Joe Jackson - Master Series (1998)

Ik heb deze CD als 'The Universal masters collection - Classic' uit 2000 in mijn collectie staan met dezelfde nummers in een iets andere volgorde.
Met dit soort compilaties is het altijd eerst goed kijken of de samensteller uit het oeuvre van de artiest wel een representatieve keus gemaakt heeft. In dit geval is het dus een prima samenstelling met maar een paar zwakke nummers.
Het was een beetje kiele, kiele tussen deze verzamelaar en 'Steppin' out - The very best of Joe Jackson' uit 1990.
Hier zijn 6 van zijn Top 40-hits en tips aanwezig: 'Is she really going out with him?', 'It's different for girls', 'The harder they come', 'Real men', 'Steppin' out' en 'Happy ending (met Elaine Caswell).
Alleen ontbreken hier dan nog de hits/tips 'Is she really going out with him? (live)', '(He's a) Shape in a drape', 'Nineteen forever' en 'Stranger than fiction', maar daar valt best wel mee te leven.
Ik dacht echter dat 'Right and wrong' ook hier een hit geweest is, maar dat blijkt dus niet zo te zijn.
Wat wel aardig is, is dat de 12 inch van 'The harder they come' hier in zijn geheel aanwezig is met 'Out of style', 'Tilt' en de titeltrack.
Ik vind de versie van 'Harder' net zo goed als het origineel van Jimmy Cliff.
Op 'Steppin' out', dus de enkele versie staan ook nog juweeltjes als 'Fools in love', 'I'm the man', 'Beat crazy', 'Slow song (live)', 'Be my number two', 'Right and wrong', 'Home town', 'Down to London' en 'Nineteen forever'.
Vreemdgenoeg is er op 'Steppin' out' geen plaats voor 'The harder they come', 'Real men' en 'Happy ending', terwijl deze nummers toch tot zijn bekendste nummers behoren.
Er is ook een dubbel-CD die 'This is it' heet en door Joe zelf is samengesteld. Volgens mij heeft die dezelfde samenstelling als 'Greatest hits and more'. Voor degenen die nog wil Joe Jackson willen is er 'The ultimate collection' met 3 CD's.
De jazz-albums 'Jumpin' jive' en 'Tucker' behoren niet echt tot mijn meest favoriete Joe Jackson albums, terwijl ik 'Body and soul' best wel kan waarderen. Op de soundtrack van 'Mike's murder' staan maar een paar goede nummers en na 'Blaze of glory' ben ik afgehaakt.
Ik heb hem daarna nog wel even bij 'Barend en van Dorp' gezien en ik heb aanplakbiljetten gezien van Joe Jackson en Todd Rundgren live.

Zoals prakties alle enkele CD verzamelaars van Joe J. is de keus gemaakt uit tè veel verschillende periodes uit zijn karrière om een homogeen geheel te krijgen. Extra ½* bonus omdat de tracks van de The Harder They Come 12" er op staan, die IMO al lang als bonus tracks op een re-release van Beat Crazy hadden gemoeten natuurlijk ........ Vreemd genoeg luisteren de platenmaatschappijen nooit zo erg naar mij .......

Dat laatste ben ik helemaal met je eens, Droombolus (ook al komt deze reactie pas drie jaar later... ). Hij had natuurlijk op de reissue van Beat crazy moeten staan, want daar hoort-ie thuis, zowel muzikaal gezien als qua tijdvak. Er is wel degelijk een reissue van dat album, op het Amerikaanse heruitgave-label American Beat. Maar daar staan geen bonustracks op, dus dat is een gemiste kans.

Met als gevolg dat dit het enige schijfje is waar de 'The harder they come'-EP in z'n geheel op staat. Alleen al dat gegeven maakt dit tot een verplichte aanschaf voor die-hard Joe Jackson-fans, waar ik mezelf toe reken. Dat ik het leeuwendeel van de nummers al op andere, reguliere CD's heb staan, neem ik dan maar op de koop toe.

Voor die EP ken ik ook een half punt extra toe, want verder is dit per saldo toch een tamelijk onevenwichtige verzamelaar, die - door de vele muzikale uitstapjes van Joe - allesbehalve een homogeen geheel vormt.

Ik reis door de new wave en bevind me in juli 1980. In de laatste week van die maand betreedt non-albumsingle The Harder They Come de Nationale Hitparade, waar het in augustus twee weken op #34 staat. In de Top 40 geraakt de single diezelfde maand tot #35.
De eerste verzamelaar van Joe Jackson op MuMe te vinden met dit nummer erop is dit Master Series, pas 18 jaar nadien verschenen. Discogs vermeldt ook de compilatie Joe Jackson van een jaar eerder. En nog steeds niet te vinden op een bonusversie van album Beat Crazy.

Hoe dan ook: heerlijk liedje, waarbij ik pas net ontdek dat het cover is. Het origineel behoort aan Jimmy Cliff uit 1971: hier diens versie.
Wie een verzamelaar van Joe Jackson zoekt, zou moeten checken of dit nummer daarop is te vinden. Dat de muziek op zijn verzamelaars niet homogeen is, is voor mij juist een aanbeveling, passend bij zijn oeuvre.

Mijn reis kwam van Robin Lane & The Chartbusters en vervolgt in augustus 1980 bij Cabaret Voltaire en hun The Voice of America.