Audio Bullys - Ego War (2003)

Oh, het heeft met marihuana te maken. Dat wist ik niet maar dat maakt het inderaad wel erg cool. Ga mijn 420e stem ook vieren, wellicht met een dikke toeter in de mond.

Wel apart dat ik het gewoon opmerk omdat ik het grappig vind (met in het achterhoofd dat de heren Audio Bullys ook niet vies zijn van een jointje), en dat jij erop in gaat alsof ik ook maar ergens suggereer dat ik blowen stoer vind. En dan met een air van hier tot Tokio. Maar goed, jij staat daar natuurlijk boven als hardcore bierdrinker .

Geniaal debuutalbum van de Bullys. Vijftien heerlijke rauwe en lompe tracks met het troosteloze geluid van saaie verregende wijken waar helemaal niets te beleven is. Hoe langer je de tracks beluistert, hoe meer je de eenvoudige genialiteit erin ontdekt.

Jammer dat ze er bijna nooit zin in hebben. Ze proberen iets té cool en ongeïnteresseerd te doen. Vooral Simon is daar goed in. Los daarvan, paar jaar geleden stond wel de hele Tivoli op zijn kop.
Goede plaat, met enkele (inmiddels) dikke classics zoals Face In A Cloud, Snake en natuurlijk We Don't Care.

Ijzersterk debuut,nummers als 100 million en real life galmden hier jarenlang tijdens nachtelijke feestjes uit de speakers.Een goede combinatie van dance en hiphop.Daarna ging het echter snel bergafwaarts......

Wat een vette plaat was en is dit eigenlijk toch. In die tijd toen aardig grijs gedraaid. Snake, 100 million, Real Life en Way too Long zijn echt briljant. Jammer dat ze wat mij betreft de latere platen flink door de mand zijn gevallen.

Anyway, vanavond gaan een aantal nummers van deze plaat zeker even gedraaid worden!

Zo, deze ging er goed in, destijds. Dit schijfje kwam toen precies op het goede moment uit, aangezien ik toen best wel into dit soort muziek was. Basement Jaxx draaide ik al veelvuldig, en dit klonk in m'n oren als een meer punky neefje ervan. Met een snufje Stereo Mc's erdoorheen.

Anno nu voel ik me minder aangetrokken tot een dergelijke typisch 'mannelijke' ondertoon dan toen, wat dat betreft zijn de eerste twee (wat liever klinkende en toen al bestaande) Basement Jaxx-albums duidelijk beter bewaard gebleven in huize TNF, maar met enig skippen valt er nog steeds wel wat op te vinden.

De huidige favorieten zijn nog dezelfde als die van toen: De singles + The snow en Face in a cloud. De rest valt er voor mezelf een beetje bij weg. Wel bestaan er van Turned away en The things remixen die ik al vanaf dag 1 behoorlijk vaak draai, respectievelijk de 'Audio Bullys Remix' en de 'Audio Bullys Janitor Remix'. Zéker die eerste.

Hun tweede album heb ik ook nog geprobeerd, maar 'voelde' ik op de een of andere manier niet echt, het behoorlijk leuke singletje met Nancy Sinatra wat eraan vooraf ging ten spijt. Die gaf in eerste instantie veel hoop qua wat er zou volgen. Maar bij dat album leek het uiteindelijk net alsof ze zich te bewust probeerden te conformeren aan wat het publiek van ze verwachtte. Qua stijl in de basis hetzelfde als deze cd, maar met minder 'x-factor'.

Ik vind de versie van The Things op dit album echt geweldig.
1 van mijn favorite tracks nu nog steeds samen met; Snake, Way Too Long, Turned Away, We Dont Care (meesterlijke clip heeft die ook), Veteran.

Hit the Ceiling is me te clubby. Ik blijf wel nog steeds op 3.5* staan.
Het is me iets te weinig afwisselend om hoger uit te komen, maar de beats zijn nice!

Ik heb hier eigenlijk nooit echt iets aan gevonden. Het deed mij altijd denken aan een soort van slappe Freestylers in hun Raw as F**k periode. Elk album was ook weer een beetje slechter.