Bob Dylan - Highway 61 Revisited (1965)

In tegenstelling tot mijn vader ben ik geen hardleerse Bob Dylan-adept (wat niet is, kan nog komen - bedenk ik me nu ).

Toch heb ik vijf cd's van nonkel Bob in m'n muziekverzamelinkske. En alle vijf vinden ze geregeld de weg naar mijn cd-speler, en deze is ruim leider in aantal draaibeurten

Waarom? Omdat het een "klassieker" is, was ik vroeger geneigd "Like a Rolling Stone" snel-snel te beluisteren. Vier jaar geluiden beluisterde ik het eigenlijk voor het eerst bewust, en wàt een prachtige sneer richting "m'as-tu-vu?"-publiek (wie dat ook moge zijn ): When you have nothing/You have nothing to lose . Wel - wel

Wat me echter nog meer bevalt hier, is de humor hier. Ja hoor, is hier met bakken aanwezig

"Tombstone Blues" is een soort Vlaamse (*kuch*) "pompbak-blues", met een geniale blues-gitaarriffende Mike Bloomfield (ik denk dat hij op dat moment de sterren van de hemel speelde bij de Paul Butterfield Blues Band of zoiets).

Zo'n titel als It takes a lot to laugh/It takes a train to cry is ook tamelijk

Waarom Ballad of a Thin Man zo grappig is, moet u maar 'ns zelf uitvissen

En dit alles in vier (!!!!!!!!!!) dagen opgenomen.

Sinds ik onder de douche In de hemel is geen Dylan daarom draaien we hem hier van De Nieuwe Snaar ben beginnen zingen (tot zover de persoonlijke details) vond ik het toch een beetje hypocriet om nog nooit iets van de arme man gehoord te hebben, dus ben ik met deze cd begonnen. Ik ga nu niet zeggen dat ik als een blok voor hem gevallen ben, de eerste keer dat ik het beluisterde zei het me niet zoveel (vooral zijn stem dan) maar dat had ik bij Ry Cooder ook eerst dus ik ben blijven doorbijten. En toen ik de cd daarjuist voor de vijfde keer beluisterd heb, moest ik toegeven: het is goed. Het is eigenlijk supergoed zelfs. Hoewel ik de liedjes nog niet zo goed uiteen kan houden, moet ik zeggen dat Like a Rolling Stone, Tombstone BLues, Ballad of a Thin Man en Desolation Row lichtjes geniaal zijn (tiens, die eerste drie noemde Zachary Glass ook al. Zou er dan toch een universele muzieksmaak bestaan? ). Muzikaal is deze cd waanzinnig. Het geluid doet soms pijn aan mijn oren, maar het is zo betoverend meeslepend dat ik dat er graag bijneem. En hoe eentonig het me de eerste keer leek, zo afwisselend blijkt het intussen te zijn. Voorlopig vind ik Bob Dylan zelf nog niet zo goed als De Nieuwe Snaar die zingt over Bob Dylan, maar dat halve sterretje dat hij voorlopig minder krijgt zal hij zonder twijfel snel inhalen, ben ik zeker van

Dit album wordt veelal beschouwd als het beste werk van Bob Dylan en 1 van de 10 beste albums ooit gemaakt (zo zegt het Rolling Stone Magazine).
Ik vind het zelf een tikkeltje overgewaardeerd, Bob Dylan heeft betere dingen gedaan (Blood on the tracks).
'Ballad of a Thin Man' is daarintegen wel weer 1 van zijn beste nummers.
Natuurlijk staat er voor de rest op deze plaat ook het super bekende 'Like a Rolling Stone' en dat maakt al veel goed.

Het briljante 'Desolation row' is op zich al meer dan reden genoeg om dit werkje aan te schaffen..

We sit here all stranded, though we do or best to denyyyyyyyyyy it

And Louise holds a handful of rain, temptin' you to defy it
Lights flicker from the opposite loft
In this room the heat pipes just cough
The country music station plays soft
But there's nothing, really nothing to turn off
Just Louise and her lover so entwined
And these visions of Johanna that conquer my mind.

Trouwens, waarom begin je ineens met een nummer van Blonde on blonde, Zach? Blijf maar ontkennen jongens, de waarheid komt toch wel boven tafel ...

Een kleine verwisseling, ik hoor bij Bob Dylan overal tekstflarden van "Visions of Johanna" in terug ... zelfs al zijn die er niet

Om de één of andere duistere reden keer ik altijd bij dat nummer terug ...

Maar ook hier weer die woordengymnastiek in "Desolation Row":

Einstein, disguised as Robin Hood
With his memories in a trunk
Passed this way an hour ago
With his friend, a jealous monk
He looked so immaculately frightful
As he bummed a cigarette
Then he went off sniffing drainpipes


Na vier glazen wijn zou ik een idee kunnen hebben waar dit over gaat ...

Die tekst is nonsens ... maar geen vrijblijvende nonsens. Het zijn prachtige beelden die Dylan oproept

Inderdaad

Het alfabet bij Dylan krijgt een nieuwe lading

Jan de Smet van De Nieuwe Snaar had het onlangs over Dylan's multi-interpreteerbaarheid. Door z'n manier van zingen schenkt hij een zin meerdere betekenissen, wanneer Dylan declameert:

"I believe in you"

kan die "you" z'n vader zijn, de Heer, z'n vrouw, z'n zoon ... het is doodsimpel, maar net doordat het Dylan is krijgt de zin meerdere lagen ...

Ja, daar zeg je zoiets. Ik heb inmiddels een dusdanige achting voor de man, alsmede dat ik zo overtuigd ben van zijn onbegrensde genie, dat ik bij een willekeurige tekst van de beste man, hoe simpel ook, het Noorden vaak gans kwijt ben. En als dat nog niet genoeg is, wordt de polyinterpretabiliteit nog eens tienvoudig versterkt door zijn metafysische, Danteske carnavalsteksten...

Daar zeg je zoiets, * edit * lees nu dat jij je vorige bericht startte met:




ik heb altijd gehoopt dat hij waar hij in "Tangled up in Blue" thirteenth zingt, zich vergiste en bedoelde fourteenth. Ik bedoel: het jaartal dat ik bedoel is: 1307-1321 (en je zou kunnen denken: dertiende eeuw i.p.v. veertiende eeuw. Het is een fout die we bijna allemaal maken. Ik ook ). Maar mocht dat zo zijn, dan bedoelde hij waarschijnlijk Dante Alighieri, en dat zou onderstaande tekst een nog krachtiger lading geven voor mij :

Then she opened up a book of poems
And handed it to me
Written by an Italian poet
From the thirteenth century.
And every one of them words rang true
And glowed like burnin' coal
Pourin' off of every page
Like it was written in my soul from me to you,


"Tangled up in Blue"

Ik hoop dat hij een foutje maakte

Dante schreef zijn eerste liefdesgedichten voor Beatrice in de 13e eeuw.

Ja, maar dan hebben we het waarschijnlijk over "Vita Nuova", ... dacht ik ... 1290? (moet straks maar 'ns controleren)

*edit* blijkt grofweg rond 1293 geschreven

... en ik prefereer dat het handelt over "Devina Commedia"

Divina, Zach. En excuusjes over typfouten geloof ik toch niet, daarvoor zitten de e en de i ver genoeg uit elkaar...

Bovendien heeft hij het over een dichter uit de dertiende eeuw, niet over een boek uit de dertiende eeuw. Dus maak je nou maar niet zo druk.

Nochtans ... lig ik hier niet schuimbekkend op de vloer wachtend op een volgende morfine-shot

Dat lucht me op, ik werd een beetje bang...

Ik heb Highway 61 Revisited na de recente 'in het daglicht stelling' op Musicmeter maar eens opgezocht en ik moet zeggen dat het me uiterst goed bevalt. Volgens mij heb ik al veel Dylan gehoord in fijne kroegen, want het klonk erg herkenbaar allemaal. De teksten heb ik me nog niet zo in verdiept, dus de 4* die ik er nu aangeef is er zeker één met groeipotentie.

Ik heb toch maar even mijn stem aangepast van 4,5 naar 5 sterren, dit album groeit bij mij.
Wat een klassieker!

Brilliant album!! Al moet ik zeggen dat ik blonde on blonde toch nog beter vind.. Ik kan wel honderd keer naar "like a rolling stone luisteren" en het zelfde bij "ballad of a thin man" de rest van de nummers zijn ook super sterk

Like A Rolling Stone is het enige nummer wat ik hiervan ken en die vind ik echt geweldig! Maar eens gaan luisteren.

Alles gedowload en het klinkt boven verwachtingen.

ja nu nog wennen aan de tekst avdj.
die is echt onovertroffen als je het mij vraagt.

De teksten heb ik niet echt beluisterd. Ik zal op internet er maar eens naar op zoek gaan. Hoewel...8 euro bij bol.com. Weet iemand of de teksten daarin staan?

Bij mij niet, maar ik heb nog een oude editie. Laatstelijk zijn alle Dylan-albums geremasterd dus misschien dat ze in de nieuwe uitgave wel erin staan, maar ik betwijfel het...

Oke. In ieder geval bedankt. De versie van bol.com is van 2002 dus ik neem aan dat die in ieder geval geremasterd is.

Ik heb thuis een boek over Bob Dylan met al zijn teksten,
maar ik zou zelf niet aannemen dat de teksten in het album staan op bol.com dus je kan beter even op google Bob Dylan Lyrics opzoeken.

Oke. Maar tot welk jaar is dat boek van Dylan? Want hij maakt geloof ik nog steeds albums. Als ik dit album trouwens goed vind koop ik hem gewoon, dan maar zonder teksten.

Morgenavond 22.00u, BBC2 het eerste deel (2e komt de zaterdag erop geloof ik) van de documentaire die Martin Scorsese (!) over de man maakte (met volledige medewerking van de artiest zelf, die ook de voice-over doet schijnbaar!). Allemaal kijken!

Het boek dat ik heb heet 'Dylan: Words to His Songs' en het gaat tot eind 69 (zeg maar tot net voor zijn motor ongeluk).
Een oud boek uit 1972, was nog van mijn vader.
De rest van de lyrics zoek ik altijd op het internet.

En inderdaad Paalhaas dat wordt kijken geblazen maandag avond.

Haha, ik heb lekker "Bob Dylan compleet. Alle songteksten.", die gaat tot 1985 (ten tijde van Empire Burlesque).
Eigenlijk mag je bij zo'n titel toch verwachen dat nieuwere teksten er automatisch in verschijnen op het moment dat hij weer eens een nieuw album uitbrengt.
Maar goed, om kort te zijn: er bestaan dus verschillende songtekstboeken van Dylan.