Barclay James Harvest - ...And Other Short Stories (1971)

Het zelfde hoesje als Once again?
Beetje raar.

Nee hoor... gewoon ff goed kijken... Elke foto is van hetzelfde buro maar op elk buro ligt in het midden de originele hoes. Alle albums van BJH op Harvest zijn een paar jaar geleden opnieuw uitgebracht met uitgebreid boekje en erg interessante bonustracks. En de voorkant van elk boekje hebben ze in deze stijl gedaan. Erg smaakvol gedaan waarbij het buro ook nog eens bezaaid is met andere BJH memorabilia.

Dit is niet de originele hoes. Zal even kijken of ik dat kan veranderen.

Leuk album met de uitschieters Medicine Man, After the Day.

Track 2 is ook heel goed.

De single-versie van 'Medicine man' is best wel goed gedaan, er zijn ook vele live-versies van, maar deze is voor mij gewoon de beste, de sfeer van dit nummer is gewoon veel beter.

Een van de betere symfonische rockplaten, zoals die gemaakt werden in het begin van de jaren zevenitg (PFM, King Crimson, Moody Blues), met veel barok, mellotron, orkesten, drama en avontuur.

Het tweeluik Poet/After the Day is van ongekende klasse en vind ik persoonlijk beter dan wat King Crimson heeft gedaan op de eerste platen.

De band kent drie zangers, wat een hoop kleur geeft aan de songs.

Blue John's Blues is Beatles-achtig, wat een terugekerend aspect wordt in het oeuvre van de band.

Medicine Man is een mooi bombastisch nummer wat live nog wel eens uitgerekt wordt tot meer dan 10 minuten.

De remaster-versie kent nog een aantal voortreffelijk live-songs uit de BBC-kelder van ondermeer het fabuleuze She Said en Medicine Man.

Favoriete album van deze groep begint al ijzersterk met medicine man.
Ursula is heel mooi daarna Little Lapwing geschreven door john lees maar heel mooi bewerkt en ingezongen door les holroyd.
Blue John´s blues is een echte rockplaat .
De Poet en After the day kun je niet los zien van ekaar de overgang is zo mooi. deze twee nummers vind ik het mooiste wat er gemaakt is gemaakt in de muziek geschiedenis.

Een paar wat kortere liedjes die erg goed werken (Song with No Meaning, Harry's Song en Someone Ther You Know). Maar de echte knaller is The Poet/After The Day. Een bijna 10 minuten durende symfonisch meesterwerk, met alles wat een symfonummer nodig heeft, orkest, gitaarsolo's, mellotron, dynamiek, een grandioos climax en schitterende lyrics.
Ik krijg altijd kippenvel van dat nummer....

Wat mij betreft, samen met Once Again, de beste plaat van BJH.

Veel bijdragen van Woolly en Lees. Het absolute hoogtepunt is het duo The Poet/After the Day. Alleen Summer Soldier vind ik nog mooier.

Geremasterde box zojuist gehaald. Prachtig ! The Poet/After the day is en blijft fantastisch !

Ook op deze plaat staan nummers waar de band (door haast) niet helemaal tevreden over waren.

Zo is de versie van Medicine Man zoals we er via deze plaat mee bekend zijn geworden, niet de versie die John voor ogen had. Er is een single-versie die wat steviger is, en ook als blueprint zal gaan dienen voor de lange, heftige liveversie die wel 10 minuten kan duren.

Jammer is ook dat Brave New World de originele plaat nooit heeft weten te halen. Verder is deze plaat bijna net zo goed als Once Again. Ik vind alleen Ursula wat flauw.

Song with no Meaning is het mooiste was Les ooit heeft geschreven, en pastoraler en folkier dan dit heb ik de band niet meer gehoord.

Hoogtepunt blijft het epische duo The Poet/After the Day.