The Game - Born 2 Rap (2019)

Ik hou m'n hart vast. De snippets die ik via Instagram een tijd terug hoorde klonken best sterk, maar deze tracklist (en speelduur) baren mij ernstig zorgen.

Ben altijd wel benieuwd naar een nieuwe Game. Stainless klinkt heerlijk. Maar het is inderdaad weer een flinke lijst aan nummers en gastartiesten.

Gold Daytonas gaat hard worden haha. Ben benieuwd, meestal vind ik z'n albums best heel goed.

Het schijnt zijn laatste te gaan worden. Oorspronkelijk zou het album Westside Story gaan heten, maar uiteindelijk heeft hij toch gekozen voor deze titel.

Ik ben wel super benieuwd. De singles klinken goed, Game hypet het album al heel lang op social media en hij is gewoon een ontzettend consistente rapper.
Het enige wat me een beetje zorgen baart is de wel heel uitgebreide tracklist.

Hij is en blijft natuurlijk ook een rapper... dus het valt nog maar af te wachten of dit echt zijn laatste album gaat zijn!

Haha, wat is dit nou weer voor cover.

Was leuker geweest als er een schilderij van gemaakt was

Ik hoop en denk het niet! Net als dat Jeezy zei dat TM104 z'n laatste album zou zijn. Toen het uitkwam maakte hij er gauw van dat het zijn laatste onder Def Jam zou zijn.

On topic, 24 tracks of niet, dit wordt gewoon hard. Ben een beetje huiverig voor de Ed Sheeran tracks, daar heb ik het niet zo mee. Daarnaast moet die met 21 Savage wel een ongelofelijke knaller worden

Dat denk ik juist niet. Ik ken twee tracks van die man (met Travis op z'n tweede en derde plaat) en als ik in heel m'n leven een gast heb gehoord zonder flow, delivery en rijmskills, is het mister Savage wel. Wat een aanfluiting.

Helaas wat aan de lange kant, wel zeer positief verrast. Echt heel veel beter dan 1992!

Hier had, zo op het eerste gehoor, een heel tof album van vijftien nummers in gezeten. Vind het we tof dat Game wat minder lijkt te mikken op hitjes of grote namen, althans, op de gasten- en productielijst staan niet meer al die sterren die hij op veel eerder werk had. Wat mij betreft had hij wel wat selectiever mogen zijn in de rappers en zangers die hij nu wel heeft ingeschakeld, maar ik vind de rauwe, soms kale toon van dit project wel erg tof en voor Game-begrippen weinig gelikt, ook.

The Game maakt eigenlijk altijd wel goede muziek, maar er zijn hier toch ook wel een paar dingen die (erg) tegenstaan. Van sommige samples kun je beter afblijven en er zijn ook gastartiesten die hij beter thuis had kunnen laten. Ook openen en afsluiten met Ed Sheeran vind ik minder. Verder vind ik The Game over het geheel wel sterk rappen en oprecht overkomen. Aardig album, maar hij het er meer uit kunnen halen.

Een consistent album, eigenlijk wat je laatste tijd wel van The Game kan verwachten als de man iets uitbrengt. Het duurt ook niet perse te lang? Het is lekker voor op de achtergrond als je wat aan het aanklooien bent met halters of wat rondneust op het internet. Hier en daar een kleine uitschieter maar niets memorabels en dat is erg jammer. Hoop altijd op een banger van jewelste maar dat zit er niet meer in voor The Game.

Paar leuke tracks, ook veel matige, met als dieptepunt 40 ounce love, mijn hemel wat een klotetrack.

Ik ben het hier volledig mee eens. Kleine kanttekening: ik vind die Docu 2/2.5 dubbelaar wel echt z'n beste werk. Wat een dope albums zijn dat, zeg.

Lekker rustig album dit, moest er even aan wennen. Maar na een paar keer luisteren bevalt het me wel.

Nog steeds staan er een paar nummers op met verschrikkelijke samples, 40 ounce love als voorbeeld.

Maar ook heerlijke nummers zoals:

gucci flip flops
Fivehundred dollar candles
Dead homies
Gold daytonas
Stay down
Stainless

Hij jat ook gewoon schaamteloos het Rewind-concept van Nas. Blijft toch een aparte man, die Game.

Zwaar overschatte rapper!

Dit was normaal zijn laatste studioalbum geweest.

Het voornaamste probleem met dit album is vooral de speelduur, het geheel is te onsamenhangend om anderhalf uur lang te kunnen blijven boeien. The Game zelf heeft in het verleden ook al een stuk hongeriger en gedenkwaardiger geklonken dan op Born 2 Rap. 25 nummers is gewoon te veel, als zwanenzang had ik liever en korter project gehad waar een betere focus op te horen was.

Behalve de interlude van Sly Jordan staan hier naar mijn mening geen slechte nummers op, maar de parels zijn ook op één hand te tellen. Ook had hij sommige gastartiesten weg mogen laten, zoals bijvoorbeeld Dom Kennedy en Red Café.
Persoonlijk ben ik wel liefhebber van de muziek van Ed Sheeran, ook zijn solo-intro op dit album vind ik wel goed klinken. De afsluiter, wat een echte collaboratie is, is ook tof al is de gastheer wel een vreemde eend op die productie.

Nergens op het album klinkt The Game zo gemotiveerd als op West Side, heerlijk nummer. De titeltrack is ook een geweldig nummer met een fijne gesproken outro van wijlen Nipsey Hussle en ook hun collaboratie-track nadien is prachtig. Stainless is een magnifieke samenwerking tussen deze rapper en Anderson .Paak!
The Code is opmerkelijk omdat we 21 Savage horen op het type beat dat we niet gewoon zijn van hem... om vervolgens te vervallen in exact wat we van die jonge rapper verwachten!
Mooi om te zien dat D Smoke tegen het einde zo'n groot platform gekregen heeft, getalenteerde rapper hoor.

The Game kan veel beter dan dit. Deze plaat komt jammer genoeg in het rijtje van zijn mindere albums bij The R.E.D. Album en Blood Moon: Year of the Wolf (wat schijnbaar geen studioalbum is). Dit zou niet het gepaste afscheid geweest zijn van deze artiest voordat hij op pensioen ging.

Het is en blijft een rapper natuurlijk, het nieuws dat hij nu toch bezig is met een opvolger (dat vrij snel zou kunnen komen) kwam daarom ook niet als een verrassing. Al is de reden van zijn terugkeer voornamelijk voor het financiële aspect vrees ik, The Game heeft op juridisch vlak een flinke financiële domper gekregen.

Laat 30 for 30 maar komen, Jayceon! Het enige wat me wat zorgen baart is dat Hit-Boy schijnbaar een grote rol krijgt op het album.

3,5*