Ill Considered - Liminal Space (2021)

De eerste volledige studioplaat, en ook een plaat met veel (bekende) gastbijdragen van de creme de la creme van de huidige britse jazz/fusion-scene.

Dit beloofd een heftig feest te worden. Ik kan niet wachten tot deze verschijnt. Zo met het verdwijnen van alle lockdown-restricties belooft november een erg rijke, muzikale maand te worden.

Fantastische jamplaat, die wat mij betreft toch soms net even te lang duurt. Je hoort duidelijk de sound van Ill Considered terug maar met een flinke saus Sons of Kemet erover heen.

Geen ouderwetse jazz of fusion, maar echt moderne jazzfusion. Ik weet niet heel goed dit te omschrijven, behalve dat het ook wat weg heeft van Shabaka and the Ancestors, maar het is toch helemaal Ill Considered maar dan voller, dansbaarder en meer urban.

Er staan wat ontzettend mooie momenten op, met name in de wat rustige stukken, maar als de hele zooi los gaat, is het enorm intens, broeierig en rauw, wat ik niet altijd even mooi vind. Dat vind ik de laatste Wildflower net even wat beter.

Maar toch steekt deze plaat wel flink boven de middenmaat uit, want hoe vaak komt er nog eens een echt rauwe jazz/jam plaat uit?

Niet de meest makkelijk in het gehoor liggende muziek. Moeilijk om hier echt een goed oordeel over te vellen. Over een tijdje nog maar een keer opzetten en opnieuw beoordelen.

Succes daarmee. Ik hoop dat je dan tot een beter eindoordeel komt, want deze band verdient beter.

Een bruisend collectief uit de net zo bruisende Londense Jazz scene. Uitgekiende levendige grooves worden gebruikt als springplank voor improv met als resultaat: Een salto met driedubbele schroef die landt in een kolkende zee. Deze moderne invalshoek van jazz, met een nadruk op opzwepende melodieën, weet ik zeer te waarderen.

Highlights: Light Trials, Loosed, The Lurch

Ik ga er zeker nog een keer naar luisteren.

leuke plaat, dit eerste studio-album van ill considered. de vinyl release laat helaas wel laaaaaaang op zich wachten...

Grondstoftekorten. Die platen van Abba en Adele gaan voor.

Mijn emailbox zit vol met berichten van independent artiesten waarvan het persen wordt uitgesteld. Maar uiteindelijk komt het vast wel goed.

Mooie plaat inderdaad. Light trailed (dat ritme..) en afsluiter Prayer vind ik de hoogtepunten.

Dankzij de nominaties in het Song van het Jaar topic dit ontdekt. Maar poh, wat is dit toch een podverdikkie lekker portie swingende jazz zeg.