Danny Brown - uknowhatimsayin¿ (2019)

Gave features, gave hoes, gaaf label, gave eerste single, gave video: kom maar op met dat album.

En RTJ! Ben ook benieuwd.

Dirty Laundry is in ieder geval een heel lekker nummer! Een stuk mellower dan het materiaal op Atrocity Exhibition.

Dirty Laundry, wat een heerlijk nummer is me dat zeg! Luisteren die handel, Johnny Marr!

Dirty Laundry is weer genieten hoor. Niet zo in your face als zijn voorgaande werk, maar een erg gave beat die perfect past bij Danny's eigenzinnige stem

Wooow die featurings! Zin in!

RTJ feature

Zin in!

En die clip

Danny komt zo weggelopen uit het New York van de 70s. Fantastisch!

Ik zou wel eens een Danny Brown album willen zien met alleen maar tracks DNA en Lonely. Dat gestoorde vind ik heel tof en Dirty Laundry ook, maar hij kan ook zo enorm lekker ‘normaal’ rappen.

Best Life vind ik zelfs nog een tandje beter dan Dirty Laundry. Q-tip levert echt een meesterlijke beat en Danny lijkt zowaar goed in zijn vel te zitten. Enorm benieuwd naar de rest van het album.
Danny Brown - Best Life (Official Audio) - YouTube

Vanavond zal 3 Tearz - geproduceerd door JPEGMAFIA - worden gestreamd via Twitch.

Edit: uit op YouTube.

Heel veel zin in!

Oke dan, ik was ongelofelijk hyped van tevoren. Danny Brown is mijn favoriete artiest en daarnaast is hij ook nog is een geweldig persoon. Toen ik hoorde dat hij een heel album ging opnemen met Q-Tip kon ik mijn enthousiasme al helemaal niet meer temperen.

Maar het is zeker wel even wennen. Een ding wat ik altijd heel dope vond van Danny is dat hij heel erg speelde met zijn stemgebruik waardoor hij extra emotie kon overbrengen in zijn muziek. Dat mis ik momenteel wel een beetje. Maar de producties zijn echt van een briljant niveau en geven een heerlijk sfeertje. Ik moet nog even wennen aan een heel album met alleen maar de rustige kant van Danny (al heeft hij dit ook wel eerder naar behoren gedaan). Maar het is een plaatje die ik zeker nog wel de komende tijd vaker ga opzetten. I'm intrigued.

P.S. Op Combat pakt ie eindelijk is een iets snellere flow, dat had van mij nog wel wat vaker gemogen.

Favo tracks: Savage Nomad, Shine, 3 Tearz & Combat

Op Combat hoor ik toch ook Q-Tip en Consequence? Of zijn dat samples?

Heel erg blij met deze plaat, productie niveau is verfrissend, het voelt wat rough around the edges, maar daardoor ook heel warm en vertrouwd. Als ik niet beter had geweten zou ik niet verwachten dat het uit de stal van Q-Tip was gekomen. Bovendien is het erg complementair aan Danny Brown, een combinatie van geluiden die veel beter tot zijn recht komt dan ik aanvankelijk had verwacht. De plaat is van begin tot eind sterk, creatief en vernieuwend. Kon zo maar eens mijn plaat van het jaar worden!

Die beat van Combat, werkelijk geweldig. Die had op madvillainy niet misstaan, sterker nog was een van de klappers geweest (zeker met DOOM op de beat), maar Danny Brown bevalt me ook erg goed dit album. Zoals eerder opgemerkt enige gemis is misschien wat minder uit zijn stemregister gebruikt, maar wel meer rust en stabiliteit over het album als geheel daardoor

Eerste indruk na twee luisterbeurten is enorm positief. Die productie, lieve hemel wat is dit genieten. Danny klinkt een stuk stabieler en gefocust, wat deze plaat echt vooruit helpt. Eerste favorieten zijn Savage Nomad en Combat, maar die zullen hopelijk nog vaak veranderen.

Na 3 jaar komt Danny Brown met een opvolger voor het fantastische Atrocity Exhibition. Een album dat door velen gezien wordt als een modern day classic. Terecht, als je het mij vraagt. Atrocity Exhibition is gedurfd, experimenteel en rauw. Het is Danny Brown in optima forma die elke beat die hij geserveerd krijgt verscheurd met scherpe lyrics, strakke flows, rake oneliners doorspekt met humor, maar waarin hij ook openhartig vertelt over de impact die zijn bewogen leven, vol drank en drugs, heeft op zijn gemoedstoestand.

Voor uknowwhatimsayin¿ schakelde Brown de hulp in van Q-Tip als executive producer. Een bijzonder gegeven gezien dat Q-Tip deze rol zelden voor anderen vervult, zijn solo werk of als onderdeel van A Tribe Called Quest of het Soulquarians-collectief buiten beschouwing latende. De invloed die hij op een project heeft, wordt nog te vaak onderschat. Zo was hij bijvoorbeeld achter de schermen enorm bepalend bij de totstandkoming van Mobb Deep’s legendarische ‘The Infamous’. Daarnaast is Tip van oorsprong meer thuis in de traditionele vormen van hip-hop, dus wat voor gevolgen zou dit hebben voor Danny Brown’s nieuwe worp?

De vooruitgesnelde eerste single ‘Dirty Laundry’ was al een voorbode dat uknowwhatimsayin¿ anders zal klinken dan Atrocity Exhibition. De beat, geproduceerd door Q-Tip zelf, zou gerust van Tribe’s laatste album ‘We Got It from Here..’ afkomstig kunnen zijn. Zelfs de ‘Heeeeyy’ sample in album opener The Space Program wordt weer van stal gehaald en klinkt als startschot op Dirty Laundry. Danny Brown kleurt dit verder in met een verhaal over absurde escapades uit zijn verleden en zet dit af tegen zijn persoonlijke ontwikkeling vanaf de release van eerste album ‘The Hybrid’ en zijn hustle-verleden. Subtiel wordt er zo een diepere laag gelegd op een track die op het eerste oog lijkt op de bijna standaard geworden bizarre situaties waarin Brown verzeild raakt.

Voor de album cover liet Danny zich inspireren door één van zijn grote stand-up helden, Richard Pryor, en verbouwde diens cover van ‘That Nigger’s Crazy’ tot een soort van persiflage waarin 3 Danny’s, elk met een andere gezichtsuitdrukking, brutaal om de hoek kijken. Het album wordt ingeluid met ‘Change Up’, waar Paul White een klankenpalet uitrolt die verder gaat in de toon van het voorgaande album. De sfeer is grimmig, de drums klappen zwaar. Even lijkt de sfeer om te slaan, maar herpakt zich als Brown koel en beheerst van start gaat. Hij is hier met een missie.
En even verderop: Per track geeft Brown steeds meer prijs waar hij voor gekomen is. Op het aansluitende ‘Theme Song’ richt Danny zich tot de zelfbenoemde ‘superstar’-rappers die naast hun schoenen gaan lopen, nadat hun bekendheid toeneemt, maar betuigd hij tevens zijn respect voor de echte iconen in de game. Dit onder begeleiding van een beat van, de voor mij onbekende, Cartie Curt, maar die ook zo van de hand van Dj Muggs had kunnen komen. Zo ontpopt uknowwhatimsayin¿ langzaam tot een reactie op de ontwikkelingen die de hip hop industrie de laatste jaren doormaakt. De artiesten die de boel verzieken krijgen de wind van voren, terwijl Brown credits geeft aan de mensen die hip hop naar een hoger niveau tillen. Zelfs het samplegebruik wordt ingezet als middel om de onderliggende boodschap te versterken. Tijdens een shout-out naar de overleden Prodigy wekt zijn klassieke ‘stab your brain with your nosebone’-regel een nostalgisch gevoel op en neemt Q-Tip Tommy McGee’s ‘To Make You Happy’ op ‘Best Life’ zo onder handen dat het doet denken aan het Infamous-tijdperk. Maar de opmerkelijkste samplekeuze is terug te vinden op ‘3 Tearz’, waar de track start met een stukje Kanye West die in een interview zegt: ..”oh, we went to school alright, we went to school, we was doing JPEG’s”, die producer JPEGMAFIA vervolgens laat overlopen in een experimentele beat gebaseerd op Yoko Ono’s ‘Why Not’. Je weet wel, de vrouw die het einde betekent zou hebben voor één van de belangrijkste bands uit de geschiedenis.

Met een totale duur van iets meer dan een half uur is er geen ruimte voor half werk. De vaart blijft hoog zonder enig moment te ontsporen. Iets wat het eerdere werk van Danny Brown nog wel eens kon doen. Het is een masterclass ‘Hoe maak je een hip hop-album anno 2019’, waarbij de oorsprong ligt in de hoogtijdagen van de jaren ’90, zonder enig moment gedateerd of als een herhaling van zetten te klinken. In een recent interview met Hot97 geeft Brown aan dat het eigenlijk Q-Tips’ album is: “Hij is de regisseur en ik ben slechts een acteur in zijn film.” In dat geval nomineer ik bij deze beide voor een gouden beeldje. De productie is van buitengewoon hoge kwaliteit en zelfs met verschillende producers aan het roer (White en Q-Tip samen 7 tracks en de overige door o.a. JPEG en Flying Lotus) voelt uknowwhatimsayin¿ als één afgestemd geheel. Gaandeweg voel je de zwarte wolken, die permanent boven Danny Brown leken te hangen, langzaam wegtrekken om meer plaats te maken voor de zon. Maar vergeet ook zeker niet aan het aandeel van Danny Brown zelf hierin. Deze man bewijst nogmaals dat hij zich tot de zwaargewichten in de game mag rekenen. Hij speelt met de producties alsof het kinderspel is en stemt zijn delivery af op de beat, zet kracht bij waar nodig en varieert volop met stemfrequentie, snelheid en intonatie. Soms zelfs binnen 1 nummer. Op Atrocity Exhibition liet Brown al zien hier meester in te zijn, maar de extreme contrasten zijn getemperd en vervangen door een meer berekenende Danny. Ook de kenmerkende humor is minder in your face dan voorheen, maar nog steeds continue aanwezig. Brown is zichtbaar in zijn element en doet wat hij het allerliefste doet: geweldige muziek maken.

Gastartiesten als o.a. Run The Jewels, JPEGMAFIA en Blood Orange dragen allemaal hun steentje bij aan het album, JPEG portretteert bijvoorbeeld op ‘Negro Spiritual’ treffend de rol van een Pharrel die iets te veel heeft gefeest, maar het blijft ten alle tijden Danny Brown die show steelt. Terwijl hij zelfverzekerd zijn victory lap doet op het afsluitende ‘Combat’ wordt de luisteraar nog eenmaal verrast. In een later refrein wordt eerst een vocal van Q-Tip toegevoegd, alsof hij gesampled is, en verschijnt ook Consequence op dezelfde wijze kort ten tonele. Dan neemt Danny Brown het stokje terug over en geeft nog eenmaal extra gas. Brown heeft onlangs bevestigt dat het hier gaat om een hidden feature, maar terwijl de fantastische instrumental langzaam wegfade met wederom een soundeffect uit de openingstrack van ‘We Got It from Here’ rijst stiekem ook de gedachte of hier misschien niet meer achter zit. Een soort van verborgen hint naar een Tribe 2.0 ofzo? De tijd zal het uitwijzen, maar tot dan is Danny Brown weer een stuk verder in zijn missie door opnieuw één van de sterkste en origineelste albums in jaren aan zijn nalatenschap toe te voegen.

“ "Combat" features additional vocals by Q-Tip and Consequence”, aldus Wikipedia

Dankjewel!

Ik heb deze sinds gisteren een keer of vier geluisterd en mijn eerste indruk is positief. Q-tip komt echt met heerlijke producties op de proppen. De sound is hierdoor heel anders dan we van Danny gewend zijn, maar hij past zich makkelijk aan deze sound aan.

De teksten moet ik me nog wat meer op concentreren, maar hoorde wel al wat toffe punchlines voorbij komen (I ignore a whore like an email from LinkedIn). Toffe plaat in ieder geval weer van Danny, maar vooral een diepe buiging voor Q-tip.

Combat wat een nummer!

Q-Tip heeft maar 3 tracks daadwerkelijk geproduceerd.

Bedankt voor de correctie. Dat had ik verkeerd begrepen uit wat dingen die ik over het album gelezen heb. Neemt niet weg dat ondanks de verschillende producers het album wel echt als een geheel klinkt. Dus daar zal Q-tip als executive producer van het hele album natuurlijk wel een steentje in hebben bijgedragen.

Het wordt overal ook zo gepresenteerd. De invloed van Q-Tip is inderdaad duidelijk te horen.

Nog één keer dat ik mijzelf quote, want Danny Brown heeft een album gemaakt waar ik om gevraagd heb. uknowhatimsayin¿ is een geweldig album geworden zonder de gestoorde uitspattingen. Het niveau is constant hoog en de invloed van Q-Tip is duidelijk hoorbaar; de producers zitten op één lijn qua sound en samen creëren zij een uitstekende bodem voor de soms fenomenale raps van Danny Brown.

Ik was allesbehalve enthousiast na het horen van de eerste single Dirty Laundry, maar ik ben weer helemaal om. Wat een baasje, die Danny.

Dirty Laundry heeft nu zelfs een sterretje, samen met 3 Tearz en COMBAT omg Q-Tip kan het nog

Eens wat betreft Dirty Laundry. Over het nummer als single was ik ook niet echt enthousiast, nu vind ik het een fantastisch nummer.