Talk Talk - ASides BeSides (1998)

De kracht van de Talk Talk muziek (in het byzonder dat van het album "Colour of Spring") zit naar mijn mening niet alleen in het muzikale, dromerige en spirituele, maar ook heel erg in het sample-gebruik. Aan de ene kant klinkt Talk Talk als hele natuurlijke 80's pop/rock muziek en aan de andere kant is het toch ook heel erg mix-baar. Gaaf zoals je dat op dit album kan horen, bijvoorbeeld hoe 'Such a Shame' te ontleden is en hoe een herordening van alle sample-stukjes kan leiden tot mooie mixen. (Prachtig overigens zoals de volume van de synthesizer in de Dub Mix een heel stuk harder is gezet.)

Altijd heb ik veel bewondering gehad voor de muzikaliteit in het nummer Hapiness is Easy. Het arrangement van de 12 Mix-versie op deze cd zet alle afzonderlijke instrument-samples weer in een heel ander daglicht, waardoor je op een compleet andere manier kan genieten van een andere versie van het zelfde nummer. Het zijn ook hier gewoon weer de samples, die losse puzzelstukjes die het nummer eigenlijk zo mooi maken. Het geheim van de smid. Maar die stukjes op zich zeggen natuurlijk niet zoveel, het is allemaal nog mooier als je ze gaat combineren. En ik wed dat er duizenden mooie arrangementen met deze sampletjes te maken zijn. Daarom is hier ook niet direct sprake van eventuele verkrachting van de originele songs, de muziek leent zich er gewoon voor.

Misschien een heel erg logisch en overbodig verhaal, maar ik wou het toch even kwijt Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar hoe ze live speelden...

Niks niet overbodig! Blij dat mensen zo van deze geweldige band kunnen genieten. Heb ze helaas ook nooit live mogen aanschouwen.

Ik heb ze wel ooit live mogen meemaken, maar dat was in 1984 en toen was hun repertoire nog niet zo uitgebreid. Ze speelden daarom zelfs 2x Such A Shame, als opener en als afsluiter
Maar ik had ze ook graag nog wat later in hun carriere bezig gezien....

Kopen, deze cd, alleen al voor de prachtige b-kantjes op het einde van de plaat:
24. It's Getting Late in the Evening
25. For What It's Worth
26. Pictures of Bernadette
28. John Cope
Stuk voor stuk pareltjes van een ongekende schoonheid.

Op zich een terecht advies al zal dat kopen niet meevallen. Destijds in gelimiteerde oplage uitgegeven en zes maanden na de release, conform plan, van de markt gehaald.

Hmmm. Balen. Dan toch maar deze
http://www.musicmeter.nl/album/21656
voor de genoemde b-kantjes (behalve Pictures of Bernadette).

Ik heb em laatst nog bij NLStore besteld anders...

Bij bol.com is 'ie nog maar 11 euro.

Oh ok. Change of plans kennelijk.Mooi dan.Kopen die handel

Bij Fame Amsterdam nog goedkoper: € 7,50

Hoe komt het dat het nummer For What It's Worth op geen enkel regulier album te vinden is? is het een b-side? Ik vind het nochtans een van talk talks mooiste nummers.

Het is de b-side van "Living In Another World".

Tegenwoordig is deze dubbel cd vrijwel overal te vinden voor onder een tientje en dat is geen geld voor deze erg prettige verzamelaar van originele 12"mixes en b-kantjes. Ik zou bijna zeggen een must voor diegene die al de reguliere albums al heeft. Maar dat kan je ook al zien aan het gemiddelde die deze cd hier heeft.

Destijds kocht ik de singles van Talk Talk altijd in de vinyl 12" uitvoering. Ook had ik de albums It's My Life en The Colour of Spring, maar op de 12" singles waren de bekende nummers nog langer dan op LP, dus nog meer luisterplezier...

Met deze Asides Besides heb ik in één klap al die 12" singles op CD, samen met nog veel meer moois. Zeer de moeite waard!

Ja mee eens.. mooie verzameling "rariteiten" zeker de moeite waard!

CD 1 (t/m track 12) vind ik verschrikkelijk. Ik erger me kapot aan al die maxi's achter elkaar. Stuk voor stuk verliezen de nummers enorm aan kracht door deze uitvoeringen. Door die uitvoeringen klinkt het allemaal ook nog eens enorm gedateerd. Vroeger vond ik maxi singles reuze interessant, want dan had je een lange uitvoering van het nummer. Daar ben ik enorm op teruggekomen. Geef mij (over het algemeen, uitzonderingen daar gelaten, Such a Shame vind ik bijv. best een aardige maxi) maar de originelen.
CD 2 is wel leuk omdat hij B-kantjes e.d. bevat en dus nummers (in normale uitvoeringen) die niet op reguliere albums staan (waaronder hele mooie). Dat zou de enige reden zijn waarom deze cd de moeite waard is. Ik heb dan ook geen idee waarom een dubbel-cd die voor de helft behoorlijk irritant is bijna 4 sterren kan scoren. Als band verdient Talk Talk 6 sterren, maar ik vind niet dat deze cd om die reden zo geprezen moet worden. Doe mij dan maar gewoon The Colour of Spring en Spirit of Eden. Het is gewoon onrealistisch dat deze cd maar 15/100 minder scoort dan voorgenoemde cd's.

CD 1 - 2,5 **
CD 2 - 3,5 ***
gemiddelde 3***

Bah, wat ontzettend nare en volkomen overbodige lange 12"-mixen. Net door de klepperdeklep gegleden en meteen in de tray gelegd - er is nog enige hoop - My Foolish Friend bijv staat er ook op - en andere non-album b-sides en dat moet wel het een en ander goed maken, maar welke bezopen mafkees heeft ooit bedacht dat zulke prachtige songs as Such a Shame, a true and fine cameo in itself, zo onaantrekkelijk gerekt moeten worden - daar zou artikel 462 (wetboek van strafrecht) a.k.a. verboden toegang moeten worden gehanteerd.

Welke markt wil EMI hier nou weer mee bedienen? Die van de Sjonnie en Anita's die naar een 80's dipso-avond willen?

Het was maar 7 euro of daaromtrent, maar...

@ Mju

Die 12"-remixen zijn idd volkomen overbodig en eigenlijk niet om aan te horen (muv wellicht 'Talk Talk' en 'Today'). Maar ja, EMI moest de tegenvallende verkoopresultaten van 'Spirit of Eden' goedmaken; vandaar al die verzamelaars waaronder ook deze.

Toch is deze verzamelaar de aanschaf meer dan waard, vanwege de singles die niet op een album zijn verschenen (o.a. 'My Foolish Friend') en de b-kantjes (o.a. 'Again a Game Again').

En alleen al 'It's Getting Late in the Evening' - een van de fraaiste TT nummers - is die 7 euro meer dan waard.

Dus Mju, haal het niet in je hoofd deze CD van de "tray" naar de "trash" te verplaatsen.

Mijn geduld wordt wel op de proef gesteld - zelden kwam het lekkerste zo laat - ik verlang ernaar de schijf het raam uit te slingeren en beneden het vinyl op te leggen.

Regelmatig klinkt het alsof de plaat blijft hangen, maar dat kan helemaal niet, want het is een cd - met remixen. 'k moet echt denken aan Marlon Brando als Kurtz in Apocalypse Now: "the horror of it all".

Ach joh, gewoon de CD voorprogrammeren en die 12"-remixen er buiten laten. Dan komt het goed.

Jij geeft ook alleen maar 3,5 omdat het Talk Talk betreft. Die maxi's zijn natuurlijk ruk dus een gemiddelde kan nooit op 3,5 uitkomen door enkele aardige B-kantjes.

Dit brengt met tot de vraag Waarom mensen altijd alles compleet willen hebben?

Het H3 virus - 'het heilige hebben' of de angst wat te missen?

@R71

'It's Getting Late in the Evening' zorgt al voor een waardering van 3,5*.

Trouwens waarom verlaag jij je waardering niet? Die remixen zijn ruk en beslaan de helft van het album. Dus niet meer dan 2,5*. Bovendien zijn die b-kantjes niet allemaal 5* kwaliteit. Dus trek er nog maar een halfje extra vanaf. Wat zeg ik 1*. Dus: 1,5*?

Geef het antwoord zelf maar. Waarom heb je deze CD aangeschaft? Die 7 euro had je ook aan een andere leuke aanbieding kunnen besteden.

Zodra de zure MuMe politie klaar is zal ik melden dat ik erg blij bent met deze cd....

Ook CD is blij met deze CD hoor!

Dus brand los.

U bent fris, jong en onbevangen te oordelen aan uw uitlatingen - en staat positief in het leven?

Mogen wij zuren over iets wat ons tegenvalt? En ja het valt tegen; liefhebber vanaf het allereerste uur, Mjuman heeft Talk Talk live gezien - zuur he?
Die 7 euro ware beter besteed aan de DVD live at Montreux ; 86 - da's een fraai document. Hier gaat ie gewoon in het rijtje bij de andere (gewone) cd's, die ik regelmatig draai, om het vinyl te ontzien - liefhebber, snapt u!

Dit is een typische EMI rip-off, Such a Shame indeed!

Hey, het gaat hier wel om Talk Talk hè!

Ik bied 5 euro

Hij staat in de kast en daar blijft ie - vanuit H3 en voor de Besides. Mopperen mag, want Natural History (vinyl) en The Very Best of Talk Talk (cd, evt te koop) zijn natuurlijk betere compilaties. Zoals R71 al heeft gezegd, "het blijft natuurlijk wel Talk Talk".