menu

Deep Purple - Live in London 2002 (2021)

Alternatieve titel: Hammersmith Apollo / London, England / 2002/02/22

mijn stem
3,88 (4)
4 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: earMUSIC

  1. Woman from Tokyo (6:37)
  2. Ted the Mechanic (5:40)
  3. Mary Long (5:31)
  4. Lazy (7:06)
  5. No One Came (6:33)
  6. The Aviator (5:32)
  7. The Well-Dressed Guitar (3:12)
  8. Up the Wall (5:33)
  9. Black Night (9:05)
  10. Fools (10:13)
  11. Jon Lord's Key Solo (2:26)
  12. Perfect Strangers (6:54)
  13. Steve Morse's Riff Parade (6:51)
  14. Smoke on the Water (6:53)
  15. Speed King (15:34)
  16. Hush (5:27)
totale tijdsduur: 1:49:07
zoeken in:
avatar van Halloween
Hier ben ik benieuwd naar, het schijnt dat Ian Gillan ziek was tijdens dit optreden, dus de heren hebben voornamelijk veel instrumentaal gespeeld.
Nou weten we dat Deep Purple van nature gedreven zijn als we het hebben over lange instrumentale jam momenten op de Bühne, maar omdat ze dit de laatste jaren niet zo gek veel meer doen, lijkt me dit concert extra interessant.
Dit was een avond waarop de heren even terug moesten grijpen naar de jaren zeventig toen de gemiddelde Purple nummer live bestond uit 20% zang en 80% instrumentale klasse werk door de heren Blackmore en Lord.

avatar van gigage
Halloween schreef:
Hier ben ik benieuwd naar, het schijnt dat Ian Gillan ziek was tijdens dit optreden

Ian heeft bijna geen stem inderdaad aan het begin. Deze is nog met Lord in zijn laatste jaar bij de band. Opnamekwaliteit is prima.

avatar van B.Robertson
4,0
Ian Gillan houdt zich gedeisd en dat is voor de verandering wel eens leuk. Dus niet slecht bij stem en wel uithalen gaan doen, tijdens deze één van de laatste concerten met Jon Lord. Tal van variaties in de setlist t.o.v. die optredens uit maart van het jaar ervoor. Beetje de indruk dat 'When a Blind Man Cries' en 'Sometimes I Feel Like Screaming' geschrapt zijn ten gunste van improvisaties en het nieuwe nummer 'Up the Wall', dat uiteindelijk als 'I Got Your Number' op het album 'Bananas' terechtkwam. 'Highway Star' als slotstuk viel niet meer op te brengen, na 'Hush' was de koek op. Ook wel eens lekker. Het vlotte 'Hey Cisco' werd ingeruild voor het meer ingetogen 'The Aviator', eveneens van het 'Purpendicular'-album. Meest opvallende improvisaties waren het uitgesponnen middenstuk van 'Mary Long' en de bassolo in 'Speed King'.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:02 uur

geplaatst: vandaag om 15:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.