The Slow Readers Club - The Joy of the Return (2020)
mijn stem
16 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Modern Sky UK
-
All I Hear (3:22)
-
Something Missing (2:58)
-
Problem Child (2:59)
-
Jericho (2:59)
-
No Surprise (3:30)
-
Paris (3:13)
-
Killing Me (3:27)
-
All the Idols (3:17)
-
Every Word (3:48)
-
Zero Hour (2:47)
-
The Wait (3:24)
1
geplaatst: 20 maart 2020, 12:21 uur
PowerPop uit Manchester. "Heldere vet aangezette productie. Lekkere gitaren. Syths waar ze horen.
Goed gezongen, Strakke songs met dynamiek" citaat van mezelf bij vorige album uit 2018. En dat is nu ook weer van toepassing. Consoliderend album dus.
All I Hear & Killing Me zijn lekker singels.
All the Idols & The Wait goedgekeurde albumtracks.
Goed gezongen, Strakke songs met dynamiek" citaat van mezelf bij vorige album uit 2018. En dat is nu ook weer van toepassing. Consoliderend album dus.
All I Hear & Killing Me zijn lekker singels.
All the Idols & The Wait goedgekeurde albumtracks.
0
geplaatst: 30 maart 2020, 15:05 uur
Klinkt toch vooral als een zwakkere versie van de vorige plaat. Alleen de singles All I Hear en Killing Me smaken erg goed, vooral eerstgenoemde.
0
geplaatst: 12 april 2020, 17:07 uur
Verrassend eigenlijk dat zulke toegankelijke alternatieve rockmuziek als deze tijd nodig heeft om te rijpen. Eerst was het echt ene oor in, andere oor uit. De lastig verstaanbare teksten zijn daar mede debet aan: dit is een genre dat je luidkeels mee moet kunnen zingen! Ook het aantal echt goede riffs met oorwurmpotentie viel me in eerste instantie tegen.
De laatste dagen gaat het echter de goede kant op: Problem Child en Something Missing groeien uit tot mijn favorieten en zijn geslaagde anthems, singles All I Hear en Killing Me zijn wat eenvoudig maar wel 'gewoon lekker'. Verder valt ook All the Idols me in positieve zin op: een nummer met een wat alternatievere toon en compositie dan de rest en daardoor een welkome afwisseling.
The Joy of the Return is best een onderhoudend album, al wordt het niveau van de voorganger niet gehaald. Daarvoor is het allemaal net niet catchy genoeg, qua muziek én tekst. Wie weet groeit het album nog wat verder, maar voorlopig blijf ik toch wat gereserveerd.
De laatste dagen gaat het echter de goede kant op: Problem Child en Something Missing groeien uit tot mijn favorieten en zijn geslaagde anthems, singles All I Hear en Killing Me zijn wat eenvoudig maar wel 'gewoon lekker'. Verder valt ook All the Idols me in positieve zin op: een nummer met een wat alternatievere toon en compositie dan de rest en daardoor een welkome afwisseling.
The Joy of the Return is best een onderhoudend album, al wordt het niveau van de voorganger niet gehaald. Daarvoor is het allemaal net niet catchy genoeg, qua muziek én tekst. Wie weet groeit het album nog wat verder, maar voorlopig blijf ik toch wat gereserveerd.
0
geplaatst: 12 april 2020, 19:00 uur
In mijn playlist rock 2020 hebben meer nummers de delete-knop overleefd:
4. Jericho
10 Zero Hour
11. The Wait
Ok heb meestal geen behoefte aan repeat, maar in combi met bijvoorbeeld
Victories at Sea, The Districs & Mystery Jets is er echt iets lekkers van te maken. .
4. Jericho
10 Zero Hour
11. The Wait
Ok heb meestal geen behoefte aan repeat, maar in combi met bijvoorbeeld
Victories at Sea, The Districs & Mystery Jets is er echt iets lekkers van te maken. .
0
geplaatst: 17 augustus 2020, 13:38 uur
Misschien klopt het wat stoepkrijt zegt over de rijpingstijd - voorlopig gaat deze muziek nogal langs me heen, terwijl ik over het vroegere werk een stuk enthousiaster was.
* denotes required fields.
* denotes required fields.