Moor Mother & Billy Woods - Brass (2020)

1. Furies (produced by Willie Green, additional instrumentation by Sons of Kemet)
2. The Blues Remembers Everything The Country Forgot feat. Wolf Weston (of Saint Mela) (produced by Willie Green, additional instrumentation by Sons of Kemet)
3. Maroons feat. Imani Robinson & Amirtha Kidambi (produced by Olof Melander)
4. Rapunzal (produced by Child Actor)
5. Arkeology feat. ELUCID (produced by Preservation)
6. Blak Forrest feat. Fielded (produced by Child Actor)
7. Gang for A Day feat. Franklin James Fisher (produced by Steel Tipped Dove)
8. Mom’s Gold (produced by Moor Mother, trumpet by Aquiles Navarro)
9. Chimney feat. Mach Hommy (produced by Messiah Muzik & Steel Tipped Dove)
10. Rock Cried (produced by Olof Melander)
11. Scary Hours feat. John Forte (produced by Preservation, additional production by John Forte)
12. Guinness (produced Navy Blue)
13. Tiberius feat. ELUCID (produced by Child Actor)
14. Giraffe Hunts (produced by The Alchemist)
15. Portrait feat. Navy Blue (produced by Child Actor)

Uit het niets verscheen vorige week Brass, een samenwerking tussen poëet Moor Mother en rapper Billy Woods. Nadat Moor Mother eerder dit jaar al bijdrages leverde op de laatste Armand Hammer (Billy Woods & Elucid) en Small Bills (Elucid en The Lasso) is het nu dus de beurt voor een volledig album.

Op de genoemde samenwerkingen en wat losse tracks na was ik niet heel bekend met Moor Mother en was het voornamelijk Billy Woods en de lijst aan gasten en producers die me intrigeerden om hier in te duiken, maar het resultaat overtreft mijn verwachtingen ruimschoots.

De experimentele spoken word-stijl van Moor Mother gaat echt uitstekend samen met de onorthodoxe flow van Billy Woods. En met zoveel verschillende producers (van Backwoodz veteranen als Willie Green, Child Actor, Steel Tip Dove en Messiah Muzik, naar Preservation en zelfs The Alchemist), lijkt het gevaar op de loer te liggen dat het album alle kanten op gaat. Complimenten voor de mixing van Willie Green die, ondanks de verscheidenheid aan producers, er echt een geheel van heeft weten te maken.

De toon op Brass is zoals de cover al indiceert, tribal en mysterieus. Trommels, zware drums, blazers, fluiten, de ene keer klinkt de instrumentatie aards dan weer iets alsof het rechtstreeks van een andere planeet komt. Het experiment wordt nergens geschuwd en het album voelt als een organische samensmelting van stijlen en werelden. De hele tijd is er een soort onderhuidse spanning voelbaar, die af en toe heel heel subtiel tot uiting komt middels intonatie of nuances in de beats. Ook de gastartiesten staan allemaal in het dienst van het album en voelen ook echt aan als een toevoeging, want het zijn ten alle tijden Moor Mother en Billy Woods die de scepter zwaaien en vocaal en tekstueel wederom een knap staaltje werk afleveren. Ik zal nog wel een tijd nodig hebben om alles compleet te doorgronden, maar wat dat betreft heb ik geen haast en kijk er nu al naar uit om per luisterbeurt het album steeds een stukje verder uit te pakken.

Ik ben zwaar onder de indruk van Brass en merk dat ik tijdens het beluisteren een soortelijk enthousiasme krijg als ik heb bij Hiding Places (Billy Woods & Kenny Segal). Totaal andere albums, deze is nog minder toegankelijk, maar beiden uniek in geluid en spanning. 2020 lijkt het jaar te zijn van de creatieve undergound indie hip hop en met 3 fantastische albums, Brass, Shrines en ShrapKnel, doet Backwoodz een flinke duit in het zakje.

Dit verdient wel wat meer aandacht hier.

Het is een duister plaatje, zowel muzikaal als tekstueel. Moor Mother en Billy Woods zijn, elk op een eigen manier, enorm meeslepende rappers. Moor Mother met haar donkere stemgeluid en die constant ingehouden woede, soms rappend op het randje van spoken word. En Woods met zijn ietwat ongebruikelijke flow, die nogal losjes over de beat ligt waardoor je haast het gevoel krijgt dat hij een persoonlijk gesprek met je voert. Zijn woorden komen er des te sterker door binnen.

De vrij kale en toch subtiele beats onderstrepen het duistere sfeertje en geven de rappers precies de ruimte die ze nodig hebben. De onderhuidse spanning is, zoals JayM al opmerkt, enorm op dit album. Erg gaaf. Gaat dat luisteren. Niet op Spotify te vinden, wel op bandcamp.

Moest hier even aan wennen, maar doorzetten wordt beloond. Als je gewoon even je tijd neemt, ontdek je de genialiteit.

De albumhoes spreekt me in ieder geval erg aan. Deze toch ook maar 'ns checken!

Staat nu ieder geval ook op Spotify.

Sterker nog, ik vind het de mooiste hoes die ik in 2020 heb gezien.

Ijzersterk album is er voortgekomen uit deze samenwerking. Woods en Moor Mother hebben beide misschien wel de meest beladen flows binnen de hedendaagse hiphop scene; er gaat zoveel opgekropte intensiteit schuil achter de teksten en de manier waarop ze voorgedragen worden. Beide artiesten hebben dan ook een maatschappelijk kritische kijk. Qua productie ook weer een broeierige luisterervaring.

Album is in de breedte erg sterk, maar die 2 afsluitende nummers, Giraffe Hunts & Portraits, wat een krachtpatsers.

Spannende plaat, deze samenwerking tussen de mij onbekende Moor Mother en Billy Woods (ik ben niet erg thuis in de wereld van de hip-hop, moet ik erbij vermelden). Deze werd me aangeraden door enkele andere users, en ik ben blij er in 2020 toch nog mee kennis te mogen maken. De producties komen duister en een beetje minimalistisch op me over, wat erg goed samengaat met de bezwerende spoken word van Moor Mother en de lekkere flow van Woods. Wat de teksten betreft, zal ik er nog wat verder moeten induiken, maar wat ik hoor, bevalt me alleszins prima!

Schitterend album Billy Woods is special, kan die vent wel altijd aanhoren.

De synergie tussen beiden is erg sterk, maar dat bezwerende element dat Moor Mother uitdraagt, weet me nog iets meer te imponeren. Word er soms zelfs een beetje bang van, in dit geval positief bedoeld, alsof een voodooprinses me indringend staat toe te spreken.

4 sterren

Die Billy Woods hé, van welke planeet komt deze gast? Serieus... Moor Mother klinkt ook heel erg dope.

I came for the bag like Black Pete, Sinterklaas Die zag ik toch even niet aankomen

Vette plaat hoor!

Die line moest ik ook een paar keer rewinden

Heftig album, allemaal heel zwaar en bezwerend. Niet voor elke dag, maar de kwaliteit spat ervan af.

Gebruiken ze op dit album ook een loftrompet als instrument? Wat een gemiddelde zeg. En dat begrijp ik niet. Moor Mother is mij onbekend maar Billy Woods wel. Die heb ik wel eens kunnen betrappen op een aardig nummer, maar dan niet op dit album. Ik trek dit heel slecht. Sloom, gemompel en te traag. Staat bij mij veel te ver weg van de hip hop die ik wel kan waarderen. 1*

Heel dik dit. Vooral Arkeology is gruwelijk!

De 'gemompel' klacht begrijp ik niet helemaal eigenlijk, vind de (bijna spoken word) stijl juist heel uitgesproken en duidelijk.

Ja, leg je titel per direct maar neer dan

Wel r-e-s-p-e-c-t dat je het toch geprobeerd heb ondanks dat het niet in je straatje ligt. Bij mij blijft hij toch als maar groeien, deze ga ik zeker zsm op vinyl aanschaffen, zodra hhv.de eens met de beloofde release aankomt. Schiet es op daar in Berlijn!

JayM heeft hem inmiddels zeker al lang weer binnen via Backwoodz

I wish, vinyl release date is ergens in maart dus kan ws pas in april mijn buren hiermee gek gaan maken.

Hij is al op vinyl uitgebracht. Sterker nog alweer uitverkocht (vanzelfsprekend)…

Dinsdag heb ik hem gekocht en woendag zag ik dat hij uitverkocht was.

Ja logisch, want wat een goed en verslavend plaatje dit! Achteraf gezien toch mijn favoriete hiphoprelease van 2020, sorry RTJ. Kimmyboy het is maar dat je het weet

Doe half punt bij dan gek. Dat gemiddelde hier is absurd hard gedaald, is veel te laag nu

De pre-order ja. Vinyl wordt pas geleverd in Maart

Nu heb ik geen keus

Dit album is langzaam aan uit uitgroeien tot een van mijn all-time favorieten. Dit is een van de weinige albums die ik altijd kan luisteren en na vele, véééle luisterbeurten nog geen moment gaat vervelen. Sterker nog, hij blijft maar groeien.

En voor alle fanboys, dit wordt dus in november integraal in Utrecht ten tonele gebracht @ Le Guess Who?

Zie: Moor Mother & billy woods performing 'BRASS' - Line-up - leguesswho.nl

Zeker dat hij niet 'Santa Claus' zegt? Al lijkt het er inderdaad wel heel hard op alsof Billy de naam van de goedheilige man uitspreekt

Moor Mother ziet er precies uit hoe ik verwacht dat ze er uit zou zien tijdens het luisteren. Aardig album verder. Moor Mother is wel een fijne afwisseling naast billy woods. Zeker als de producties niet al te kleurrijk zijn...

Bij deze! Drie (!) jaar later en deze komt nog steeds regelmatig langs ten huize ArthurDZ. Ontzettend rijke plaat met een krankzinnig sterke flow, alle songs staan precies goed en winnen alleen maar aan impact omdat hun relatie tot elkaar in deze volgorde nagenoeg perfect is. Mijn favoriete project van deze twee klasbakken, hopelijk komt er ooit nog een keer een vervolg.

Ok dit is wel een badass vrouwelijke voordrager met beest billy woods die sowieso altijd shit ript maakt wel een lekker beklemmend plaatje eigenlijk.