Queen - A Night at the Opera (1975)

Hoezo gellul? Freddie had het er nooit over ! Kijk, ik ben ook meer fan van de Freddie-zonder-snor-periode omdat Queen toen betere platen maakte, voor de rest zal het me aan m'n reet roesten wat iemands seksuele voorkeur is.

Sorry maar een dom argument zeg. Hij was btw Bi...
En ook een 3 geven vanwege dat 'gelul'

Een plaat weinig sterren geven door Freddie's gelul? Ik beoordeel gewoon de muziek, kan mij het boeien wat Mercury privé allemaal uitspookte.

Welk homo gelul, hij zag eruit als een homo, liep op het podium als een homo te paraderen (ten minsten , hij uitte zich opzettelijk in alle typische homo kenmerken) Maar ik heb hem nog nooit op overdreven Homo propaganda kunnen ontdekken. Hij was inderdaad Bi-seksueel, op moment van overlijden was hij samen met een vrouw, heb ik me laten vertellen.

Ik vind het altijd bijzonder berkompen om artiesten af te rekenen op hun uiterlijk, of prive uitsparken. Dit is een fucking muziek site het gaat over de muziek en niet over iemands seksuele geaardheid!!!!!!

(sorry ik kan mij soms een beetje opwinden over de manier van cijfers geven, de plaat is misschien voor beaster1256 wel 5* waard, maar omdat meneer kennelijk een hekel aan Homo's heeft geeft hij maar drie ster)

Freddie woonde samen met een man volgens mij, en had ook nog een vrouw ofzoiets. Maar ik heb gehoord dat hij met vrouwen altijd meer een broer/zus relatie had.

Daarbij vind ik dat juist de manier hoe de man (Freddie) zich op het podium uitte echt iets toevoegde aan de muziek. Aan de show, het image van de band. Ik vind het geweldig om te zien hoe energiek hij op dat podium stond te springen, te rennen en gek te doen. Het was heel natuurlijk en niet irritant vind ik. Nee waardeer dat juist. Heel gaaf!

Het was inderdaad een enorme entertainer. In zijn eentje kon hij een gigantische show van het concert maken. Paul Rodgers doet z'n best en zingt goed, maar wie Mercury heb zien optreden weet dat Queen met hem live veel meer aansprak.

Freddie

Ja ja, een van Queen's beste albums en ook een van de beste aller tijden. Op "Innuendo" en "Queen II" na mijn favoriete Queen plaat. 'Bohemian Rhapsody' staat erop, inderdaad, maar er zijn nog betere nummers te vinden hier. 'The Prophet's Song' bijvoorbeeld is een geniaal epos van de hand van gitarist Brian May. Ook het door hem gezongen '39' en 'Good Company' zijn heerlijk. Roger Taylor's 'I'm In Love With My Car' is supergave hard rock, evenals het demonische eerste nummer 'Death On Two Legs'. Heel veel variatie op dit album, zo is 'Seaside Rendezvous' een lekker kitscherig Broadway-achtig nummertje. Ook een van mijn favorieten van deze plaat. Deze MOET je gewoon hebben. 5/5

Gefeliciteerd! het album bestaat 30 jaar. Reden voor nieuwe uitgaves met leuke extra's. Zag toevallig gisteren al de classic-album-special op de BBC .

was donderdag op veronica. Gister middag op BBC Machine Head van Deep Purple, ook erg leuk.

Goed album alhoewel in mijn beleving ietsje minder dan Queen II en Sheer Heart Attack, zie mijn berichten aldaar. Maar toch nog 4 punten hoor!

Mijn allereerste LP, ik heb er ooit hard voor moeten sparen
Heel gevarieerd (Seaside rendez-Vous versus Sweet Lady), met als absolute topper niet BohRhap, maar Prophet song.
Queen II is mijn absolute favo, maar uit nostalgisch oogpunt (ik was een jaar of 12 en kende tot dan toe alleen maar Mud en the Sweet... mijn leven zou nooit meer hetzelfde worden!) neemt deze LP/CD een apart plekje in in mijn hart.

Ik heb nog niet gespiekt, maar we moeten zo'n beetje even oud zijn - ik zal zo even kijken . Voor mij was Queen ook wat mij van Mud en Bay City Rollers afbracht. Die clip, nu hopeloos achterhaald, toen zat lebowski met open bek voor de beeldbuis. Toppers op deze cd inderdaad Prophet's Song en Death on two legs. Meteen maar weer eens draaien

Persoonlijk vind ik dit één van de beste studio-albums van Queen. Dit is de eerste cd die ik gekocht heb, want ik ken Queen nog maar kort. Dat komt waarschijnlijk omdat ik pas 13 jaar ben . Ik vindt vooral de nummers Death On Two Legs, I'm In Love With My Car, You're My Best Friend, '39, Sweet Lady, The Prophet's Song, Love Of My Life, Bohemian Rhapsody en God Save The Queen erg mooi. Ik weet alleen niets van die twee bonustracks af. Hoe klinken die ?

Echt een top cd. Gemaakt in mijn geboortjaar en nog steeds het luisteren waard! Gewoon tijdloos.

Schitterend album. Bohemian Rhapsody is nog steeds een meesterwerk. Jammer dat er elk jaar weer mensen zijn die proberen deze plaat te weren van de eerste plaats in allerlei jaaroverzichten. Dit nummer is gewoon goed.
A Night At The Opera behoorde tot mijn eerste 10 gekochte LP's. Ik moet wel toegeven dat Queen later wel een stuk minder leuk werd. Radio-Ga-Ga en dat soort nummers vond ik veel minder.

Mee eens, dit album is veel beter dan veel later werk.
Afwisselender, puurder, maar toch herkenbaar.
Ook totaal geen 'hitjes' album.

1 keer geluisterd, kan me er totaal niet in vinden

Ik kan me er iets van voorstellen.
Wellicht te bombastisch.

Gewoon nog een paar keer proberen!

Het één na laatst echt goede album van Queen

Queen was het begin van mijn muziekgekheid, de greatest hits albums heb ik helemaal grijs gedraaid. A night at the opera kocht ik toen mijn liefde voor Queen al wat bekoeld was, nu luister ik eigenlijk helemaal niet meer naar Queen, maar dit blijft toch een behoorlijk sterk album.

De sterkste vindt ik persoonlijk.
The Prophet's Song vindt ik alleen wat over-de-top.

Wat een composities, echt iets aparts dat alleen queen kan maken.
Queen kan in heel weinig tijd heel veel vertellen (kijk maar naar lazing on a sunday afternoon) en freddie kan ook prachtig pianospelen naast zijn zang.
kvind propret's song trouwens zalig, freddie murcery die wat speelt met delay.
Kga waarschijnlijk binnenkort naar een concert gaan van 4 zangers die volledig dit album coveren, ik weet niet of de muziek ook live wordt gespeeld (kmoet nog keer bekijken) maar ik ben wel benieuwd.
4'5* trouwens

De 5.1 remx van dit album is verbluffend!

Zeer sterk album zonder echte zwakke nummers (een prestatie!). Ik vond het altijd bijzonder dat de leden van de band allemaal nummers schreven en ze zelf ook zongen. En toch een coherent geheel opleveren. Van een typische engelse vaudeville nummer (Seaside rendezvouz)tot rauwe rock (Sweet lady en I'm in love with my car) en van alles er tussen in. Dit blijft een sterk staaltje. 4,5

Freddie Mercury behoort in mijn ogen tot de topcomponisten in de popmuziek. Daarbij denk ik aan niveau Lennon/McCartney. Op deze LP bereikt hij dan ook nog eens zijn persoonlijke hoogtepunt met naast BoRhap ook muzikale hoogstandjes als Seaside Rendezvous en de bv de briljante riff van Death on two legs.

Overigens vind ik dat van het latere werk ook "A day at the races", "News of the world". "The works" en "Made in heaven" toppers zijn.

Geweldig afwisselende queen plaat! Stond bij mn ouders in de platenkast en heb 'm zelf op 10 jarige leeftijd (begin jaren 90) grijs gedraaid. Alle nummers zijn leuk en goed.
Death on two legs vind ik meesterlijk en '39 is mijn favoriet. Tegenwoordig op CD, en inderdaad blijft briljant dit.

Als je een plaat zoveel geluisterd hebt zodat je 'm niet meer kunt horen, betekent toch dat die plaat wel iets moet hebben?

geschikte nick!