Madrugada - Chimes at Midnight (2022)
mijn stem
210 stemmen
Noorwegen
Rock
Label: Warner
-
Nobody Loves You Like I Do (5:34)
-
Running from the Love of Your Life (3:46)
-
Help Yourself to Me (5:04)
-
Stabat Mater (5:18)
-
Slowly Turns the Wheel (5:45)
-
Imagination (5:19)
-
Dreams at Midnight (4:27)
-
Call My Name (4:06)
-
Empire Blues (5:00)
-
You Promised to Wait for Me (4:29)
-
The World Could Be Falling Down (4:23)
-
Ecstasy (5:21)
-
If I Was the Captain of This Ship * (4:24)
-
Heaven Coming Down * (3:34)
-
Warmer Than Gold * (4:04)
-
True Desire * (5:40)
-
You Promised to Wait for Me * (4:38)
met Ane Brun
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur:
58:32
(1:20:52)
0
geplaatst: 27 januari 2022, 22:06 uur
Als ik met mijn eigen smaakbril goed tussen de regels van bovenstaande door lees, verwacht ik hier bar weinig van. Alledaags, U2, grote gebaren, Monster, weinig variatie...
2
geplaatst: 27 januari 2022, 22:08 uur
Venceremos schreef:
Als ik met mijn eigen smaakbril goed tussen de regels van bovenstaande door lees, verwacht ik hier bar weinig van. Alledaags, U2, grote gebaren, Monster, weinig variatie...
Als ik met mijn eigen smaakbril goed tussen de regels van bovenstaande door lees, verwacht ik hier bar weinig van. Alledaags, U2, grote gebaren, Monster, weinig variatie...
Maar jouw bril hoeft niet de mijne te zijn natuurlijk, dus wie weet zie jij het heel anders. Ben benieuwd
0
geplaatst: 28 januari 2022, 08:41 uur
Met de (beperkte) kennis die ik van hun voorgaande werk heb durf ik ook wel te stellen dat dit niet het meest spannende album van ze is. Maar dat betekend niet dat hier niet van genoten kan worden. Een eerste luisterbeurt bevalt dan ook erg goed moet ik zeggen.
0
geplaatst: 28 januari 2022, 11:13 uur
Sinds het verpletterende debuut van Madrugada - dat wat mij betreft in één zucht genoemd kan worden met de grootste klassiekers uit de jaren 90 - staan ze garant voor kwaliteit.
Dat is op Chimes of Midnight niet anders.
Tuurlijk had het een bak spannender gemogen, maar in de volledige lijn van het album klopt het.
(You Promised To Wait For Me hadden we kunnen missen, als je het mij vraagt.)
Jammer dat het vinyl zo'n belachelijke prijs heeft. Ik had hem graag willen hebben.
(Met zo'n prijzen is plaatjes draaien niet meer leuk.)
Dat is op Chimes of Midnight niet anders.
Tuurlijk had het een bak spannender gemogen, maar in de volledige lijn van het album klopt het.
(You Promised To Wait For Me hadden we kunnen missen, als je het mij vraagt.)
Jammer dat het vinyl zo'n belachelijke prijs heeft. Ik had hem graag willen hebben.
(Met zo'n prijzen is plaatjes draaien niet meer leuk.)
3
geplaatst: 28 januari 2022, 11:14 uur
Als Madrugada adept van het eerste uur kan ik niet anders dan teleurgesteld zijn. De nummers scheren zowel qua tekst als melodieën gevaarlijk dicht langs het kitscherige, het valse sentiment.
Ongelofelijk dat na het toeren met het Industrial Silence materiaal, Sivert c.s. met deze mid tempo gepolijste draak komt. Lioness was een plaat die ook dicht tegen het sentimentele aanhing, maar wel met veel betere, strakkere songs en meer afwisseling.
Sivert lijkt die lijn helaas op de verkeerde manier te hebben doorgezet. Ook Cato Salsa, die kijkend naar de platen waar hij meer een stempel op mocht drukken (long slow distance en moonlanding), kreeg kennelijk geen gelegenheid Chimes at Midnight wat edge, wat urgents te geven. Enfin, slechts mijn mening en ik ga ze uiteraard gewoon weer live zien.
Ongelofelijk dat na het toeren met het Industrial Silence materiaal, Sivert c.s. met deze mid tempo gepolijste draak komt. Lioness was een plaat die ook dicht tegen het sentimentele aanhing, maar wel met veel betere, strakkere songs en meer afwisseling.
Sivert lijkt die lijn helaas op de verkeerde manier te hebben doorgezet. Ook Cato Salsa, die kijkend naar de platen waar hij meer een stempel op mocht drukken (long slow distance en moonlanding), kreeg kennelijk geen gelegenheid Chimes at Midnight wat edge, wat urgents te geven. Enfin, slechts mijn mening en ik ga ze uiteraard gewoon weer live zien.
0
geplaatst: 28 januari 2022, 13:48 uur
Een enorme verrassing een nieuw album van wat toch wel een van mijn favoriete bands van de jaren 00 was. Echt een van de mooiste, betoverende optredens ooit rond 2002 in Melkweg of Paradiso. Ik weet het niet meer. Vorig jaar deed ik een interview met Sivert Høyem en bleek uit niets dat er iets in deze richting mogelijk zou zijn. Hij sprak dan ook over zijn nieuwe solo EP, dus niet zo raar.
De eerste beluistering leidt tot de conclusie dat het erg mooi is, zeer vertrouwd, maar dat het vuur ontbreekt. Dat is al in 2007 gedoofd, dat vuur, met de dood van Robert Buras. Meer een Høyem solo cd dus dan een Madrugada plaat. Dat gezegd hebbende, zou Chimes at Midnight toch wel een pareltje kunnen blijken te zijn en zeker een plaat om in huis te halen. Die stem in de juiste nummers is altijd goed en dan nog een randje in 'The World Could Be Falling Down' ook. Man wat mooi. Wordt vervolgd.
De eerste beluistering leidt tot de conclusie dat het erg mooi is, zeer vertrouwd, maar dat het vuur ontbreekt. Dat is al in 2007 gedoofd, dat vuur, met de dood van Robert Buras. Meer een Høyem solo cd dus dan een Madrugada plaat. Dat gezegd hebbende, zou Chimes at Midnight toch wel een pareltje kunnen blijken te zijn en zeker een plaat om in huis te halen. Die stem in de juiste nummers is altijd goed en dan nog een randje in 'The World Could Be Falling Down' ook. Man wat mooi. Wordt vervolgd.
0
geplaatst: 28 januari 2022, 14:25 uur
Even zitten luisteren op Spotify - vinyl komt als het goed is straks pas binnen. Ecstasy is wel mijn persoonlijke favoriet, over het geheel gezien een heel fijn album. Imagination had was mij betreft niet er op gehoeven en vind ik tot nu toe het minste nummer. Het is voor mij (nog) niet het niveau Industrial Silence (en zeker niet Madrugada), maar het is zeker geen slecht album. Even een tijdje laten groeien.
1
geplaatst: 28 januari 2022, 14:39 uur
na 2 luisterbeurten is mijn voorlopige conclusie dat dit helaas een tegenvaller is. Zoals hierboven al eerder aangegeven; het had spannender gemogen, het klinkt iets te voorspelbaar en gelikt. Madrugada speelt op safe en dat is jammer, er had meer ingezeten.
Maar wie weet blijkt het een groeiplaat en moet ik er gewoon even inkomen. Ik ben in ieder geval blij dat ik de belachelijk dure vinyl versie niet ge-pre-ordered heb.
Maar wie weet blijkt het een groeiplaat en moet ik er gewoon even inkomen. Ik ben in ieder geval blij dat ik de belachelijk dure vinyl versie niet ge-pre-ordered heb.
0
geplaatst: 28 januari 2022, 16:57 uur
Wat blijft is die geweldige stem. In 2016 Høyem live gezien in een afgeladen Vera, mijn vader heeft het er nu nóg over en terecht. Diezelfde stem zorgt ervoor dat dit album een voldoende scoort. Mijn initiële scepsis van popclichés en ander gegalm worden deels bevestigd maar het valt nog best mee. De vocalen maskeren veel.
Het gedragen Stabat Mater en de countryfeel van Empire Blues blijven het meest hangen.
Het gedragen Stabat Mater en de countryfeel van Empire Blues blijven het meest hangen.
0
geplaatst: 29 januari 2022, 10:45 uur
mooie plaat, niet de beste dat blijft Industrial Silence.. maar deze heeft me aangenaam verrast.
0
geplaatst: 29 januari 2022, 12:18 uur
Las ergens dat Madrugada de veilige weg kiest. Snap wel wat wordt bedoeld maar toch is het een erg fijne plaat geworden. Die stem is onovertroffen hoewel ik zijn solowerk wat minder vind. Dus meer Madrugada aub!
0
geplaatst: 29 januari 2022, 14:50 uur
Vind het een geweldig album. Heerlijk. Een typisch Madrugada album maar dan net even anders. Superplaat. Dat alles gezien door mijn bril
0
geplaatst: 29 januari 2022, 17:05 uur
aERodynamIC schreef:
Imagination heeft iets zweverigs en doet me denken aan enkele Joshua Tree nummers van U2, of zeg ik nu iets heel geks?
Nee hoor, ik hoor in het intro ook Mothers of the Disappeared.Imagination heeft iets zweverigs en doet me denken aan enkele Joshua Tree nummers van U2, of zeg ik nu iets heel geks?
0
geplaatst: 29 januari 2022, 17:36 uur
Dit lijkt me het maximale van wat je kunt verwachten van een band die zo lang geen materiaal heeft uitgebracht.
T was t wachten waard, een mooie aanvulling op het toch al niet misselijke oeuvre.
T was t wachten waard, een mooie aanvulling op het toch al niet misselijke oeuvre.
1
geplaatst: 29 januari 2022, 21:10 uur
Ook deze plaat bevestigt voor mij weer dat Sivert de mooiste stem heeft die ik ken. Wat een timbre, wat een emotie, echt zo ontzettend mooi.
Eerste helft van de plaat vind ik duidelijk sterker dan de tweede, dan treedt de verzadiging wat toe, maar wellicht is het ook een kwestie van de songs beter leren kennen. Ik wacht daarom nog even met mijn stem.
Eerste helft van de plaat vind ik duidelijk sterker dan de tweede, dan treedt de verzadiging wat toe, maar wellicht is het ook een kwestie van de songs beter leren kennen. Ik wacht daarom nog even met mijn stem.
0
geplaatst: 29 januari 2022, 21:34 uur
Ik hoor vooral het intro van Still Haven't Found What I'm Looking For
9
geplaatst: 30 januari 2022, 14:18 uur
Djiezus, what the f*ck is wrong with you guys? Is de fanclub van Coldplay soms overgestapt naar Madrugada?
Haal die weeïge diarree eens uit de oren, zet 'Industrial Silence' of 'Nightly Disease' nog eens op en hoor hoe deze gruwelijk veel intenser, spannender, gevarieerder, melancholischer en stomweg gewoon beter zijn dan deze ingezakte ouwemannenbouquetreeksmuzak. Alleen het openingsnummer heeft nog iéts van de magische oude glorie, daarna zakt het als een plakkerige plumpudding in elkaar van tonale kasteelromannetjesgeneuzel. Dat Robert Burås gemist wordt, maken ze wel héél erg opzichtig duidelijk: hij zou op dit album geen fuck te doen hebben gehad (en die gitaar'solo' in 'Stabat Mater' klinkt dan ook nog eens nergens naar).
Een voordeel: de dubbel lp is zo achterlijk tyfusduur dat ik deze principieel weigerde in de pre-order te bestellen (is dat nu de makke om het in eigen beheer uit te brengen? Genoeg nieuwe releases zijn op 2LP verkrijgbaar voor €30 á €35,- en zelfs dat is al behoorlijk aan de prijs), maar nu zal ik 'em zelfs in de uitverkoopbakken laten liggen. Gatverdamme, wat een slap gejank en op momenten krijg ik zelfs een lichte hekel aan de zang van Sivert (het pathetische 'Ecstasy' en het schlagerachtige gejammer in 'Stabat Mater'). En hij heeft nota bene een van de mooiste stemmen in muziekland, dus dan moet je het wel écht zout(eloos) hebben gemaakt. Zelfs als R.E.M. een comebackplaat zou maken, dan zou die nog meer pit bevatten.
Écht slecht is het natuurlijk, godzijdank, niet, maar als al hun vorige albums gemakkelijk vier tot eerder vijf sterren verdienen, dan is dit een zeer zure, maar vooral zouteloze comeback. Ik heb bijna spijt dat ik tickets heb voor het concert in maart, want de setlist zal wel bomvol gevuld zijn met deze nieuwe candlelightkitsch.
Het is een doorsnee driesterrenalbum waarvan er honderden per jaar uitkomen, maar omdat het Madrugada is voor straf een halve ster eraf. De deceptie is groot.
Haal die weeïge diarree eens uit de oren, zet 'Industrial Silence' of 'Nightly Disease' nog eens op en hoor hoe deze gruwelijk veel intenser, spannender, gevarieerder, melancholischer en stomweg gewoon beter zijn dan deze ingezakte ouwemannenbouquetreeksmuzak. Alleen het openingsnummer heeft nog iéts van de magische oude glorie, daarna zakt het als een plakkerige plumpudding in elkaar van tonale kasteelromannetjesgeneuzel. Dat Robert Burås gemist wordt, maken ze wel héél erg opzichtig duidelijk: hij zou op dit album geen fuck te doen hebben gehad (en die gitaar'solo' in 'Stabat Mater' klinkt dan ook nog eens nergens naar).
Een voordeel: de dubbel lp is zo achterlijk tyfusduur dat ik deze principieel weigerde in de pre-order te bestellen (is dat nu de makke om het in eigen beheer uit te brengen? Genoeg nieuwe releases zijn op 2LP verkrijgbaar voor €30 á €35,- en zelfs dat is al behoorlijk aan de prijs), maar nu zal ik 'em zelfs in de uitverkoopbakken laten liggen. Gatverdamme, wat een slap gejank en op momenten krijg ik zelfs een lichte hekel aan de zang van Sivert (het pathetische 'Ecstasy' en het schlagerachtige gejammer in 'Stabat Mater'). En hij heeft nota bene een van de mooiste stemmen in muziekland, dus dan moet je het wel écht zout(eloos) hebben gemaakt. Zelfs als R.E.M. een comebackplaat zou maken, dan zou die nog meer pit bevatten.
Écht slecht is het natuurlijk, godzijdank, niet, maar als al hun vorige albums gemakkelijk vier tot eerder vijf sterren verdienen, dan is dit een zeer zure, maar vooral zouteloze comeback. Ik heb bijna spijt dat ik tickets heb voor het concert in maart, want de setlist zal wel bomvol gevuld zijn met deze nieuwe candlelightkitsch.
Het is een doorsnee driesterrenalbum waarvan er honderden per jaar uitkomen, maar omdat het Madrugada is voor straf een halve ster eraf. De deceptie is groot.
0
geplaatst: 30 januari 2022, 18:29 uur
Mijn kennismaking met deze band en ik ben toch aardig onder de indruk. Wat een mooie stem ook zeg, dat ik hier nog niet eerder van gehoord heb. Mocht het inderdaad waar blijken dat de eerste albums beter zijn dan heb ik nog heel wat luisterplezier in het verschiet.
0
geplaatst: 30 januari 2022, 21:01 uur
EvilDrSmith schreef:
Djiezus, what the f*ck is wrong with you guys? Is de fanclub van Coldplay soms overgestapt naar Madrugada?
Haal die weeïge diarree eens uit de oren, zet 'Industrial Silence' of 'Nightly Disease' nog eens op en hoor hoe deze gruwelijk veel intenser, spannender, gevarieerder, melancholischer en stomweg gewoon beter zijn dan deze ingezakte ouwemannenbouquetreeksmuzak. Alleen het openingsnummer heeft nog iéts van de magische oude glorie, daarna zakt het als een ingezakte plumpudding in elkaar van tonale kasteelromannetjesgeneuzel. Dat Robert Burås gemist wordt, maken ze wel héél erg opzichtig duidelijk: hij zou op dit album geen fuck te doen hebben gehad (en die gitaar'solo' in 'Stabat Mater' klinkt dan ook nog eens nergens naar).
Een voordeel: de dubbel lp is zo achterlijk tyfusduur dat ik deze principieel weigerde in de pre-order te bestellen (is dat nu de makke om het in eigen beheer uit te brengen? Genoeg nieuwe releases zijn op 2LP verkrijgbaar voor €30 á €35,- en zelfs dat is al behoorlijk aan de prijs), maar nu zal ik 'em zelfs in de uitverkoopbakken laten liggen. Gatverdamme, wat een slap gejank en op momenten krijg ik zelfs een lichte hekel aan de zang van Sivert (het pathetische 'Ecstasy' en het schlagerachtige gejammer in 'Stabat Mater'). En hij heeft nota bene een van de mooiste stemmen in muziekland, dus dan moet je het wel écht zout(eloos) hebben gemaakt. Zelfs als R.E.M. een comebackplaat zou maken, dan zou die nog meer pit bevatten.
Écht slecht is het natuurlijk, godzijdank, niet, maar als al hun vorige albums gemakkelijk vier tot eerder vijf sterren verdienen, dan is dit een zeer zure, maar vooral zouteloze comeback. Ik heb bijna spijt dat ik tickets heb voor het concert in maart, want de setlist zal wel bomvol gevuld zijn met deze nieuwe candlelightkitsch.
Het is een doorsnee driesterrenalbum waarvan er honderden per jaar uitkomen, maar omdat het Madrugada is voor straf een halve ster eraf. De deceptie is groot.
Djiezus, what the f*ck is wrong with you guys? Is de fanclub van Coldplay soms overgestapt naar Madrugada?
Haal die weeïge diarree eens uit de oren, zet 'Industrial Silence' of 'Nightly Disease' nog eens op en hoor hoe deze gruwelijk veel intenser, spannender, gevarieerder, melancholischer en stomweg gewoon beter zijn dan deze ingezakte ouwemannenbouquetreeksmuzak. Alleen het openingsnummer heeft nog iéts van de magische oude glorie, daarna zakt het als een ingezakte plumpudding in elkaar van tonale kasteelromannetjesgeneuzel. Dat Robert Burås gemist wordt, maken ze wel héél erg opzichtig duidelijk: hij zou op dit album geen fuck te doen hebben gehad (en die gitaar'solo' in 'Stabat Mater' klinkt dan ook nog eens nergens naar).
Een voordeel: de dubbel lp is zo achterlijk tyfusduur dat ik deze principieel weigerde in de pre-order te bestellen (is dat nu de makke om het in eigen beheer uit te brengen? Genoeg nieuwe releases zijn op 2LP verkrijgbaar voor €30 á €35,- en zelfs dat is al behoorlijk aan de prijs), maar nu zal ik 'em zelfs in de uitverkoopbakken laten liggen. Gatverdamme, wat een slap gejank en op momenten krijg ik zelfs een lichte hekel aan de zang van Sivert (het pathetische 'Ecstasy' en het schlagerachtige gejammer in 'Stabat Mater'). En hij heeft nota bene een van de mooiste stemmen in muziekland, dus dan moet je het wel écht zout(eloos) hebben gemaakt. Zelfs als R.E.M. een comebackplaat zou maken, dan zou die nog meer pit bevatten.
Écht slecht is het natuurlijk, godzijdank, niet, maar als al hun vorige albums gemakkelijk vier tot eerder vijf sterren verdienen, dan is dit een zeer zure, maar vooral zouteloze comeback. Ik heb bijna spijt dat ik tickets heb voor het concert in maart, want de setlist zal wel bomvol gevuld zijn met deze nieuwe candlelightkitsch.
Het is een doorsnee driesterrenalbum waarvan er honderden per jaar uitkomen, maar omdat het Madrugada is voor straf een halve ster eraf. De deceptie is groot.
Wat een agressie en taalgebruik, relax man.
Iets vaker Candelight luisteren, word je rustig van
1
geplaatst: 30 januari 2022, 21:18 uur
brt schreef:
Wat een agressie en taalgebruik, relax man.
Iets vaker Candelight luisteren, word je rustig van
Wat een agressie en taalgebruik, relax man.
Iets vaker Candelight luisteren, word je rustig van
Als ik al zo "agressief" word van die slappe po(e)pzooi van Madrugada, hoe denk je dat ik zou reageren op die échte muzakmeuk van Jan van Veen?
Ik denk dat ik met een stevige beukplaat beter tot rust kom.
Evenzogoed dank voor je helende poging.
0
geplaatst: 31 januari 2022, 07:41 uur
EvilDrSmith schreef:
Djiezus, what the f*ck is wrong with you guys? Is de fanclub van Coldplay soms overgestapt naar Madrugada?
Djiezus, what the f*ck is wrong with you guys? Is de fanclub van Coldplay soms overgestapt naar Madrugada?
Ho zeg, wacht even. Impliceert je nu dat Madrudaga afgezakt is naar het niveau van Coldplay? Mocht je daar de eerste 2 albums mee bedoelen dan kan ik het me nog wel indenken. Maar daarna is Coldplay toch wel echt vele malen minder dan dit.
0
geplaatst: 31 januari 2022, 09:42 uur
Begint na een aantal keren luisteren iets beter te bevallen. De plaat wordt wel heel erg gedragen door Sivert Hoyem. Ik heb een grote zwak voor het werk van Sivert, maar zonder zijn zang had deze plaat vrij inwisselbaar geweest. Op andere Madrugada-platen drukten de andere muzikanten (en dan met name Robert Buras) meer hun stempel. Ik ben er van overtuigd dat Cato Salsa hier meer inbreng had kunnen hebben. Maar ja, ik weet niet met welke gedachten de mannen van Madrugada deze plaat hebben opgenomen.
Wel een mooie ode aan de man dat er nog twee nummers op de plaat staan die mede door Buras zijn geschreven.
Al met al een fijne plaat die toch mijn interesse weer heeft door de altijd prachtige zang van Sivert.
Is dit een "typische" Madrugada-plaat geworden? Dat denk ik zeer zeker niet. Een paar nummers met een ruiger randje hadden niet perse misstaan.
Wel een mooie ode aan de man dat er nog twee nummers op de plaat staan die mede door Buras zijn geschreven.
Al met al een fijne plaat die toch mijn interesse weer heeft door de altijd prachtige zang van Sivert.
Is dit een "typische" Madrugada-plaat geworden? Dat denk ik zeer zeker niet. Een paar nummers met een ruiger randje hadden niet perse misstaan.
1
geplaatst: 31 januari 2022, 09:46 uur
EvilDrSmith schreef:
Djiezus, what the f*ck is wrong with you guys? Is de fanclub van Coldplay soms overgestapt naar Madrugada?
Djiezus, what the f*ck is wrong with you guys? Is de fanclub van Coldplay soms overgestapt naar Madrugada?
Mooie recensie. Ben het er niet 100% mee eens maar veel kan ik wel volgen. Vooral tekstueel is het bij momenten tenenkrommend kinderachtig slecht. Plaatsvervangende schaamte tijdens het luisteren van een plaat overkomt me niet vaak.Gelukkig maakt de stem en de muziek op vele plekken nog één en ander goed. Maar deze wordt de komende maanden niet veel gespeeld, dat staat vast.
0
geplaatst: 31 januari 2022, 11:29 uur
Ik word er niet warm of koud van en sluit me aan bij veel wat hierboven al wordt gezegd. Het is dat de kenmerkende stem het album draagt, anders had ik het niet herkend als zijnde een plaat van Madrugada. Die zijn doorgaan wat donkerder en dreigender. Deze wordt ter kennisname aangenomen en ik ga door naar een andere plaat.
1
geplaatst: 31 januari 2022, 16:28 uur
EvilDrSmith schreef:
Djiezus, what the f*ck is wrong with you guys? Is de fanclub van Coldplay soms overgestapt naar Madrugada?
Djiezus, what the f*ck is wrong with you guys? Is de fanclub van Coldplay soms overgestapt naar Madrugada?
Waarom dan 2,5 sterren? Dat is veel te veel voor dit album.
2
geplaatst: 31 januari 2022, 17:43 uur
Ik ben kritisch met hoge cijfers, maar ook met lage cijfers: je verdient niet zomaar twee sterren of minder, daar moet men echt hun slechtst voor doen. Hoe slap, gelikt en teleurstellend ook, dit is uiteindelijk eindeloos beter te verteren dan alle gierputstinkende troep 'n' bagger die 99,5% van de Top40 vervuilt.
1
geplaatst: 31 januari 2022, 17:48 uur
legian schreef:
Ho zeg, wacht even. Impliceert je nu dat Madrudaga afgezakt is naar het niveau van Coldplay? Mocht je daar de eerste 2 albums mee bedoelen dan kan ik het me nog wel indenken. Maar daarna is Coldplay toch wel echt vele malen minder dan dit.
Ho zeg, wacht even. Impliceert je nu dat Madrudaga afgezakt is naar het niveau van Coldplay? Mocht je daar de eerste 2 albums mee bedoelen dan kan ik het me nog wel indenken. Maar daarna is Coldplay toch wel echt vele malen minder dan dit.
Elke Coldplayliefhebber die Madrugada bij die laffe hap weet weg te halen, is winst. Al blijft het een pyrrusoverwinning.
0
geplaatst: 31 januari 2022, 17:51 uur
Al de kz en tr boven c.q. onder mij hebben geen enkel verstand van muziek. Zullen allemaal fans van TVOH en WIDM zijn. Gewoon luisteren naar dit album, zonder aan je pik of kut te hoeven zitten, en je komt er al bij klaar.
* denotes required fields.