Pop Smoke - Meet the Woo 2 (2020)
mijn stem
7 stemmen
Verenigde Staten
Hip-Hop
Label: Republic
-
Invincible (2:07)
-
Shake the Room (2:45)
met Quavo
-
Get Back (1:48)
-
Christopher Walking (3:10)
-
Foreigner (2:41)
-
Sweetheart (2:36)
met Fivio Foreign
-
Element (2:15)
-
Armed N Dangerous [Charlie Sloth Freestyle] (2:26)
-
Mannequin (2:40)
met Lil Tjay
-
Dreaming (2:54)
-
She Got a Thing (2:05)
-
Dior * (3:36)
-
War * (3:41)
met Lil Tjay
-
Wolves * (3:14)
met NAV
-
Dior [Remix] * (3:50)
met Gunna
-
Like Me * (3:10)
met PnB Rock
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur:
27:27
(44:58)
0
geplaatst: 30 januari 2022, 17:33 uur
Zijn laatste.
Deze tweede mixtape is het laatste project dat Pop Smoke zelf heeft kunnen uitbrengen, nog geen twee weken na de release werd hij op 20-jarige leeftijd vermoord.
Meet the Woo 2 ligt nog duidelijk in het verlengde van haar voorganger maar je merkt dat de jongeman wat meer begon te experimenteren en met meerdere mensen ging samenwerken. Het eerste deel was bijna volledig geproduceerd door 808Melo (één nummer niet) en buiten belachelijk harde Drill stond er niets op dat project. "Maar" 7 van de 13 originele tracks zijn geproduceerd door zijn Britse collega. Van de 3 bonustracks die op de Deluxe-editie staan maar eentje, en dat is dan nog een remix van de bekende single.
Invincible, Foreigner en She Got a Thing vind ik wat minder. Dat komt voornamelijk door de productie, Pop Smoke was wel een rapper dat het vooral van de instrumentatie moest hebben (hoe heerlijk zijn stem ook was). De rest vind ik leuker met Christopher Walking, Sweetheart, Armed 'n' Dangerous, Mannequin en War als uitschieters (Dior tel ik niet mee op deze mixtape).
Fivio Foreign bewijst op Sweetheart ook goed uit de voeten te kunnen met Drill-beats. Lil' Tjay heeft het type stem dat me eigenlijk zou moeten irriteren maar mede door hem zijn Mannequin maar voornamelijk War magnifiek. Quavo stoort me niet op Shake the Room maar het collaboratieproject tussen beide rappers dat er normaal aan zat te komen had volgens mij minder interessant geweest dan het solowerk van Pop.
A Boogie wit da Hoodie vind ik sowieso al geen toffe artiest, Foreigner had wat beter geweest zonder hem lijkt me.
Nog steeds Drill ten voeten uit maar toch wat minder hard dan het eerste deel van deze serie. Enkel op bonustrack Like Me drijft hij helemaal wel van het subgenre, dit is een mellow track gericht op de dames. Pop Smoke waagt zich met momenten een beetje aan zingen en gastartiest PnB Rock stort zich helemaal op het R&B-genre. Naar mijn mening geen hoogvlieger en op zijn debuutalbum hebben we betere nummers zoals dit. Dat nummer past ook totaal niet bij de rest van de tape.
3,5*.
Deze tweede mixtape is het laatste project dat Pop Smoke zelf heeft kunnen uitbrengen, nog geen twee weken na de release werd hij op 20-jarige leeftijd vermoord.
Meet the Woo 2 ligt nog duidelijk in het verlengde van haar voorganger maar je merkt dat de jongeman wat meer begon te experimenteren en met meerdere mensen ging samenwerken. Het eerste deel was bijna volledig geproduceerd door 808Melo (één nummer niet) en buiten belachelijk harde Drill stond er niets op dat project. "Maar" 7 van de 13 originele tracks zijn geproduceerd door zijn Britse collega. Van de 3 bonustracks die op de Deluxe-editie staan maar eentje, en dat is dan nog een remix van de bekende single.
Invincible, Foreigner en She Got a Thing vind ik wat minder. Dat komt voornamelijk door de productie, Pop Smoke was wel een rapper dat het vooral van de instrumentatie moest hebben (hoe heerlijk zijn stem ook was). De rest vind ik leuker met Christopher Walking, Sweetheart, Armed 'n' Dangerous, Mannequin en War als uitschieters (Dior tel ik niet mee op deze mixtape).
Fivio Foreign bewijst op Sweetheart ook goed uit de voeten te kunnen met Drill-beats. Lil' Tjay heeft het type stem dat me eigenlijk zou moeten irriteren maar mede door hem zijn Mannequin maar voornamelijk War magnifiek. Quavo stoort me niet op Shake the Room maar het collaboratieproject tussen beide rappers dat er normaal aan zat te komen had volgens mij minder interessant geweest dan het solowerk van Pop.
A Boogie wit da Hoodie vind ik sowieso al geen toffe artiest, Foreigner had wat beter geweest zonder hem lijkt me.
Nog steeds Drill ten voeten uit maar toch wat minder hard dan het eerste deel van deze serie. Enkel op bonustrack Like Me drijft hij helemaal wel van het subgenre, dit is een mellow track gericht op de dames. Pop Smoke waagt zich met momenten een beetje aan zingen en gastartiest PnB Rock stort zich helemaal op het R&B-genre. Naar mijn mening geen hoogvlieger en op zijn debuutalbum hebben we betere nummers zoals dit. Dat nummer past ook totaal niet bij de rest van de tape.
3,5*.
* denotes required fields.
* denotes required fields.