Queen - A Night at the Opera (1975)

Een werkelijk fan-tas-tische plaat.

Een meesterwerk vol bombast en prachtige, werkelijk prachtige humor.

De titel alleen al - een verwijzing naar die anarchistische film van de geniale broertjes Marx.

Is deze plaat ook anarchistisch? Ik ben geneigd te zeggen van wel - maar wie ben ik? Een Belg

Het sublieme is hier - die Brian May (vooral die May - wat een fuckin' sympathieke gozer!), Roger Deacon & Roger Taylor zijn werkelijke fantastische muzikanten en openen werkelijk alle registers.

Bombast à volonté - een delirium van popmuziek. Met als kroonstuk Bohemian Rhapsody , 5.55 minuten de draak steken met het pop-handboek.

"Dan stoppen we hier een koortje" - "Een koortje????" - Yep!

En het vat was bij Queen nooit af ... zoals Reve zou zeggen: "Decadencia!!!!!!!!!" all over the place ... er kon altijd meer en meer bij. En het wérkt allemaal hier ...

En dan is er nog die man Freddie Mercury ... die kostuums, dat borsthaar, de feesttent vol gewillige jongeheren, ...

Kortom, Freddie Mercury staat voor mij synoniem aan eindeloze zwelgpartijen ... net zoals dit album er één is!

En het feit dat Freddie de stoere, "mannelijke" rockmuziek recht in het gezicht uitlachte ... maakt het allemaal des te mooier!

Hoe kan ik minder geven dan 5* voor dit magnum opus van Queen?

De ontstaansgeschiedenis van Bohemian rhapsody is ook wel aardig. Queen zocht nog een nummer voor dit album. Ze hadden drie losse korte ideetjes voor een nummer die ze elk afzonderlijk niet de moeite waard vonden. Op een gegeven moment is besloten om deze nummers met elkaar te combineren en toen was Bohemian rhapsody geboren.

weergaloos album dit!!!!! Mensen die dit niet snappen zijn bevooroordeeld
Mazzel allemaal!

Queen, tja oud, maar o zo'n album om gewoon van te genieten! De muziek van Queen zal altijd gewaardeerd worden - generatie op generatie!

Dit album bevant de klassieker 'Bohemian Rhapsody'.
Klasse!

4,5*

Als ik zo de meeste commentaren lees bloeit mijn hart toch wel open. Het blijkt dat velen toch echt wel het meesterwerk in deze plaat zien die het ook daadwerkelijk is.

dit is denk het beste album van Queen..een band die zo lekker op elkaar ingespeeld is en die weergaloze Mercury met die fantastische stem...wat een plaat!!

Wat een briljante zin! Dat Loesje die nog niet bedacht heeft. Having said that, wat betreft het album heb je helemaal gelijk. Ik was vroeger helemaal Queen-gek, maar nu er wat jaren eroverheen zijn gegaan merk ik wel dat ik eerder geneigd ben Queen I of II te draaien, net iets spannender. Als briljant staat tot fantastisch zeg maar.

Als ik vroeger vertelde dat dit mijn favoriete album allertijden was, dacht echt de meerderheid dat ik die 2de Greatest Hits bedoelde. Dat laatste heb je wel mooi onder woorden gebracht trouwens.

Hoewel ik dit wel een steen goede plaat vindt, denk ik ook dat het geen toeval is dat Queen deze plaat in 1975 heeft gemaakt.

Het mag toch duidelijk zijn dat dit meesterwerk, een poging is van Queen; Yes, Pink Floyd, ELP maarvooral Genesis te evenaren.

Progrock is een aantal jaren eerder uitgevonden en alle meesterwerken zijn in dit genre al gemaakt voor 1975.
(IN the court of the crimson King, 1969, Brain Salad Surgery 1973,
Close to the edge 1972, Dark side of the Moon 1973, Foxtrot, selling england by the pound 1972 etc)

Queen,zeker geen progressieve rockband, komt in 1975 pas tot inkeer, om dit modeverschijnsel ook maar eens uit te proberen.

Bohemian Rapsody en andere theatrale stukken zijn zeker in het verlengde van Peter Gabriel en Genesis. Deze plaat had nooit zo geklonken als Genesis niet 3 jaar eerder Supper's ready maakte, maar vooral The Lamb lies down on Broadway, van het jaar daarvoor.

Naar mijn Mening vindt ik dat deze plaat dus een nakomer van de progressieve grootheid van de jaren ervoor is.
Dit album buiten dit perspectief zien maakt de mening dat het uniek en orgineel is, wat dus absoluut niet het geval.


Ik zou dan ook zeggen dat liefhebbers van Queen, die deze plaat als de beste beschouwen, moeten toch ff kijken naar de progplaten van de jaren ervoor,...... er zal een wereld opengaan.

Ik heb toevallig gisteren voor het eerst Dark Side of the Moon beluisterd en je kan inderdaad horen dat Queen daar naar geluisterd heeft. Toch heeft Queen een echt eigen geluid en daarom kan je het al als origineel beschouwen.

Of ze hebben alleszins hun voorbeelden overtroffen.

Dit is natuurlijk niet het eerste werk van Queen. Theatrale stukken kenmerken de eerdere albums ook al. Beetje vergezocht om het als na-apen van bijv. Genesis af te doen. Ik sluit niet uit dat Queen ergens inspiratie vandaan heeft gehaald hoor, maar waarom zouden Gabriel c.s. en Mercury c.s. niet uit dezelfde bronnen geput kunnen hebben, als tijdgenoten? Sowieso denk ik dat 'een poging tot evenaring' wellicht beter kan worden omschreven als 'geslaagde overtreffing', in het onwaarschijnlijke geval dat jij gelijk zou hebben.


Dat is dus een zeer baute bewering. Smaken verschillen nu eenmaal en voor de gemiddelde Queen-fan, maar ook vele andere muziekliefhebbers, is dit echt een uniek album!


Zal er eens over denken, maar mijn Queen-wereld geeft me nu al zoveel plezier.

Dan zal ik nu maar eens even m'n favoriete album komen promoten.

Death on Two Legs: Goeie inkomer, met de stem van Freddie afgewisselt door sterke gitaar solo's.

Lazing on a Sunday Afternoon: Erg grappig en vrolijk liedje.

I'm in Love With My Car: Onterecht één van de minder bekende Queen-songs, goed gezongen met af en toe een mooie opera er tussen door.

You're My Best Friend: De leukste tekst van het album, met een mooie elektrische piano ertussen door.

'39: Muzikaal hoogstandje, alles klopt gewoon met een leuke mix tussen country en folk en wederom een goeie gitaar.

Sweet Lady: Hier komt Queen er weer met een echt Rock nummer erdoor heen, verder weinig over te zeggen. Ik vind het niet zo'n heel bijzonder nummer.

Seaside Rendezvous: Hetzelfde soort nummer als Lazing on a Sunday Afternoon.

Prophet's Song: Eén van de grootste muzikale hoogstandjes van Queen, het begint al met één van de mooiste stukjes gitaar die ik ken, zo mooooooooi. Daarna komt een mooi zang gedeelte dat overloopt in een opera. Na het herhalen van het refrein, loopt het nummer m.b.v. die mooie gitaar over in Love of my life.

Love of my life: Simpele ballad, met een simpele tekst, wat bij een concert door iedereen kan worden meegezongen.

Good Company: Hoort bij de categorie SR en LOASA.

Bohemian Rhapsody: Genoeg over gezegd, geschreven maar vooral gestemd.

God Save the Queen: De Queen afsluiter.

Toegegeven dat niet alles even goed is op deze plaat is het toch mijn meest geliefde. De afwisseling, het gedurfde en de stem van Freddie. Beste band ooit naar mijn mening. Ik vond trouwens ook bij Queen elk album op zichzelf staan.

Mijn favoriet van Queen. Enkele stevige rockers afgewisseld met prachtige ballads.

Ik vind Bohemian Rhapsody bij lange na niet de beste van Queen.
Heb ook nooit begrepen dat ze op 1 staan in de top 2000.
Innuendo,The Miracle,,Killer Queen,Bicycle Race,We are the Champions,Who wants to live Forever,The show must go On enz.enz.enz. Allemaal stuk voor stuk betere nummers dan Bohemian Rhapsody.

Bohemian Rhapsody was gewoon ongelooflijk apart en sensationeel in die tijd. Zoiets was er nog niet gemaakt. Vier nummers in één en alles loopt gewoon supergoed in elkaar over. Oke, ik zal ook niet voor Bohemian Rhapsody stemmen in de Top 2000 als nr. 1 maar ik vind 'm wel top.

Wat het mooie was aan Bohemian Rhapsody (behalve de ijzersterke lyrics) was dat het een song was die eigenlijk bestond uit drie niet afgemaakte nummers die ze bijeen hebben gevoegd. Het nummer heeft ook echt drie fases. Technisch gezien is dit dus echt een hoogstandje. Ik ben het met je eens dat sfeergevoelig nummers als Who wants to live of Innuendo beter klinken.

Inderdaad ja, dat heeft Mercury ooit verteld Bohemian Rhapsody was een sensatie maar ik denk dat als Queen Innuendo uitgebracht zou hebben dat net zo'n sensatie was geworden. Het operadeel daarvan vind ik zelfs mooier. En dan dat heerlijke gitaarstuk!

Goed, mutsen, A Night at the Opera dus, want bij dat album zijn jullie hier op bezoek. Beatles of geen Beatles, Genesis of geen Genesis, dit is een geweldig album, waarmee de heren de wereld veroverden en lieten kennismaken met hun unieke sound. Tja, misschien als ze Innuendo toen hadden uitgebracht was het ook een sensatie geworden, maar dat hebben ze dus niet gedaan, dus een redelijk zinloze stelling. Absoluut hoogtepunt van dit album is imo The Prophet's Song, waarin Mercury een duet met zichzelf aanging, eindigend in een vierkante muur gitaar. Nu wordt er uiteraard gelachen om die techniek, toen viel ik van mijn stoel toen ik het hoorde en had ik het idee dat ik nog nooit zo iets modern gehoord had

The Prophet's Song is inderdaad een kunstwerk, hoewel ik Bohemian Rhapsody beter vind. Ik vraag me trouwens af of die 2 bonustracks zoals ze worden aangegeven er wel écht ophoren. Ik heb deze CD niet zo lang geleden gekocht maar er staan geen bonustracks op.

Op amazon verkopen ze hem ook met bonustracks, maar wees maar blij, als God Save The Queen geklonken heeft is deze cd namelijk helemaal áf!

Wie van jullie kent de DTS/ surround uitvoering? V ooral van The Prophets song en Good Company zijn erg aardige multi-kanaals mixen gemaakt. Wel vreemd om een album dat ik ken als m'n broekzak in een andere mix te horen. Je hoort veel partijen die bijna verstopt lagen in de gewone stereo-mix.

Ik draai de lp tomthumb

Ik heb 'm zelfs op wit vinyl... grijs gedraaid

Ookal vind ik "A Day At The Races" veel beter, is deze plaat ook echt schitterend. Een prachtige mengelmoes van hardrock en glam, met zachte liefdesliedjes en stevige rockers. "Love Of My Life", "39" (wat een harmonie in de stemmen!) en natuurlijk "Bohemian Rapsody" zijn mijn favorieten. Dit is echt gewoon de max. Alleen "Sweet Lady" is een tegenvaller. 4,5*.

Briljant album. Goede sfeer. Een mooi geheel, niet een slecht nummer. Veel verschillende muziek stijlen. Het is ook net een soort nacht bij een opera.

Ja, die heb ik thuis ook. Surround sound is altijd veel mooier. Ik blijf de hits 'Bohemian Rhapsody' en 'You're my best Friend' het beste van dit album vinden. De rest is naar mijn mening toch wat minder sterk.

Bohemian Rhapsody is ook mijn favoriet, maar ik vind dat dit album echt veel meer te bieden heb. En net als DAJA vind ik de titel goed gekozen.

sterke plaat van queen , hun beste zelfs , maar je moet voor freddie zijn , en al vind ik de composities goed , en freddie een goed zanger , ik kan hem en zijn homo gelul niet uitstaan , dus 3