Bear's Den - Blue Hours (2022)

Eerste mooie single van Blue Hours;

Spiders

Er zijn nu 4 singles van de nieuwe plaat uit. Stuk voor stuk goede nummers met als uitschieter ‘Shadows’.

De Britse folk band Bear's Den werd in Londen geformeerd en bestaat inmiddels tien jaar. Andrew Davie en Kevin Jones zijn de stabiele factoren van de groep, Joey Haynes, medeoprichter, heeft de band in 2016 verlaten.

Het debuutalbum "ISLANDS", dat in 2014 verscheen was een succes en zette de band meteen op de kaart. Opvolgers waren "RED EARTH & POURING RAIN" uit 2016 en "SO THAT YOU MIGHT HEAR ME" dat in 2019 verscheen. Met Paul Firth brachten ze in 2020 "FRAGMENTS", maar "BLUE HOURS" is het vierde studioalbum van het duo. De muziek die Bear’s Den maakt zou je kunnen plaatsen in de hoek van indie en folk. Er zijn op bepaalde momenten behoorlijke raakvlakken met Snow Patrol, zowel qua stem als muziek. Het is toegankelijk, zit goed in elkaar en de liedjes zijn pakkend.

Dat geldt ook voor “BLUE HOURS”, iets meer dan 43 minuten en tien songs. “NEW WAYS” is een heerlijk, uptempo opener met een mooie melodielijn. In het titelnummer gaat het tempo nog iets omhoog en het nummer heeft een synth-pop aanpak, met smaakvolle variatie. “FRIGHTENED WHISPERS” is het eerste rustpuntje, een prachtig en sfeervol nummer met rustige en stevigere delen. “GRATITUDE” is één van de hoogtepunten van het album. Mooi, ingetogen gezongen en een heerlijke melodielijn en het werkt toe naar een soort van climax, waardoor de spanning in het nummer blijft. Er staan op het album twee nummers van iets meer dan vijf minuten en de ballad “SHADOWS” is de eerste. Ik vind hier de link met Snow Patrol erg duidelijk. Het pianospel is prachtig, smaakvolle strijkers arrangementen en de toevoeging van de blazers is goed gevonden. Daarna volgt opnieuw een ballad, want “ALL THAT YOU ARE” is een regelrechte “heartbreak song”, waarbij er met respect terug gekeken wordt op een relatie die het niet gered heeft. “I Hope You Find Someone Who Loves You, For All That You Are, I Hope I Find Someone Who Loves Me, For All That I Am”, een prachtige zin. Het tempo gaat omhoog in het pakkende “SPIDERS”, waarna in “SELECTIVE MEMORIES” het tempo weer zakt. Beide nummers zijn de moeite waard, maar ik vind ze bij de mindere songs van “BLUE HOURS” horen. Bijna vijf minuten klokt “ON YOUR SIDE”, dat na een mooi intro uitgroeit tot een sfeervol liedje met opnieuw een prachtige melodie. Het tweede nummer dat boven de vijf minuten klokt is het slotakkoord “ALL THE WRONG PLACES", ballad, prachtige strijkers arrangementen, van heel zacht en klein naar iets groter, maar allemaal wel binnen de typische ballad aanpak. De leadzang van Davie drukt een intieme stempel op de muziek. Zijn stem is melancholisch, heeft variatie en ik vind het een mooie stem.

“BLUE HOURS” laat misschien niet veel nieuws van Bear’s Den horen, maar het album is wel een prima toevoeging op het reeds bestaande materiaal van het duo en is daarom een mooi cadeau voor hun 10 jarig jubileum. Prachtig album en op naar de 15 jaar!

Bear's Den heeft precies wat ik ook heb met Death Cab for Cutie, Shearwater etc: prima muziek maar de zanger had gewoon nooit zanger moeten worden. Hoog, nasaal en vooral zo ontzettend kleurloos, alsof ik Mr. Garrison hoor zingen van South Park, of gewoon een random guy van achter de balie bij de MediaMarkt. Voor mij wordt muziek ook mede ingekleurd door een karakteristieke vertelling in de vorm van een mooi stemgeluid.

Het maakt mij niet uit of het hoog of laag is, als het maar niet middle of the road is; en dat is dit echt heel erg. Wanneer de kleurpalleten van de nummers dan ook nog eens niet echt spannend zijn dan heb je gewoon een mokersaai plaatje.

Netjes binnen de lijntjes, nooit spannend, maar altijd toch wel weer een aangename luisterervaring. Dat is Bear's Den voor mij. Ook weer op dit 'Blue Hours'.

Behoorlijk bloedeloos dit..

Niks bloedeloos. Mooi, vooral de up tempo liedjes. Wel niks nieuws, maar dat hoeft niet, klinkt gewoon goed.

Ik moet gewoon even reageren op de uitlatingen van Monsieur'.
Bear's Den is gezegend dat het een zanger heeft met misschien wel de mooiste stem die ik de afgelopen jaren heb gehoord. Zeggingskracht, zuiver gezongen en heel veel emotie in zijn stem. Kortom, het totaal tegenovergestelde dat wat Monsieur' er in meent te horen....

Wel vind ik dat de CD's van Bear's Den steeds een tikkeltje minder mooi worden. Teveel geproduceerd, de songs blijken akoestisch juist veel sterker. Kortom, wil je met Bear's Den beginnen, pak dan meteen de eerste plaat Islands.
De EP's zijn trouwens wel bloedstollend mooi, hopelijk gaan ze die nog een keer bundelen en als CD uitbrengen...

Blijf het album Islands uit 2014 hun beste vinden maar ook deze Blue Hours is weer een aangename luisterervaring.
Weinig vernieuwend zoals reeds bij eerdere albums gemeld maar wel een fijne plaat.
Het ontroerende Selective Memories vind ik wel een hoogtepunt net zoals het fraaie All That You Are.
Stemgeluid van de zanger heeft veel raakvlakken met die van Snow Patrol.

Speciaal voor jou ben ik dan toch maar even helemaal door deze plaat heen geploegd. De zang valt me over het algemeen wel mee, het is niet zo verschrikkelijk als ik hierboven stelde. Muzikaal is het nergens bijzonder of spannend, het is The National, Death Cab For Cutie en The Slow Show maar dan aangelijnd met water. Die teksten zijn van zo'n ontzettend middelbare schoolniveau dat ik dit niet serieus kan nemen. Wellicht dat mijn vriendinnetje van toen ik 16 was, die met een tienerdepressie deze 10 smeekbedes mooi zou vinden.

Echter weet Bear's Den ook helemaal niet in welke vijver het wil vissen: het is niet hip of urgent genoeg voor de jeugd, het is te bloedeloos voor volwassenen. Hoe kun je nu nog aankomen met een nummer als Shadows en 'The shadows know you better than I do, they seem to know exactly where to find you. I'll just have to wait here patient for them to go.'

Nee bedankt.

Laten we constateren dat we het geheel niet eens zijn Monsieur
Wel fijne beeldspraak met die tienerdepressie

En complimenten dat je terug komt op je oordeel over de zang....

Geen bijster originele sound, maar wel heel fijn luisterbaar op, bijvoorbeeld, de vroege zondagochtend.

Wat is dit voor een lelijke en goedkope hoes (in tegenstelling tot die van Red Earth & Pouring Rain)! Hopelijk geeft dit geen indicatie voor de kwaliteit van de muziek. Even deze beluisteren.