbell Is Overrated waarmee ze zichzelf in een overstijgende dimensie plaatst. Misschien is het besef er niet alleen voor te staan wel de onderliggende boodschap van Beatopia. Steeds meer nieuwe inwoners zoeken hun heil in die aardse sprookjeswereld van beabadoobee.

beabadoobee - Beatopia | Pop | Written in Music - writteninmusic.com

Introductie van Beabadoobee
Beabadoobee, geboren als Beatrice Laus in de Filipijnen en opgegroeid in Londen, is een snelgroeiende ster in de indierockscene. Ze staat bekend om haar melancholische muziek, sterke gitaarspel en een unieke mix van invloeden, zoals jaren '90 alternatieve rock en hedendaagse pop. Haar eerste album, Fake It Flowers uit 2020, bracht haar in de schijnwerpers, en nu verkent ze nieuwe muzikale paden met haar album Beatopia uit 2022.

Over het album "Beatopia" (2022)
Beatopia is een album dat de luisteraar meeneemt op een emotionele reis. Het is niet zomaar een verzameling nummers, maar voelt als een diepgaande verkenning van gevoelens en ervaringen. Beabadoobee slaagt erin om met elk nummer een andere sfeer te creëren, van dromerig en mystiek tot speels en energiek.

De nummers op het album

Beatopia Cultsong
Het album begint met Beatopia Cultsong, een dromerig nummer met zachte akkoorden en introspectieve teksten. Dit nummer voelt daardoor als een mysterieuze poort naar de rest van het album met een sfeer van mystiek en betovering. Het is kalmerend en geeft een bijna magisch gevoel, alsof je een onbekende maar vertrouwde wereld binnenstapt.

10:36
10:36 heeft een speelse melodie en een opvallende, kinderlijke zangstijl van Beabadoobee. De eerste keer luisteren voelt het wat onwennig, maar naarmate je het vaker hoort, begint de charme van dit nummer je te grijpen. De tekst behandelt thema's als eenzaamheid en verlangen, en de onvoorspelbare wendingen in de melodie houden je aandacht vast.

Sunny Day
Dit nummer is luchtig en vrolijk, een ode aan zonnige, zorgeloze dagen. De heldere gitaarlijnen en de opgewekte zang maken het een fijn, licht nummer om naar te luisteren. Hoewel het geen opvallend hoogtepunt van het album is, laat Sunny Day zien hoe Beabadoobee moeiteloos kan wisselen tussen verschillende stemmingen en sferen.

See You Soon
See You Soon is een van de meer sfeervolle nummers op het album. Het creëert een warme, omhullende sfeer die je bijna fysiek kunt voelen. Het nummer komt echt tot zijn recht als je het op een hoger volume beluistert, wat de ervaring nog intenser maakt.

Ripples
Dit nummer klinkt melancholisch en gaat over verlangen. Ripples voegt een diepere emotionele laag toe aan het album, met een toon die de luisteraar uitnodigt om na te denken over eigen ervaringen met verlies en verlangen.

The Perfect Pair
The Perfect Pair valt op door de Latijns-Amerikaanse invloeden die het een verfrissende wending geven. Dit aanstekelijke nummer neemt je mee naar zonnigere oorden en biedt een welkome afwisseling tussen de meer introspectieve nummers.

Broken Cd
Met een vleugje jazz biedt Broken Cd een interessante nieuwe dimensie op het album. De subtiele ritmes en nuances maken dit nummer verfijnd en intrigerend, een van de meest unieke momenten op Beatopia.

Talk
Dit nummer is een energieke uitbarsting van krachtige gitaren en een levendige vibe. Talk is een oppepper te midden van de meer ingetogen tracks en voelt als een lijflied voor jongeren die hun plek in de wereld proberen te vinden. Het nodigt uit tot meezingen en springen.

Lovesong
Lovesong is misschien niet het meest memorabele nummer van het album, maar past wel goed in de algehele flow. Hoewel het wat generiek aanvoelt, sluit het naadloos aan bij de sfeer die Beatopia als geheel wil uitstralen.

Pictures of Us
Pictures of Us begint verfrissend en evolueert naar een dromerige melodie die naar een stevig en bevredigend einde leidt. De opbouw en dynamiek van het nummer maken het een van de sterkere tracks van het album.

Fairy Song
Dit nummer voegt meer volume en energie toe aan het album. Fairy Song heeft een magische sfeer die perfect aansluit bij de titel. Het is levendig en sprankelend, waardoor het een energieke boost geeft.

Don’t Get the Deal
Don’t Get the Deal is een nummer dat makkelijk in je hoofd blijft hangen. Het stevige refrein en de mooie melodie zorgen ervoor dat je dit nummer blijft neuriën, zelfs nadat het afgelopen is.

Tinkerbell Is Overrated
Met een opwindend tempo en een vrolijke melodie is Tinkerbell Is Overrated een energiek nummer dat een glimlach op je gezicht tovert. Het is speels en licht, een verademing tussen de meer serieuze nummers op het album.

You’re Here That’s the Thing
Het album sluit af met You’re Here That’s the Thing, een kalm en geruststellend nummer dat een gevoel van afronding geeft. Het voelt als een passend slotstuk voor deze veelzijdige muzikale reis.

Conclusie
Beatopia is een album vol variatie en emotie, waarin Beabadoobee verschillende muzikale stijlen verkent en haar unieke geluid verder ontwikkelt. Van dromerige melodieën tot krachtige gitaren, elk nummer biedt iets nieuws en bijzonders. Hoewel sommige nummers minder opvallen, blijft de algemene sfeer van het album sterk en consistent.

Aanbeveling
Als je houdt van indierock met een vleugje melancholie en verkenning van verschillende stijlen, dan is Beatopia zeker een album dat je moet beluisteren. Beabadoobee laat zien dat ze niet bang is om te experimenteren, en haar unieke mix van invloeden maakt dit een boeiend en gevarieerd album. Perfect voor zowel rustige momenten als dagen waarop je wat meer energie nodig hebt.

Eerder verschenen op www.jorros-muziekkeuze.nl