Wardruna - Kvitravn (2021)

Echt super erg benieuwd naar het nieuwe werk van Wardruna, 'Grá' is sowieso al echt wel een te gek nummer!

Zojuist Skugge en Kvitravn via Youtube ontdekt. Bijzonder sfeervol stukje muziek dit.

Mag, op z'n tijd, altijd graag naar Wardruna luisteren. Zou best weleens een concert van ze willen meemaken. Statisch maar mysterieus. De drums zijn altijd zo heerlijk opzwepend. Flinke pint erbij, dat wel !
Bijzonder hoeveel 'hits' deze nummers al hebben !

Kvitravn zou, van mij, zo een 10 minuten langer mogen duren. Skugge wordt halverwege episch.

Ik zie nu dat Einar Selvik meegewerkt heeft aan de soundtrack van Assassins Creed Valhalla. Die laatste luister ik de laatste paar weken regelmatig. Denk dat dat ook wel in de hits zal helpen.

Ik moet bekennen dat ik na een keer luisteren nog niet erg enthousiast ben. Vind het vooral meer van hetzelfde, zonder momenten die er echt uit springen.

Een beetje het euvel met elk album van ze. Eén of twee nummers is leuk maar dan weet ik het vaak wel.

Ik kan me daar wel enigszins in vinden. Het is niet een album wat ik bijzonder vaak zou draaien, maar wel eentje die het op spaarzame momenten goed doet. Echt ergens je bij de strot grijpen doet het dan weer niet. Toch blijft de 'vikingingen' folk bij vlagen bijzonder vermakelijk, voornamelijk ook vanwege de heerlijke sfeer die neergezet wordt. Toch is de folk inslag voor mij uiteindelijk net iets teveel.

De opening vind ik echt te gek. Prachtige ingetogen harmoniezang, fraai muzikaal ondersteund. Zeer sfeervol. Ook het titelnummer is een zeer fijn weefsel van vergeten klanken. Het bouwt op, er gaat zelfs een zekere dreiging van uit.
En dan zijn er twee nummers voorbij als er een klein bekrompen duiveltje op mijn schouder komt zitten om te vragen wanneer dan toch die woeste Bathory-achtige mars ingezet gaat worden. Ik wil hem wegslaan, platstampen maar het gaat niet...
Er zijn veel meer nummers die aanvoelen als een intro voor een metalsong. De ruisende zee begint daarin wel erg afgezaagd te raken, maar voor de rest heb ik er, buiten dat ik het in delen moet luisteren, zeer weinig op aan te merken

Aanvankelijk stelde dit album me wat teleur, maar uiteindelijk vallen een aantal songs in positieve wijze op. Toch voelt dit album niet helemaal lekker en dat heeft ermee te maken dat wat als los zand aanvoelt. De eerste drie zijn een duidelijk drieluik met een fascinerend thema. Skald redt zich door Viking hofzangers als uitgangspunt te nemen en Kvitravn... voelt eigenlijk in veel facetten aan als een vervolg op iets wat eigenlijk al afgerond was. Wardruna slaat dan ook geen nieuwe wegen in terwijl dat misschien wel nodig was.

Toch is het geen verkeerd album. Er staan wel degelijk heel sterke songs op. Mijn favoriet is het ritmische Skugge. De opening is ook heel fraai. Er wordt meer gebruik gemaakt van de harp (of wellicht een lier). Iets wat me eerder nooit echt opgevallen was bij Wardruna. Ook gedurende de plaat genoeg momenten waar ik echt van kan genieten. Toch blijft het gevoel dat er veel leftovers van de afgelopen vijftien jaar gebruikt zijn. Toch blijft Wardruna ook met dit materiaal de beste folkband die zo goed dat oergevoel kan oproepen.


Eindstand:
1. Ragnarok
2. Yggdrasil
3. Gap Var Ginnunga
4. Skald
5. Kvitravn

De meest radiovriendelijke Wardruna van het stel, maar ook een van de albums die me daarom het meeste bevalt. Songs met kop en staart zonder dat men vervalt in de saaie soundscapes van de eerste twee albums. Daarmee waarschijnlijk voor de diehard fans ook het minst spannend en origineel, maar uiteindelijk wil ik toch het liefste muziek die ook op de voorgrond werkt en niet alleen op de achtergrond. Gelukkig biedt Kvitravn me dat en samen met het sfeervolle Skald en het overweldigende Ragnarok zorgt dat ervoor dat Wardruna netto op een mooi gemiddelde uitkomt. Nu maar hopen dat het live inderdaad ook zo imposant als vrienden blijven herhalen!

Eindstand:
1. Ragnarok 4.5*
2. Kvitravn 4*
3. Skald 4*
4. Yggdrasil 3.5*
5. Gap Var Ginnunga 3*
Gemiddelde: 3.8*