Texas - Hi (2021)

Het regenachtige Glasgow had ons al eerder in de jaren tachtig getrakteerd op sfeervolle pure artiesten als The Blue Nile, Deacon Blue, Lloyd Cole and the Commotions en het grote Simple Minds. Opeens was daar in 1989 dat heerlijke slide gitaar intro van I Don’t Want a Lover. Wie is toch die jongeman die zich verlegen verschuilt achter zijn warrige gothic coupe, en waar komt die zelfverzekerd ogende zangeres vandaan. Natuurlijk komt Texas gewoon uit Schotland, en is de naam afgeleid van de Ry Cooder soundtrack welke zo’n geweldige indruk maakt in de Wim Wenders film Paris, Texas.

Door de jeugdige uitstraling van Johnny McElhone ga je er niet van uit dat hij bijna tien jaar eerder als bassist het nodige speelplezier opdeed bij de vrolijke New Wavers van Altered Images en het funky pop geluid van Hipsway. Sharleen Spiteri stapte gloednieuw het wereldje binnen, al zou je juist van haar verwachten dat ze al jarenlang ervaring heeft. Snel volgt de country blues popplaat Southside en het gelijkwaardige Mothers Heaven. Rond de release van Ricks Road wordt Johnny vader van Jack McElhone, die later een succesvolle carrière als acteur krijgt, en in zijn vrije tijd bijklust als muzikant. Op Hi wordt hij tevens genoemd als meeschrijvend teamlid en behoort hij ondertussen tot een van de bandleden van Texas.

Bij de vierde plaat White on Blonde ligt het accent op de white soul sound, en scoren ze met behulp van rapper Method Man een monsterhit met de remake van Say What You Want. Vervolgens zwakt de aandacht af, totdat ze aankondigen dat ze met out takes uit de White on Blonde periode aan de slag gaan. Hebben we hier te maken met een pas geopende schatkist aan restmateriaal, of zijn het afdankertjes die eigenlijk het daglicht niet mogen aanschouwen? In ieder geval hebben ze de tracks van Hi zodanig onder handen genomen dat er gloednieuwe songs zijn ontstaan.

Ja, ja gloednieuwe songs, dat zal wel! De discoklassieker Love’s Unkind die Giorgio Moroder voor Donna Summer componeerde is verwerkt in de openingstrack Mr Haze. Ik krijg er een geitenwollen songfestival gevoel bij, flink jeukend en zwaar gedateerd. En toch lukt het Texas om direct dat gevoel van White on Blonde weer op te roepen, en zitten ze hier gelijk in die gehoopte jaren zeventig hoek. Stukken avontuurlijker is het potige nummer Hi waarbij de gehele Wu-Tang Clan aanwezig is. Wat fijn om die rapcrew in ouderwetse topvorm terug te horen. De retro bossa nova beats roepen een duister filmisch Quentin Tarantino gangstersfeertje op.

De angst dat men voortborduurt op die commerciële shit met Method Man wordt hier ontnomen. Hoe grappig is het dat Texas dit juist wel doet met You Can Call Me dat met het herkenbare deuntje in principe gewoon Say What You Want Part II is. De door Motown geïnspireerde Heaven Knows zou zelfs jaren geleden kunnen dienen als een waardige opvolger van de single Black Eyed Boy. Sterker nog, zelfs gemakkelijk overtreffen.

Sharleen Spiteri is net als Adele en Duffy schatplichtig verbonden aan het baanbrekende voorwerk van Dusty Springfield. Die hele sixties revival sound en het bubblegum geluid van het mede door Richard Hawley geschreven Dark Fire houden ze helaas niet de hele tijd vast. Natuurlijk is Sharleen Spiteri een talentvolle zangeres die de beeldende pianoballad Unbelievable kan dragen. Maar de behoefte aan dit soort sentimentele tranentrekkers heb ik vooral rond de kerstdagen en in juni ontbreekt die behoefte om mij al te verdiepen in het eindejaars Top 2000 lijstje.

Ook de platte eighties disco van het oh zo hippe Look What You’ve Done en de country accenten in de theatrale Wall of Sound van Had to Leave mogen van mij achterwege blijven. Wel geslaagd is het zwaarmoedige Falling, waarbij Johnny McElhone teruggrijpt naar zijn betekeningswaardige postpunk verleden. Het donker elektronische Moonstar wordt opgesierd door de mondharmonica van Dante Traynor, die ook als beeldend kunstenaar actief is. Over de gehele linie krijgt Texas het voordeel van de twijfel. Die paar misstappen zijn ze vergeven. Ja, met de nieuwe plaat zijn ze weldegelijk terug. Hi Texas, and welcome back!

Texas - Hi | Pop | Written in Music - writteninmusic.com