UNKLE - War Stories (2007)

Flink anders dit album. Rock schijnt de nieuwe trend te zijn voor electronische artiesten. Anyway moet nog wel even een paar keer luisteren om een oordeel te kunnen vellen.

Ik ben benieuwd na dit album, heb de andere twee nog altijd regelmatig opstaan

Ze staan op Lowlands, dus ik moet dit album maar een keertje gaan proberen

Dan moet ik naar Lowlands

En eveneens op Pukkelpop!

War Stories is een fantastisch album van UNKLE. De rock-invloeden zijn inderdaad duidelijk, en klinken erg cool. Maar het is voor mij de algehele sfeer van dit album wat het 'm doet. Dit album neemt je echt mee naar een andere wereld. Een electronisch pareltje...

4,5 ****

Het etiketje electronic is voor deze release wel heel erg misleidend (laat onderhond het maar niet horen).
Dit zijn wel heel erg veel rock-invloeden als je het mij vraagt en ik vind het eigenlijk wel een heel erg lekker plaatje.
Of het goed genoeg is om straks de eindejaarslijstjes te gaan veroveren betwijfel ik, daarvan blijft het soms net te veel hangen in de categorie net niet. Maar voor mij is het voorlopig genoeg net wel.

wat een !@#$ teleurstellend doosje ik krijg dat ding er niet uit

Hahaha, inderdaad. Maar als ie er eenmaal uit is

Met electronic heeft deze plaat over het algemeen weinig te maken. In dat opzicht behoorlijk wennen deze Unkle. Maar de openingtrits van deze cd is werkelijk in alle opzichten overdonderend. Het vervolg laat zich vooralsnog wat moeilijker vangen maar dat dit een plaat is waarin even geinvesteerd gaat worden, is na eerste beluistering wel duidelijk.

Heb de 2cd special edition. Behoorlijk fraaie verpakking al moet je een halve werktuigbouwkundige zijn om de schijfjes eruit te krijgen.

Volgens de artiestenpagina bestaat Unkle nu uit James Lavelle, KUDO en Richard File. Dus helemaal geen bijdrages van DJ Shadow meer? En werkt er verder niemand mee?

Volgens mij deed DJ Shadow vorige plaat ook al niet mee. Hij wordt bepaald niet gemist wat mij betreft. Tal van gasten. Zie ook tracklist.

Mooi album, knappe muziek, mooie box ook (stond aan zelfde prijs als de normale versie, keuze was snel gemaakt) maar zoals vele anderen al: potjandorie, wie heeft die box zo nauwsluitend gemaakt.

Bij mij vloog het boekje uiteindelijk uit de kartonnen doos na ontelbare keren kloppen en duwen...

Is dit dan 'hermetische' muziek, of 'ontoegankelijke electro'?

Verrassende plaat! Had tot nu toe alleen hun debuut gekocht en deze was al fantastisch. Daarna de heren een beetje links laten liggen. Vooral Broken is een zeer sterk nummer en ik hoop dat er een bijbehorende videoclip bij zal verschijnen. De bijdragen van de Ian Astbury zijn ook fantastisch!

'k Zal het tussenliggende werk nog eens goed gaan beluisteren.

Als liefhebber van het stemgeluid van Ian Astbury vind ik zijn bijdrages er bovenuit steken. Mooi album.

Ben ik nou de enige die het album vies vind tegenvallen? Het niveau van de vorige albums wordt bij lange na niet gehaald. Ik snap ook niet wat een figuur als Ian Astbury bij UNKLE te zoeken heeft (ga jij eens heel snel terug naar The Doors ), want zijn bijdragen zijn verschrikkelijk. Voor een aantal aardige momenten: 2* (overigens dezelfde score als het laatste album van DJ Shadow...)

Hmm, ik moet eerlijk zeggen dat ik hem nog altijd erg leuk vind en ik heb dit album toch al flink wat geluisterd. Voor mij doet hij hier het kunstje van ''Never, Never Land'' met rock ipv dance. Misschien niet bijster origineel, maar met een paar erg goede liedjes en voor de rest wat vulling (ja, toch wel. Maar wel leuke vulling imo). En Ian Astbury, tja...ik ben geen Cult-liefhebber (of Doors II for that matter), maar hier vind ik hem zeker niet slecht klinken.
Ik kan me wel voorstellen dat iemand dit weer flink anders (minder?) vindt dan de vorige platen van UNKLE, of ligt het toch ergens anders aan?

En als die !@#$-CD's binnenin net zo goed vastzaten als dat !@#$-hoesje, dan zou ik er nog mee kunnen leven, maar die !@#$-CD's liggen er bijna los in, waardoor er nu al krassen op zitten. AAAAAAAAAAAAAAAAARGH

Oh die rock invloeden zijn best goed erg goed album en goede artiesten waarmee hij samen werkt ik geef het een

*4,5*

Naar mijn mening raar dat dit album in OOR zo afgekraakt wordt:
"Ondanks mensen als Josh Homme, Ian Astbury en Chris Goss zwalkt de plaat alle kanten op en is er nauwelijks een fatsoenlijk liedje op te vinden"

Ik vind deze persoonlijk beter dan het 2e album, juist door die rockinvloeden. Zwalken vind ik hem dan ook niet, maar het is geen plaat die je na een keer luisteren helemaal geweldig vind. Groeiplaat zo te zeggen maar ik verwacht dat Jasper van Vugt hem vast meer als een keer geluisterd heeft. Blijft jammer, van mij mag UNKLE best wat meer bekendheid krijgen...

Mooie hoes. Verder een 'net niet' album voor mij. Vlees noch vis.

'Keys to the kingdom' is trouwens wel een erg mooi nummer.

Ik begrijp die recensie in de Oor ook totaal niet. Iedereen zijn mening, maar ik kon me meer vinden in Hester Carvalho (NRC Handelsblad, 7/7/2007):

Duister vloeiend
UNKLE : War Stories (PIAS)
Het eerste nummer is instrumentaal: een door gitaar geleid doemmelodietje. Maar dan. Vanaf het tweede nummer, ‘Hold My Hand’, vouwen de soundscapes zich open als de driedimensionaal lijkende laserprojecties op housefeestjes. Want dat is wat er gebeurt op War Stories, de nieuwe cd van UNKLE . Op vloeiende manier wiegen en deinen, stuwen en rocken de verschillende elementen samen, ook al zijn het elementen die eigenlijk geen natuurlijke samenhang hebben. Hier komen zijdezachte synthesizers, verknipte hiphopbeats, rockgitaren en ruige mannenstrotten samen tot een organische omstrengeling.
UNKLE bereikt op War Stories de diepte van Queens Of The Stone Age op hún meesterwerk Songs For The Deaf (2002), en heeft een duizelingwekkende onderstroom van gesuis en beats – alsof zich een paar blokken verderop een houseparty afspeelt.
Anderhalf jaar puzzelen in de studio leidde tot dit geluid. UNKLE is het project van James Lavelle, de man die ooit op zijn MO’Wax-label de eerste, legendarische cd van Dj Shadow, Endtroducing… (1996), uitbracht. Daarna maakte Lavelle met Dj Shadow en een groot aantal muzikanten (zoals Thom Yorke en Richard Ashcroft) een eerste cd onder de naam UNKLE , het succesrijke Psyence Fiction (1998). Inmiddels is Dj Shadow uit het project gestapt.
Op de nieuwe, derde UNKLE -cd werkt Lavelle samen met vaste partner Richard File en producer Chris Goss. Verder wisselt de bezetting goeddeels per nummer: van zang en gitaar van Josh Homme (Queens Of The Stone Age), tot zang van Cult-zanger Ian Astbury, 3D (Massive Attack), zangeres Leila (van Duke Spirit) en de onbekende Gavin Clark.
Hoogtepunten zijn de nieuwe single ‘Burn My Shadow’ met de diepe keelzang van Ian Astbury, en de zwoele somberte van ‘Keys To The Kingdom’. James Lavelle zingt hier voor het eerst ook zelf, al levert dat vooral ver weg gemixte zanglijnen op. Hij is afhankelijk van zijn medewerkers, maar die weet hij goed te kiezen. De sfeer op War Stories mag dan duister zijn, door de bewerkte beats en gelaagdheden ontstaat er een onverwachte sprankeling.

Niet mijn kopje koffie, Ian Astbury klink inspiratieloos, ik hoop niet dat dit een voorbode is van de nieuwe van The Cult.

sterk sterk album, kan het eigenlijk niet vergelijken met de andere albums want ik ken alleen dit album.
het nummer 'broken' is erg goed
ook is de combinatie van UNKLE & Autolux perfect, want 'Persons & Machinery' is erg sterk.

Dat chemistry, is dat geremixed door iemand? Ken het nummer vaag met zang.

Ik heb vandaag de limited edition gekocht (http://www.discogs.com/release/1008317) maar hoe maak je deze open? Het lukt me écht niet. Iemand anders met hetzelfde probleem?

plastiek verwijderen, en dan schudden met de uitgang naar beneden, en hopen dat er een stukje uitschuift zodat je dan met je vingers het er kan uittrekken.

veel succes, velen zijn U voor gegaan

Ik heb geschud als een gek, zonder resultaat. Na wat rondspeuren op het internet merkte ik inderdaad dat ik niet de enige ben met dit probleem (er zijn zelfs youtube filmpjes gewijd aan de verpakking). Na wat forumtopics doorgelezen te hebben en het nodige keukenmes-geweld heb ik hem er eindelijk zonder beschadigingen uit gekregen.

Tot en met nummer 7 goed de nummers daarna zijn albumvulling, jammer.

Heerlijke CD......Ian Astbury klinkt inspiratieloos?? Tja zo kun je het ook noemen.