Pattern-Seeking Animals - Prehensile Tales (2020)

Ben erg benieuwd naar dit album gezien deze 2 vrijgegeven tracks:

Raining Hard In Heaven (Album Track)
Here In My Autumn (Visualizer Video)

Hun debuutalbum - hoewel uitstekend gemusiceerd - pakte me niet echt, maar dit smaakt wel naar meer moet ik zeggen...

Derde single vrijgegeven vandaag, toegevoegd als track hierboven. Staat ook op Spotify. En zo kennen we al de helft van het album, nog voor het uitkomt... Lifeboat en Soon but not today zijn wel resp. 17 en 12 minuten lang

Wauw, gezien mijn opmerking hierboven over hun debuut, had ik niet verwacht dat dit album me zo zou grijpen. Wat mij betreft echt een progressief pareltje, uitstekend gemusiceerd en geproduceerd en boeiend van begin tot eind; komt het best tot z'n recht als geheel concept => zeker nog vele luisterbeurten waard...


Niks ten nadele van de overige nummers, maar die beide nummers zijn voor mij ook de hoogtepunten. Kan zich wat mij betreft meten met het betere werk van Neal Morse en z'n mannen.

Wat een prima album. De kortere stukken m.n. opener Raining hard in heaven en Why don't we run zijn al prima. Daar komt dan nog eens het epische Lifeboat overheen! Slotstuk Soon but not today klokt 12 heerlijke minuten en denk je na een klein uurtje: Meteen nog maar een keer?!

En zo ben ik inmiddels vele luisterbeurten verder en geniet nog steeds...

De eerste vier songs klinken me wat te poppy in de oren, maar de twee lange songs maken een hoop goed. Vooral Lifeboat is een episch spektakel dat deze plaat op de valreep naar een fraaie score weet te loodsen. De afsluiter is net wat minder indrukwekkend, maar toch ook van hoog niveau.

Musiceren kunnen deze kerels wel, dat staat als een paal boven water. Op de langere nummers komt dit duidelijk het best tot z'n recht.

3,5 sterren

Ik las in het cd-boekje dat elk lied op deze 2e PSA-plaat geschreven is door John Boegehold. Ook regular collaborator met Spock's Beard sinds het vertrek van Neal in 2002.

Uiteraard is voor de uitvoering en opname iedereen uit de band nodig, maar die man kan er toch wat van (Jaws of Heaven is ook (mede) van zijn hand, voor mij de allermooiste SB-track, maar ik ken nog lang niet alles, verre van). Ik ben persoonlijk wel heel gecharmeerd door die eerste 4 nummers hier, het klinkt zo fris en vermijdt de moeilijkdoenerij die soms/vaak (nu ja, altijd eigenlijk) met prog geassocieerd wordt. Vernieuwend misschien niet, maar heel genietbaar met dat mysterieuze popsfeertje. De 2 langere tracks ken ik nog het minst, omdat ik de plaat altijd van begin tot eind wil beluisteren, maar soms om één of andere reden moet stoppen met luisteren en dan valt Lifeboat soms uit de - komt-ie - boot

De debuutplaat heb ik ook staan, maar die ken ik eigenlijk niet zo goed. Wel her en der al online gelezen dat deze 2e toch net iets sterker zou zijn dan het debuut. Misschien moet ik 'm nog maar eens opleggen (en niet al te veel vergelijken).