James Brown - The Godfather (2002)

wat een talent toch

Hij is er vet mee ; hij zat nogal vaak in de nor haha en

helaas nu is't ie dood.

Maar een prima compilatie is dit, en er zijn er véél, kies altijd eentje

waar de FUNK de hoofdmoot uitmaakt, niet dat zijn ballads slecht

zouden zijn, maar geef mij maar zijn funky stuff!

The Godfather of Soul (en Funk) is niet meer, helaas !

ik mis hier een aantal goede nummers op van James .
nl zijn beste nummer Woman , ik zie There It Is en zelfs Sexmachine er niet op .
dit heet nota bene the best of .

Sexmachine staat er wel op, track 10.

je hebt helemaal gelijk , ik heb dat over het hoofd gezien .
maar het fantastische Woman en There It Is staan er niet op , deze 2 nummers horen toch echt op een best of van James Brown te staan.

Ik heb 2 compilatiealbums van James Brown, namelijk deze en Dance Machine. En daarbij valt direct op hoe enorm de geluidskwaliteit bij beide albums verschilt.

Op Dance Machine is deze echt ondermaats, wat er zelfs regelmatig voor zorgt dat je de songs niet eens meer goed vind. Als je dan nadien vergelijkt met dezelfde songs op dit album, dan kan je alleen maar besluiten dat goede muziek niet enkel muzikaal maar ook geluidstechnisch talent vereist! En die waren hier beiden aanwezig.

Vaak is het probleem met 'best of' cd's dat je een aantal nummers mist, en dat jouw eigen 'best of' er anders zou hebben uitgezien.
Dat gevoel heb ik toch nauwelijks met deze cd.
James Brown was een van de grootste artiesten aller tijden, en deze nummers zijn stuk voor stuk briljant.
Behalve dan Please Please Please, dat ik altijd een zeikerig en irritant nummer heb gevonden.
The Boss daarentegen is misschien wel het allerbeste stukje muziek ooit gemaakt. En de remix op het einde van deze cd is heel aardig.

Ik ben er eens goed ingedoken wat nou de beste verzamelaar van James Brown is en welke ook goede geluidskwaliteit heeft en dan kom ik bij deze uit. Vrijwel al zijn bekende en beste nummers staan erop. Natuurlijk mis je altijd wel wat, maar dat kan niet anders bij zo'n grote artiest.
De nadruk bij deze verzamelaar ligt op de funk en dat is toch wel het fijnste wat the Man heeft gemaakt. Opvallend is dat hierop wel - in tegenstelling tot andere verzamelalbums - het fantastische Funky Drummer staat en ook nog in de lange 7:00 minuten versie.

Als je één plaat van James Brown wil, dan is het deze.

Even een aanvulling: als je twee platen van James Brown wil, ga dan ook voor In the Jungle Groove.

James Brown, de man die zijn heupen kon wiegen alsof het leek alsof hij van elastiek was. Brown was een man met vele gezichten, dat geldt in mijn optiek ook voor zijn oeuvre. Geen enkel album is voor mij een voltreffer gebleken. De man bezat soul maar op de een of andere manier vind/vond ik hem in dat genre niet echt floreren. Natuurlijk veel bekender is James vanwege de 'funk'. Een genre wat ik wel kan appreciëren maar na een nummer of drie geloof ik het ook wel.
Deze verzamelaar is alleraardigst, zeker niet compleet maar welke verzamelaar is dat wel.
Voor een song als It's Too Funky in Here kun je mij wakker maken, het swingende ritme voorkomt luiheid en dwingt bijna tot meebewegen.
De eerste drie songs verplichten eigenlijk al tot aanschaf maar ook de overige songkeuzes zijn niet verkeerd. Het is jammer dat Brown in mijn beleving nooit echt heeft gekozen voor een wat ruigere Rhythm & blues kant, hij had er een perfecte stem voor.
Conclusie; een fijne verzamelaar waarbij de nadruk uiteraard ligt op het funk element en de tracklist een mooie weergave vormt van dit deel van zijn carriere.