The Lone Bellow - Half Moon Light (2020)

recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: The Lone Bellow - Half Moon Light - dekrentenuitdepop.blogspot.com

The Lone Bellow - Half Moon Light
Vierde album alweer van de in Nederland totaal onbekende band The Lone Bellow en het is ook dit keer weer een geweldig album dat echt alle aandacht verdient

The Lone Bellow behoort wat mij betreft al een jaar of zes tot de best bewaarde geheimen van de Amerikaanse popmuziek. Het debuut van de band pikte ik ooit uit een Amerikaans jaarlijstje, waarna album nummer twee mijn eigen jaarlijstje haalde. Na een uitstekend door Dave Cobb geproduceerd derde album, keert The Lone Bellow terug bij producer Aaron Dessner en levert het wederom een uitstekend album op. The Lone Bellow bestaat uit topmuzikanten en dat hoor je, want wat is het in muzikaal opzicht mooi ingekleurd en wat past het prachtig bij de geweldige stem van Zach Williams. Geweldige band en voor de vierde keer een geweldig album. Schande dat we dit in Nederland nog steeds niet weten.

De Amerikaanse band The Lone Bellow krijgt in Nederland tot dusver helaas nauwelijks aandacht, maar ik ben fan van de band sinds het in 2013 verschenen titelloze debuutalbum, dat ik ooit uit een jaarlijstje haalde. Het in 2015 verschenen Then Came The Morning was nog veel beter en voor mij een onbetwiste jaarlijstjesplaat en ook het uit 2017 stammende Walk Into A Storm voldeed volledig aan mijn hoge verwachtingen.

Deze week verscheen album nummer vier en ook Half Moon Light is een album dat in de meeste Nederlandse lijstjes met nieuwe releases niet opduikt. Ik werd zelf ook dit keer bijzonder makkelijk overtuigd door de band uit Brooklyn, New York.

Op Walk Into The Storm schoof The Lone Bellow wat op richting Americana, wat ongetwijfeld de verdienste was van Dave Cobb, die de afgelopen jaren werkte met de groten in het genre. Voor de productie van Half Moon Light is de band teruggekeerd naar The National’s Aaron Dessner, die ook het geweldige Then Came The Morning produceerde.

The Lone Bellow bestaat uit slechts drie leden, maar toch heeft de band ook op haar nieuwe album weer een vol en vaak zelfs wat overweldigend geluid. Zanger Zach Williams zingt met veel gevoel en passie en zet zijn vocalen op Half Moon Light weer stevig aan. Ik ben zelf vanaf de eerste noten van het debuut enorm onder de indruk van de zang op de albums van The Lone Bellow, maar hoor ook vaak dat juist deze zang een hobbel is bij het kunnen waarderen van de muziek van de Amerikaanse band. Het is kennelijk iets waar je tegen moet kunnen, maar ik vind het ook dit keer prachtig.

Gitarist Brian Elmquist en multi-instrumentalist Kanene Donehey Pipkin kleuren prachtig om de gepassioneerde zang van Zach Williams heen met een warm en wat donker geluid. Het is een geluid dat aan de hand van Aaron Dessner weer wat meer afstand neemt van de Americana en iets opschuift richting het geluid van Then Came The Morning. In muzikaal en vocaal opzicht is het weer smullen en ook de productie van The National voorman is van een bijzonder hoog niveau.

Wanneer ik de muziek van The Lone Bellow moet vergelijken met die van andere bands kom ik uit bij The Lumineers en in het bijzonder bij het fantastische derde album van de band (III). Het is een album dat de top 3 van mijn jaarlijstje haalde vorig jaar, maar dat in Nederland niet op heel veel bijval kon rekenen. Het zal waarschijnlijk niet anders zijn voor Half Moon Light van The Lone Bellow, maar wat is het een heerlijk album.

Zeker wanneer je het album met een wat hoger volume of met de koptelefoon beluistert, hoor je hoe knap het allemaal in elkaar steekt. Gitarist Brian Elmquist speelt prachtig subtiel, terwijl Kanene Donehey Pipkin het volle, maar ook subtiele geluid van The Lone Bellow inkleurt met talloze mooie accenten en ook nog eens prima zingt. Half Moon Light is wat minder zwaar aangezet dan met name de eerste twee albums van de band, waardoor Zach Williams ook de kans krijgt om wat meer ingetogen te zingen en ook dat gaat hem uitstekend af.

Het levert wat mij betreft het vierde prachtalbum van The Lone Bellow op. Ik kan zelf niet verklaren waarom de muziek van de Amerikaanse band in Nederland zo weinig aandacht trekt. Alleen de producers zouden muziekliefhebbers al over de streep moeten trekken, maar ook de muziek van de band is wonderschoon. Ga absoluut eens luisteren! Erwin Zijleman

9 mei Paradiso Noord. Erwin, ik ben het gruwelijk met je eens. Ik kan urenlang naar The Lone Bellow luisteren.
De zang is helemaal top, let is op de o zo mooie samenzang. De zang van Kanene Pipkin op het nummer illegal immigrant is in mijn oren fenomenaal.
Echt, ze verdienen o zo meer aandacht van muziekliefhebbers.,

Wow, ofwel heb ik de laatste jaren niet zitten opletten, of 2020 is nu al een erg fijn muziekjaar. Dit is wederom een erg fijne ontdekking. Luistert direct lekker weg, is divers en met emotie / passie gebracht. Heeft dat kleine extraatje dat Nada Surfe niet heeft en dat geeft het replay value.

Ik was een playlist aan het samenstellen met mijn favoriete nummer van elk album dat ik in mijn collectie heb of ooit op gestemd heb, en toen kwam ik deze tegen. Net zo goed, misschien wel beter dan in mijn herinnering. Door de productie van Aaron Dessner, die ook een aantal nummers heeft meegeschreven (waaronder August, nee, geen Taylor Swift cover) doet het me af en toe denken aan Folklore en Evermore.

Gretz Dit moet toch ook wat voor jou zijn?