King Crimson - Larks' Tongues in Aspic (1973)

Teveel nietszeggende geluidsfragmenten. Neem nu het openingsnummer: de structuur is ver zoek. Pas op, een onorthodoxe structuur vind ik zeker niet slecht, maar als het nummer stroever door verloopt vind ik het erg irritant. Hetzelfde met Exiles: moesten die eerste twee minuten nu echt zo lang duren? Waarom niet een half minuutje, zoals '21st Century Schizoid Man'.
De zang is op dit album ook wat minder aangenaam, kan liggen aan de productie enzo, maar het is natuurlijk nog een extra minpunt.
Ik zal er een halfje extra tegenaangooien, the Talking Drum is een erg mooi nummer immers.

Weer zo'n plaat waaruit blijkt dat dit gewoon niet de band voor mij is : op bijvoorbeeld deel 1 van het titelnummer (maar ook op The talking drum) staan er tegenover elke mooie melodie wel een paar freaky stukjes die mij alleen maar ergeren, de stem van John Wetton is op sommige momenten (bijvoorbeeld op Easy money) bepaald vervelend, en Fripps gitaar heeft af en toe een "metalen" geluid dat ik gewoon lelijk vind. Zo ga ik me haast schuldig voelen dat ik de twee meest gestructureerde songs (dus Book of Saturday en Exiles) eigenlijk het beste vind : het lijkt bijna alsof Fripp die nummers enkel op dit album heeft gezet om tegemoet te komen aan de "gewone" luisteraar, terwijl zijn hart misschien veel meer ligt bij de jazzy (semi-)improvisaties en de geluidsexperimenten die het leeuwendeel van deze plaat uitmaken. Ik hoor de kwaliteit van deze band wel degelijk, maar in hun discografie zitten maar weinig platen waar ik van a tot z echt graag naar luister.

Mssr Renard Als fan bent van het drumwerk van Muir en Bruford moet je dit maar eens luisteren. King Crimson - Keep That One, Nick : https://www.youtube.com/watch?v=zIdtpyH0usU

Van de opname sessies van LTIA.

Je hebt het in je review over de kwaliteit/niveau van de muziek en Wetton. Ik vond juist Wetten hier een prominente positie innemen naast het drumwerk. Ik las een tijd geleden ergens dat zijn basswerk hier zo innovatief is dat men zich over 50 jaar nog afvraagt hoe hij het gedaan heeft. Het door een Wah Wah pedaal drukken was vermoed nog maar een aspect. In het boekje van Meltdown - Live In Mexico schrijft Jakko Jakszyk dat LTIA 1 een van de moeilijkste nummers is om live te spelen dus of Wetton zo matig is. Ik vermoed dat het evengoed nog een behoorlijke beheersing nodig is om een album als dit op te nemen. Ik vind overigens de stem van Wetton erg mooi. Luister maar eens hoe hij The Night Watch heeft ingezongen maar ook Starless uiteraard.

Maar je moet het wel in Dolby Atmos horen (vorig jaar voor de zoveelste keer uitgebracht). Met de DTS HD remix ook al wel maar met de DA nog veel meer heeft het geluid veel meer warmte en spreiding waardoor de muziek meer ademt. Als je dit op een CD'tje beluisterd worden inderdaad de individuele instrumenten verbrijzeld in de mix en gaat teveel detail verloren (vooral veel effecten) en komt de kwaliteit niet echt tot zijn recht. Ik vind LTIA in de DA remix samen met ITCOTKC (ook weergaloos in Dolby Atmos) zonder twijfel hun twee beste albums.