Nothing but Thieves - Moral Panic (2020)

De vooruitgesnelde liedjes zijn erg herkenbaar. Op zich prima, maar niet verrassend, laat staan overdonderend. Wordt vast weer een leuk en solide plaat!!! Blijft toch een van de leukere bands van het moment.

'Impossible' is in mijn ogen het beste nummer dat de band tot nu toe heeft gemaakt. Hoor er wat Kent, Arid en Radiohead in.

Ook 'Real Love Song' in een prima nummer. Met 'Unperson' kan ik helaas niet zoveel.
Toch maakt het me nieuwsgierig naar het gehele album. De vorige twee waren in ieder geval prima platen.

Vind het 3fm gehalte in dat Impossible wel erg hoog. Als je Muse al binnen de lijntjes en veilig vind hoef je hier zeker niet aan te beginnen.

Can You Afford to Be an Individual is wel lekker hoor, Nothing But rage against the machine.

Tof nummer. Buiten de veilige paden. Jammer dat het verder zo zoet is.

Het hele album heeft een groot 3fm gehalte, ach ja zo'n gepolijst rock album is op z'n tijd niet
verkeerd, alleen komt het bij lange na niet in de buurt van hun vorige werk

Nothing but Thieves kiest met dit album voor 'mainstream'. Het explosieve en passievol karakter wat duidelijk aanwezig was in de muziek op de vorige albums is op dit album wel verdwenen. De rauwe kantjes zijn er ook afgehaald. Wat overblijft is een degelijk pop album maar als fan van de vorige albums vind ik dit album al met al wel een tegenvaller.

Vol afschuw dit album, daarnet beluisterd.
Twee lichtpuntjes, Free If You Want it en Impossible , die gaan er nog mee door, maar voor de rest is het armoede. Ik kan het niet eens degelijk noemen, omdat een goede drive en/of een groovy riff, zo wat bij elke track ontbreekt. Ik ben klaar met Nothing but Thieves.

Ik hoorde de orkestrale versie laatst op het werk, inderdaad op 3FM. Daarna belde Matthew Bellamy: hij wilde z'n gare Radioheadimitatie terug.

hahaha daar kan ik (zelfs als muse fan) erg om lachen
Impossible klinkt trouwens erg goed!
Ga snel deze even een luisterbeurt geven

Real love song is prachtig! Een soort killers, muse combinatie.
Moet zeggen dat ik dit album van te voren niet zo had verwacht. Redelijk negatieve reviews zoals ook hier op Mume. Toch vind ik dit gewoon heerlijk. Bombast, af en toe over de top. Poppy? Ja ook dat, maar dat maakt het niet slecht. En toch blijven er ook echt rocknummers inzitten.
En wat een stem heeft deze gast ook zeg!

Geweldig album. Ik snap de kritiek niet zo goed, dat NBT teveel mainstream zou gaan met dit album. Was bijvoorbeeld "sorry" niet juist een heel commercieel nummer? Ik vind dit juist het meest "stabiele" album tot nu toe, geen tracks om te skippen. Strakke nummers, veel power en lekker vol geproduceerd. Lekker hoor.

Je haalt me de woorden uit mn mond. Ik vind het eerste album bijvoorbeeld veel commerciëler en veel meer poppy ook

Het vorige album was ook wel mainstream en een groot succes, maar de songs waren niet allemaal netjes binnen de lijntjes. Ik vind deze plaat veilig, zoetsappig en weinig top songs.

Redelijk in het verlengde van Broken Machine, alleen voelt het songmateriaal nu minder overtuigend. In I'm Not Made By Design en Amsterdam waren het de sterk geplaatste vocale uithalen die mij over de streep trokken, dat soort uitbarstingen mis ik een beetje. Desondanks bewijst Conor Mason nog steeds één van de beste vocalisten van dit moment te zijn. Reden genoeg om deze plaat meer kansen te geven en in de gaten te houden wat ze in de toekomst gaan uitbrengen.

Prima derde album van de heren maar uiteindelijk niet zo pakkend als de vorige. Impossible en Can You Afford to Be an Individual vallen in positieve zin op en zijn wel de toppers van de plaat. De rest ligt in lijn met het eerdere werk. Daarbij is het vooral de zanger die de het geheel boeiend houd.

Ligt inderdaad mooi in het verlengde van de vorige twee platen en dat is natuurlijk dikke prima. Op het eerste gehoor lijkt de plaat me iets consistenter in kwaliteit ten opzichte van de vorige, die op kant 2 toch wel erg als een nachtkaars uitging. Daarnaast lijkt hier ook iets meer venijn in te zitten. Dat hij wellicht iets poppier klinkt ligt wat mij betreft aan de keyboards die gebruikt zijn. Die zijn voor mij de enige tegenvaller. Ze klinken wel erg lijzig en vullen de liedjes niet echt aan. Graag de volgende keer óf iets dikker aanzetten óf achterwege laten . Maar verder dikke prima dit. Fijne plaat. Boeiende thematiek. Vakwerk wederom!

Ben geen groot fan van Nothing But Thieves, maar die zanger kan er wel wat van, al wil dat niet zeggen dat het ook altijd geweldig klinkt.
Deze plaat begint geweldig, met een nummer dat sterk aan De Staat doet denken, en tot en met nummer 6 is het prima te pruimen. Dat zesde nummer heet This Feels Like The End - geldt dat voor de producer? Want ná deze track wordt het roer omgegooid en horen we ineens een heel andere sound, en dit is geen goeie switch in dit geval. Ik heb niks tegen over-the-top, maar dit gaat wel over heel veel grenzen heen. There Was The Sun kun je toch in de verste verte niet serieus nemen? Gelukkig herpakt de band zich in de laatste twee nummers en kan het alsnog een ruime voldoende noteren.

Verrassend lage score. Echt een leuk album met veel afwisseling en goede nummers.

Ik vind het helemaal geen probleem dat er rockbands opstaan die meer de "mainstream"-kant opgaan. Daar kan de radio alleen maar "beter" door worden. En misschien wordt een zender als 538 minder saai en eentonig. Want die zender heb ik al jaren op de censuurlijst geplaatst.

Ja ach mainstream wat maakt dat eigenlijk uit?! Ik vind dit overigens een prima album met Can You Afford... een hele fijne uitschieter. En eigenlijk vind ik NBT niet zoveel veranderd qua stijl als in het begin. Want tijdens hun debuut waren ze op Dour en die heb ik toen ook live gezien. Toen vond ik ze ook al behoorlijk toegankelijk.

Zit van alles in deze plaat, Muse, Kensington en Nothing But Thieves.

Jullie zijn ook een stelletje zeikerds, met je 3,5 ster gemiddeld. Gewoon 5 sterren. Ik wil niet in discussie, daar heb ik helemaal geen zin in.

Alles van NBT kan, ook na kritisch luisteren, wel naar 5*****.
Maar misschien ben ik partijdig.
Hoewel ik nog maar weinig zwakke broeders van Conor Mason c.s. ben tegengekomen, is ook waar.

Het is vooral ook het stemgeluid van die Mason dat alles naar een hoger muzikaal plan leidt.
Naast altijd spannende en veelzijdige songs.

Moral Panic is iets minder dan Broken Machine (2017) maar dat album is dan ook van de categorie buitenaards.
Ik wil de jongens verder niet haasten, maar dit album is ook alweer van 2020. Oké, een aanvulling er nog op in 2021.

Voordat je het weet zit je diep in 2023. Maar ik bemoei mij uiteraard verder nergens mee.

Ook deze cd is weer prima. Zeker mijn leukste recente ontdekking dat NBT.

Het songmateriaal is net wat minder overtuigend dan op de twee albums hiervoor. Niet dat er echt zwakke tracks op staan, maar There Was Sun en This Feels Like the End maken niet al te veel indruk. Ook veel van de betere nummers halen het nét niet bij de toppers van de vorige twee albums.

Er is echter één song die dit allemaal weer ruimschoots compenseert en dat is Can You Afford to Be an Individual. Wat een heerlijke beuktrack zeg, voor mij het allerbeste NBT-nummer dat ik tot nu toe gehoord heb. Samen met het gevoelige Before We Drift Away zorgt het voor een fenonenale afsluiting van het album.

Eerste album die ik van ze luister! Door het nummer Impossible ben ik erg nieuwsgierig geworden, want die is gewoon heel goed. Al vind ik de Orchestral version net iets beter.

Overige goede nummers (al is geen één nummer slecht): Unperson, Is Everybody Going Crazy, There is the Sun, Moral Pain en Real Love Song zijn denk ik mijn andere favorieten.

Ben benieuwd naar de rest!

Ook nieuwsgierig geworden door "Impossible" en hun nieuwe "Overcome", maar over het geheel valt ook dit album mij tegen. 3*

1. Unperson (3:24) --- 3,0
2. Is Everybody Going Crazy? (3:57) --- 3,5
3. Moral Panic (3:40) --- 3,0
4. Real Love Song (3:42) --- 3,0
5. Phobia (4:04) --- 3,0
6. This Feels Like the End (4:02) --- 3,0
7. Free If We Want It (3:52) --- 3,5
8. Impossible (4:08) --- 4,0
9. There Was Sun (4:03) --- 3,0
10. Can You Afford to Be an Individual (3:56) --- 2,5
11. Before We Drift Away (4:14) --- 3,0