Art Blakey and the Jazz Messengers - Drum Suite (1957)

Pareltje!
Behoorlijk gedurfd werk, gezien dit (een van de) eerste solo worp(en) is...

Overdonderd!
Na een keer luisteren op de spot 4,5* en besteld op een 180 grammer.
Moanin' is mooi, deze is authentiek magisch.

Klasse plaat van een vroege Blakey. Hier heeft hij net het leidersstokje overgenomen van Horace Silver, die het Jazz Messengers project verlaat. Meteen krijgen percussie en Art's drums een veel prominenter rol in de Jazz Messengers' sound. En waar kun je dat beter beluisteren dan met deze Drum Suite, dat zijn de eerste 3 nummers van deze CD? Dat deze African Rhythm roots jazz uit 1956 stamt is een klein wonder. Pas jaren later zouden Afrikaanse roots een rol van betekenis in de jazz gaan spelen (Coltrane's Africa, wat als baanbrekende sidestep van Coltrane te boek staat, is van 5 jaar later, 1961), anderen volgden pas jaren later. Behoorlijk obscuur gebleven, deze Drum Suite, maar hoe onterecht! Vooral voor iemand als Mssr Renard een niet te missen aanrader!!

goede tip, ik ben benieuwd

Erg fraaie plaat van Blakey inderdaad! De A-kant (niet toegeschreven aan de Messengers maar aan 'Art Blakey Percussion Ensemble' is een werkelijk orgastische ode aan Afrikaanse en (vooral) Caribische muziek. Voor de wilde ritmes krijgt Blakey hulp van drumlegende Jo Jones (van Count Basie's band), de puike bopdrummer Charles 'Specs' Wright (ook percussie), en bongospelers Candido Camero en Sabu Martinez (met wie Blakey al eerder een 10"-LP maakte). De percussionisten worden aangevuld met Oscar Pettiford (bas) en een positieve hoofdrol pakkende Ray Bryant (piano). Het resultaat lijkt me onmogelijk te beluisteren zonder een brede grijns en wiegende heupspieren.

Op de oorspronkelijke B-kant staan drie tracks uit de sessies voor Hard Bop (1956) (ook uitgebracht als de bonustracks van de CD-versie van dat album), met de uitstekende Messengers-incarnatie van Blakey met Jackie McLean (altsax); Bill Hardman (trompet); Sam Dockery (piano) en 'Spanky' Debrest (bas). Drie fijne, uitmuntend geproduceerde nummers, en als afwisseling met de A-kant een pakketje dat wel aanschaf op vinyl verdient (hoewel je op CD/Spotify weer drie bonustracks krijgt van een obscure, kort bij elkaar gebleven Messengers-variatie met Ira Sullivan (tenorsax); Donald Byrd (trompet); Kenny Drew (piano); Wilbur Ware (bas), die de moeite van het aanhoren zeker waard zijn, met name de solo's van Sullivan).

Ik heb deze nu op lp gescoord, en dan leeft zo een plaat veel meer. Ook omdat kant a en kant b eigenlijk twee heel verschillende bands zijn. Ik zal dit (proberen) zo netjes mogelijk aan te passen.