musician schreef:
Na Queen I, Queen II, Sheer heart attack, A night at the opera en A day at the races (was al wat minder) kun je bepaald niet onder de indruk zijn geweest van News of the world. Ondanks Spread your wings heb ik hem langdurig boos in de hoek laten liggen. Voor een beoordeling van Innuendo (zie aldaar) nog maar weer eens gedraaid en het viel weer niet mee.
Vanaf A day at the races raakt Queen in een creatieve dip. Krampachtig wordt geprobeerd e.e.a. te corrigeren met modieuze electronica, druilerige meezingers enz. Beter was het geweest, als er na A day at the races een pauze zou zijn ingelast van een jaar of 3, 4. Want vanaf News of the world tot aan The works zet Queen een valpartij in, die het kelderen van de beurs als gevolg van de kredietcrisis nog doet verbleken.
Maar, dat gezegd hebbende, is News of the world welliswaar de eerste valpartij, wel vanaf zo'n beetje het hoogste podium. Dan kun je nog veel hebben en dan ben je ook bepaald nog niet het slechtste album van de band. Maar veel draaien, dat zit er niet in.
Laat ik het hier nu even niet mee eens zijn. News of the World en Jazz een valpartij en a Kind of Magic en the Miracle wel op niveau? News of the World was gewoon even een bewuste schakel terug naar een ietwat soberder bandgeluid. Dit wordt bij Jazz ook doorgezet. Dat het niet de favorieten zijn is begrijpelijk, maar ik snap niet hoe je als liefhebber van de eerste albums aKoM en the Miracle hoger kunt inschatten. Ik vind dit juist de zwakkere albums (Flash Gordon even uitgesloten)....
News of the World herbergt in mijn ogen allereerst de bekende singles, die ondanks het feit dat ze zijn doodgedraaid in stadions e.d. gewoon sterk zijn en juist dat flamboyante en arrogante uitstralen waar Queen voor stond. Daarnaast zijn pareltjes als All dead, all dead, It's late en zeker My melancholy blues alle moeite waard. Ach ja, er zitten een paar songs in die tot de middenmoot behoren, maar daar hadden de laatste albums (uitgezonderd Innuendo) er meer van, met alle respect....