The Game - Born 2 Rap (2019)
mijn stem
26 stemmen
Verenigde Staten
Hip-Hop
Label: Prolific
-
City of Sin (1:43)
met Ed Sheeran
-
No Smoke (3:19)
met Miguel en Travis Barker
-
Five Hundred Dollar Candles (4:47)
met Dom Kennedy
-
The Light (3:18)
-
Carmen Electra (4:16)
met Mozzy, Osbe Chill en TOBi
-
Dead Homies (2:53)
met Red Café
-
Gold Daytonas (2:37)
met Dom Kennedy
-
West Side (2:50)
-
40 Ounce Love (2:57)
met Just Liv
-
Gucci Flip Flops (3:43)
-
Born 2 Rap (3:50)
-
Welcome Home (4:33)
met Nipsey Hussle
-
Help Me [Interlude] (2:18)
met Sly
-
I Didn’t Wanna Write This Song (4:21)
met Marsha Ambrosius
-
The Code (5:49)
met 21 Savage
-
Stay Down (3:36)
met Bryson Tiller
-
Hug the Block (4:57)
-
Ask for Me (2:38)
-
Stainless (3:59)
met Anderson .Paak
-
Gangstas Make the Girls Go Wild (2:48)
met Chris Brown
-
Blood Thicker Than Water (3:46)
met Trey Songz
-
Rewind II (2:24)
-
One Life (5:14)
-
Cross on Jesus Back (3:28)
met D Smoke
-
Roadside (3:53)
met Ed Sheeran
0
geplaatst: 8 januari 2022, 13:55 uur
Dit was normaal zijn laatste studioalbum geweest.
Het voornaamste probleem met dit album is vooral de speelduur, het geheel is te onsamenhangend om anderhalf uur lang te kunnen blijven boeien. The Game zelf heeft in het verleden ook al een stuk hongeriger en gedenkwaardiger geklonken dan op Born 2 Rap. 25 nummers is gewoon te veel, als zwanenzang had ik liever en korter project gehad waar een betere focus op te horen was.
Behalve de interlude van Sly Jordan staan hier naar mijn mening geen slechte nummers op, maar de parels zijn ook op één hand te tellen. Ook had hij sommige gastartiesten weg mogen laten, zoals bijvoorbeeld Dom Kennedy en Red Café.
Persoonlijk ben ik wel liefhebber van de muziek van Ed Sheeran, ook zijn solo-intro op dit album vind ik wel goed klinken. De afsluiter, wat een echte collaboratie is, is ook tof al is de gastheer wel een vreemde eend op die productie.
Nergens op het album klinkt The Game zo gemotiveerd als op West Side, heerlijk nummer. De titeltrack is ook een geweldig nummer met een fijne gesproken outro van wijlen Nipsey Hussle en ook hun collaboratie-track nadien is prachtig. Stainless is een magnifieke samenwerking tussen deze rapper en Anderson .Paak!
The Code is opmerkelijk omdat we 21 Savage horen op het type beat dat we niet gewoon zijn van hem... om vervolgens te vervallen in exact wat we van die jonge rapper verwachten!
Mooi om te zien dat D Smoke tegen het einde zo'n groot platform gekregen heeft, getalenteerde rapper hoor.
The Game kan veel beter dan dit. Deze plaat komt jammer genoeg in het rijtje van zijn mindere albums bij The R.E.D. Album en Blood Moon: Year of the Wolf (wat schijnbaar geen studioalbum is). Dit zou niet het gepaste afscheid geweest zijn van deze artiest voordat hij op pensioen ging.
Het is en blijft een rapper natuurlijk, het nieuws dat hij nu toch bezig is met een opvolger (dat vrij snel zou kunnen komen) kwam daarom ook niet als een verrassing. Al is de reden van zijn terugkeer voornamelijk voor het financiële aspect vrees ik, The Game heeft op juridisch vlak een flinke financiële domper gekregen.
Laat 30 for 30 maar komen, Jayceon! Het enige wat me wat zorgen baart is dat Hit-Boy schijnbaar een grote rol krijgt op het album.
3,5*
Het voornaamste probleem met dit album is vooral de speelduur, het geheel is te onsamenhangend om anderhalf uur lang te kunnen blijven boeien. The Game zelf heeft in het verleden ook al een stuk hongeriger en gedenkwaardiger geklonken dan op Born 2 Rap. 25 nummers is gewoon te veel, als zwanenzang had ik liever en korter project gehad waar een betere focus op te horen was.
Behalve de interlude van Sly Jordan staan hier naar mijn mening geen slechte nummers op, maar de parels zijn ook op één hand te tellen. Ook had hij sommige gastartiesten weg mogen laten, zoals bijvoorbeeld Dom Kennedy en Red Café.
Persoonlijk ben ik wel liefhebber van de muziek van Ed Sheeran, ook zijn solo-intro op dit album vind ik wel goed klinken. De afsluiter, wat een echte collaboratie is, is ook tof al is de gastheer wel een vreemde eend op die productie.
Nergens op het album klinkt The Game zo gemotiveerd als op West Side, heerlijk nummer. De titeltrack is ook een geweldig nummer met een fijne gesproken outro van wijlen Nipsey Hussle en ook hun collaboratie-track nadien is prachtig. Stainless is een magnifieke samenwerking tussen deze rapper en Anderson .Paak!
The Code is opmerkelijk omdat we 21 Savage horen op het type beat dat we niet gewoon zijn van hem... om vervolgens te vervallen in exact wat we van die jonge rapper verwachten!
Mooi om te zien dat D Smoke tegen het einde zo'n groot platform gekregen heeft, getalenteerde rapper hoor.
The Game kan veel beter dan dit. Deze plaat komt jammer genoeg in het rijtje van zijn mindere albums bij The R.E.D. Album en Blood Moon: Year of the Wolf (wat schijnbaar geen studioalbum is). Dit zou niet het gepaste afscheid geweest zijn van deze artiest voordat hij op pensioen ging.
Het is en blijft een rapper natuurlijk, het nieuws dat hij nu toch bezig is met een opvolger (dat vrij snel zou kunnen komen) kwam daarom ook niet als een verrassing. Al is de reden van zijn terugkeer voornamelijk voor het financiële aspect vrees ik, The Game heeft op juridisch vlak een flinke financiële domper gekregen.
Laat 30 for 30 maar komen, Jayceon! Het enige wat me wat zorgen baart is dat Hit-Boy schijnbaar een grote rol krijgt op het album.
3,5*
* denotes required fields.
* denotes required fields.