The Young Gods - T.V. Sky (1992)

Heerlijke wegtrip zweefmuziek van electronica pioniers uit le suisse! Had dit allemaal in mijn bezit eens, maar wegens ruimtegebrek is een flink deel van mijn collectie gesneuveld Dit had moeten blijven achteraf..
Enige minpuntje is de zanger (english wizz a zzztronk aksent!)

Summer Eyes heeft wat weg van The Doors en Pink Floyd, mooi nummer!!
Our House en Skinflowers kun je me nog steeds voor wakker maken.

klassieker in het genre.

Heb hem een jaar geleden eindelijk eens aangeschaft, na al die jaren dat ik hem al ken en hem ook op bandje heb gehad.

Doet me terug denken aan vakanties dat ik deze vaak op had staan in de cassettespeler op de camping, maar ook wel eens in de auto.

Ik beperk me tot een korte recentie: 5*. Vooral het 19 minuten durende Summer Eyes is een ongelooflijke trip. Our House de overdonderende opener (ongekend hoe na een aarzelend begin opeens gruwelijke scheurgitaren het nummer indenderen). Rest mag er ook zijn

Lijkt me veeleer van toepassing op hun L'eau rouge. Sensationele bezetting voor die tijd: zang, drums, sampler en het genre voorziend van nieuw dringend nodig vers bloed (invloeden uit folk en klassieke muziek)
TV sky vond ik destijds dan ook een lichte teleurstelling. Enkel Summer eyes met z'n psychedelica springt er echt uit!
Desalniettemin blijft ie binnen het genre nog best te pruimen en kan ie beluisterd worden als een 'conceptalbum' over Franz Treichlers verblijf in en reflectie over de Amerikaanse samenleving...

dit was voor mij de kennismaking met deze band...denk een jaar of twee na uitkomen (iig nog voor Only Heaven)

L'eau Rouge is ook zeker wel erg goed...ga ik zo denk ik weer eens luisteren....zo lang geleden.

Dit album blijft gewoon goed. Het lange slotnummer is erg lekker en blijft maar voort dreunen. De felle korte nummers met spetterende muzikale uithalen doen het ook goed. Het is één van de stevigere albums van The Young Gods met weinig soundscapes en suisnummers en dat bevalt me wel.

Tussen al die gitaarmuziek van begin jaren 90, was dit een mooie aanvulling.
Young Gods vormt het bewijs dat je door middel van samplers wel degelijk kunt rocken.

Volgens mij gebruiken ze helemaal geen gitaar. Live was alles synthesizer. Ook de gitaarsound. Ik heb ze op Metropolis gezien. Het was overdonderend. Heerlijk. Je werd weggeblazen door de muziek.

Dit was mijn kennismaking met The Young Gods. En vind ik meteen ook hun beste album. Geweldige nummers vooral Our House t/m Skinflowers. Prima album

Met dit soort tracks maak je ook goede sier tijdens feestjes.
Iedereen is dan gelijk blown-away bij dit nummer.

Voor mij zit The Young Gods in dezelfde hoek als Nine Inch Nails, alleen heeft het een minder destructief karakter.
Dit album ooit blind gekocht, lag ergens tussen Primus en Mudhoney verstopt in een bak met alternatieve muziek, maar dan voor een leuk prijsje.
De naam stond mij wel aan, dus ik was wel benieuwd naar de muziek.
Volgens mij werd deze voluit gedraaid toen ik in 1992 naar Pinkpop ging.
De uitspraak is dan niet zo geweldig, maar wat is dit een heerlijke trip.
Summer Eyes is een soort van elektronische variant op The Doors, zou prima na The End gedraaid kunnen worden.
Heerlijk adrenaline opwekkend album.

Nadat Bowie zijn schitterende 1.Outside uitbracht en daarna ging touren met zijn nieuwe plaat met in het voorprogramma Nine Inch Nails vroeg iedereen of zijn nieuwe plaat geïnspireerd was door Nine Inch Nails :

When asked in 1995 if his album Outside was influenced by Nine Inch Nails, Bowie answered, "the band that I was actually quite taken with was three guys from Switzerland call The Young Gods ... I’d been aware of them previous to knowing about Nine Inch Nails."

Een van de beste industrial rock platen ooit gemaakt, de tering.
Wat lekker en goed
Unieke sound en een trip van jewelste!

SKINFLOWERS

Only Heaven vind ik nog een stuk beter. En inderdaad een unieke sound, je herkent het gelijk, ook door het gebroken Engels van de zanger natuurlijk

Wat een geluk dat dit industriele meesterwerk op vinyl is uitgekomen. Ik kwam eigenlijk voor Billie Eilish, maar ging met TV Sky weg bij de platenboer.Billie moet even wachten, eerst Skinflowers en Our House.

P.S. Het dubbele vinyl is voorzien van een extra schijf met daarop 2 extra mixversies van Skinflowers, 2 misversies van Gasoline Man en op kant 4 nog eens vier tracks van de Live Sky Tour.
T.V. Sky, Skinflowers, She Rains en Summer Eyes

Door deze post Only Heaven gaan beluisteren (via de stroom) en aangeschaft.
Ik ben er nog niet uit welke beter is, Skinflowers is mega

Het steenkolen Engels van zanger Franz Treichler kan de pret niet drukken. The Young Gods, een Zwitsers collectief opgericht in de jaren 80 is altijd een vreemde maar lekkere eend in de bijt geweest.
Dwars, recalcitrant en a-typisch, zomaar wat termen die van toepassing zijn op de muziek van de heren.
T.V. Sky zal nog steeds het bekendste album van de band zijn, al dan niet ingegeven door de single Skinflowers en het muzikale landschap dat rond deze tijd flink ging veranderen.
De subgenres in het ruigere rockgenre vlogen je om de oren, trends kwamen sneller dan ik van onderbroek wissel en industrial metal was in de jaren 90 een tijdjes salonfähig.

Het moet gezegd; T.V. Sky scoort op punten. De plaat kent een lekkere vaart, de ritmes swingen en het schuurpapieren stemgeluid van Treichler past prima bij het muzikaal gebodene.
Al dan niet flink beïnvloedt door een band als Killing Joke en Ministry vormt T.V. Sky een mooie staalkaart wat het industrial genre rond 92' te bieden had.
Wellicht niet zo cynisch als Killing Joke en wat minder ruig in vergelijking met Ministry weten de Zwitsers een fraaie middenweg te bewandelen.

Met Skinflowers als blikvanger weet het album te intrigeren. Het is jammer dat bepaalde invloeden er net te dik bovenop liggen.
In The Night Dance hoor ik duidelijk de riff van Paradise City terugkomen, alsof Axl elk moment door de boxen komt snateren.
Summer Eyes is dan weer weggelopen van een plaat van The Doors, overigens duurt dit nummer echt veel en veel te lang.

Het is jammer dat de heren bij vlagen op 2 gedachten lopen te hinken, de ene keer kent de plaat een geheel eigen gezicht, klinkt het authentiek en weet het een eigen sound goed vorm te geven. Een andere keer surft de band teveel op bestaande structuren en invloeden en dat is jammer.

Desalniettemin sleept dit schijfje er alsnog een hele dikke voldoende uit, daarvoor is het songmateriaal sterk genoeg voor.